karılar koğuşu

• perihan savaş'ın canlandırdığı köylü kadının idam edildiği sahnesiyle tüyleri diken diken eden ve gecelerce uyutmayan film.
  
  80 kuşağı idamlara tanık olmadı. idamları dinledik, okuduk, belki anlamaya çalıştık belki de karşı çıktık ama bugüne dek nikolay cavusesku'nun kurşuna dizildiği o gergin günleri hatırlayan çok azımız dışında saddam hüseyin'e kadar gerçek bir idama hiç tanık olmadık. o yüzden bizim için sanki engizisyon mahkemesi gibi bişeydi idam, soğuk, korkutucu ama politik ve uzak.
  
  o zamana kadar politik veya insani gerekçelerle karşı çıkmış ve üzerinde kafa yormuş olsanız da gerçek bir idama tanık olmak kadar iyi anlatıyor idamın ne olduğunu bu film. gece yarısı herşeyden habersiz uyurken uykusundan uyandırılıp darağacına götürülen kadının çığlıkları, üstüne birşey giymek için yalvarışları, cellat'ın "siz bana adam asıcaz dediniz, ben karı asmam" diyerek ipi çekmeyi reddetmesi, hepsi bütün gerçekliğiyle sadece idam fikri üzerine kurgulanmış tüm filmlerden çok daha başarılı.