göçebe

• "...
  birbirinde arınan iki nehir gibi
  birbirimizden geçerek
  çıktığımız açıklık
  ruhlarımızı yeniden bölüştürüyordu bedenlerimize
  uçurum içini çekiyordu
  orman fısıldıyordu
  kumlarını silkeleyen göçebe bedenin
  yeniden düşüyordu yola
  görünmezin atlarıyla uzaklaşıyordun
  erkekliğin sütunu bıraktığın
  tuzlu dudaklarım
  ardından bi şiiri mırıldanıyordu sana
  
  uçurum, orman, ay ve bedenindeki birkaç işaretle
  zamana geçirilen dayanıklı söz, o gece
  ardından mırıldandığım şiir
  şimdi başkalarının dudaklarında göçebe
  ..."
  (bkz: murathan mungan)