irdelemek

• enfes kelime. hemen aklımdaki ataşlanmış fotoğrafını nakşedeyim: yere çömelmiş bir çocuk, elindeki sopayla topraktaki böcek gibi bir şeyi dürtüklüyor. böcek belli ki hareket ediyor, kaçmaya çalışıyor, çocuksa anlamaya. sopanın ucuyla sırtüstü çeviriyor bacaklarını oynatışına, karnına bakıyor. sopanın ucunu yaklaştırıyor, bacaklarının sopayı hemen kavrayışına bakıyor. zarar vermek yok, nazikçe. evirip çevirip impuls verip tepki ölçüyor sadece, anlamaya çalışıyor. (tekrar zoom out) vakit güneşli bir öğle sonrası, çocuk fotoğrafın ortasında ama az sağ alt köşeye doğru. soldansa çarpuk çurpuk bir yol uzanıyor, karede yarısı çıkmış bir at arabası geçiyor o anda.. neyse. işte buna irdelemek denir. (didiklemekteyse çocuk az önce şaplağı yemiş, sümüğünü çeke çeke çömelmiş oraya, bakışları kızgın, içinden söylenip duruyor, aklı başka yerde. böceği dürtüklüyor ama görmüyor, her an karnını bile deşebilir. analizde sağ üst köşede çocuğa bakan ayşe var, çocuk ondan kasılıyor biraz, bilmiş bilmiş dürtüklüyor böceği. arada hmm falan diyor. ayşe meraklı da yaklaşmaya çekiniyor, eteği soluk kırmızı. of yeter)