bilinç

• kirmizi gormenin yahut yarasa olmanin aslen nasil birsey oldugu gibi konular, yani bilginin oznelligi konusu, dualistler lehine bir pozitif kanit saglamamakta. bu ayrimi gormek onemli. oznellik, sadece connectionismin herseyi aciklayamacagini soyler ki o da zaten pek tartisilan bir durum degil. yani bir fenomeni degisik seviyelerde inceleyerek farkli bilgilere ulasabiliriz, nasil ki fizikciler kimyaci degildir, norologlar da psikolog degildir; reductionism cercevesinde her bokun noron baglantilarina indirgenmesi bilgi kaybina yolacacaktir. tamam, eyvallah. ama buradan dualizme, ruha bilmemneye gecis yok, hala hersey materyalist. sadece materyalizm degisik seviyelerden bakarak biglilerin kaybolmasini onleyecektir, reductionisme fazla kaptirmayin deniyor.
  
  madem kirmizidan konu acildi, sunu da soylemeden edemeyecegim: simdi kirmizi gormenin mekanizmasini tamamen biliyoruz ama kirmiziyi tanimlayamayiz, dogustan kor birine kirmiziyi anlatamayiz. bu, "disardan ulasilamamazlik" kismi hicbir sekilde bilince, sezgiye ozel bir konum kazandiramaz. daha dogrusu, bu kavramlarin genel olarak bizim icin ifade ettiklerinin, kirmizinin bizim icin ifade ettiklerinden daha ayricalikli bir statusu yok bilginin oznelligi konusunda. ikisi de en en en temel bazda emergence'la aciklanabilecek ve uygun sartlar elde edildiginde sonsuz kez tekrarlanabilecek fenomenler sonucta. e ben olmanin, benim "ruhumun" oznelligiyle, kirmizi gormenin veya gorerek degil de ses dalgalariyla yonunu bulmanin oznelligi ayni platforma cekildigi zaman da pek oyle romantik bir mistisizme olanak kalmiyor...sevginin, sayginin, sezginin, kirmizinin, kisaca zihinsel aktivitelerin hicbiri bir otekisinden daha gizemli, daha metafizik olmuyor.