absürd

• camus'a göre;
  camus'nün felsefeye en büyük katkısı, insanların ne berraklık ne de anlam sunan dünyada bunları aramalarının sonucu olarak oluşan "absürt" fikridir. filozof bu felsefesini "sisifos soyleni"de açıklayıp "yabancı" ve "veba" gibi romanlarında da işlemiştir.
  
  genelde varoluşçulukla birlikte ele alınan "absürdizm" (saçma, uyumsuzluk felsefesi) ile birçok yazar ilgilenmiş ve bu felsefi düşünce akımını kendine göre yorumlamıştır, camus "saçma"nın kurucusu değildir fakat bu düşünce akımında önemli bir yer tutar.
  
  camus, makalelerinde okuyanı dualizmle tanıştırır. mutluluk ve keder, yaşam ve ölüm, karanlık ve aydınlık.. hayatın çeşitli biçimlerde geçtiğini ve insanın ölümlü olduğu gerçeği de budur. sisifos söyleni'de bu dualizm bir çelişki halini alır: bir yanda yaşayarak hayatlarımıza değer vermekte öte yandan eninde sonunda yok olacağımız gerçeğini de bilmekteyiz. bu çelişkiyle yaşamak "absürt"ün ta kendisidir. eğer hayatımızın anlamsız ve boşuna olduğunu biliyorsak, kendimizi öldürmeli miyiz? bu trajik kısır döngü nasıl aşılabilir? camus saçma kavramını burada kurar: yaşamın beyhudeliğinin bilincinde olan insan. fakat camus intihardan yana değildir, yaşamın anlamsızlığının yok edilemeyeceğinin bilincindedir fakat bununla savaşmaktan kaçınmaz.