epimenides

• eski yunanlara göre tanrıların en sevdiği insandı epimenides. ashab-ı kehf'in hikâyesine benziyordu yaşadıkları. çobanlık yaptığı bir sırada kaybolan koyununun peşine düşer. yorulup bir mağaraya girer, biraz kestirmek için. orada 52 yıl uyur. uyandığında aklında kaybolan koyun vardır, onu aramaya koyulur. bir süre sonra pes edip otlağa dönmeye karar verir. yolda her şey gözüne bir tuhaf görünür, insanlar başka, yollar değişmiş... şaşkınlık içinde kente gider, kendi evlerini bulur, kapıda yaşlı bir adam karşılar epimenides'i, "sen de kimsin?" diye sorar. o adam kardeşidir. böylece ortaya çıkar yarım asırlık uykunun hikâyesi.
  
  atina vebadan kırıldığı sene, kendilerini bu beladan kurtarması için girit'ten epimenides'i getirttiler. epimenides kara ve beyaz koyunlardan oluşan bir sürüyü yanına alarak bir tepepe tırmandı. onları salıverdi. sonra atinalılara dönüp hayvanları yattıkları yerde oraya uygun bir tanrının adına kurban edin dedi. böylece atina veba'dan temizlendi. sonra tarlaları ve evleri arındıran bir tapınak kurdurdu.
  
  epimenides mağara hikâyesinden sonra hayatı boyunca hiç uyumamış. bir girit söylencesine göre öldüğünde 299 yaşındaydı.