i tre volti della paura

• 1963 yapımı italyan korku antolojisi filmi. tarantino'yu zamanında en çok etkileyen ve tarantino'nun çok sevdiği filmlerden biriymiş.
  
  film, bugün için bile hiç alışık olmadığımız bir şekilde başlıyor ve yine aynı sıra dışılıkla sonlanıyor. antoloji, her biri yaklaşık yarım saatlik üç filmden oluşuyor. ikinci filmde oynayan bir oyuncu antoloji başlamadan filmlere kısa bir giriş yapıyor. evet bildiğiniz biz seyirciyle konuşuyor. vampirlere inanmamız gerektiğini ve onların aramızda olabileceğini söylüyor ve filmlerimiz bu kısa girişin ardından başlıyor.
  
  ilk film evde yalnız başına kalan güzel bir kadınla ilgili. bugünkü korku filmlerinin çok sevdiği klişelerden biri olan "telefon çalması ve telefona cevap verilmemesi" sahnesi ile gerilime yavaştan giriş yapıyoruz. filmin başlangıcı iyi olmasına rağmen ilerleyişi sırf farklı olabilmek adına harcanmış. yine de fena sayılmayacak bir bölümdü.
  
  ikinci film ise vampirlerle ilgili. ve ilginçtir bu filmde türk bir karakter var. kendisini göremesek de ismi sürekli anılıyor. vampir mitolojisine müthiş bir yorum getirmemişler. antolojinin en uzun filmiydi ama benim en az beğendiğim de bu oldu. belki süresi diğerleri kadar kısa olsa daha iyi olabilirdi.
  
  üçüncü film ise en sevdiğim bölümdü. neler neler izlemiş bugünkü korku severler için bile yılına göre çok iyi bir filmdi. hem konusu, hem süresinin kısa olması hem de son dakikalarda yaşattığı o gerilim dolu anlar, üç filmi de izlememe değdi dedirtecek cinstendi.
  
  ve filmin sonu... ne denebilir ki. tek kelimeyle şahane. keşke tüm korku filmleri böyle bitse:)