koronavirus bittikten sonra yapılacaklar

• sabah bilgisayarı açınca saint mary gölü'nün fotoğrafı çıktı karşıma. pek çok fotoğraf çıkıyor ama bundan bir ayrı etkilendim. bir şey(1, 2, 3) beni ona doğru çekti ve "neden olmasın?" sorusu canlandı zihnimde.
  
  daha kendini tanıyamamış ben, dedim ki kendi kendime, biraz da gelecek planlarına kafa yorayım da zaman keyifli geçsin. hem motivasyon olur.
  
  araştırmaya başlayınca kendisinin kuzey amerika'da glacier milli parkı'nda olduğunu öğrendim. bir yanı rocky dağları, bir yanı "going to the sun road" yolu (yolu yolu gibi oldu böyle de) olan, biraz zorlu bir bölge olmasına rağmen kampçıların uğrak mekanı olan bu yerin dağ keçilerinin diyarı olduğunu da okuyunca beni neyin çektiğini anlamış oldum. hayır, oğlak kebabı hayali değil. atalarımın diyarı olma ihtimali tabiyki!! yani kan çekti :) üstelik gezi rotasında kızılderili dostlarımızın yaşam alanına uğrayıp bir merhaba diyebiliyormuşuz. ata diyarı olma ihtimalix2 olmuş oldu.
  
  hakkında taze sayılabilecek şöyle bir yazı bulunmakta.
  
  işte efenim bu yazıyla karşılaşınca uzunca yıllardır gördüğüm bir görselin kaynağına da ulaşmış bulundum! aziz meryem gölü'nden biraz ötede bulunan cennet cehennem karışımı kocaman bir yanardağ ağzını milli park yapma gafletine düşmüş olsalar da aynı gafletle, ben oradayken patlamaması için dualar ederek gezmek isteyebileceğim bir yeni diyarı daha ekledim listeye.
  
  evden çıkamayan bizler için oturduğumuz yerden gezme imkanı ise şu video ile mümkün.
  
  yine bu coğrafyaya yakın, antalya kekova batık şehri'ndeki görüntüleri andıran ama kendisi sadece en berrak göllerden biri olan flathead gölü'ne de bir bakayım dedim.
  
  videonun başındaki minik ıstakoz kardeşin mücadelesi yüz gülümsetiyor. sonrası standart işte.
  etrafındaki orman ve genel olarak doğasıyla birlikte yine de oldukça güzel görünüyor ama şu videodan da görebileceğiniz gibi dibinde hiçbir şey yok :) ancak kendisini araştırırken yarı çekik gözlerimi koca yuvarlaklar olarak açan ve beni heyecanladıran çok başka bir diyarda çok başka bir yer keşfettim!
  
  avusturya'da grüner see olarak geçen, baya bildiğiniz sualtı parkı. kışın suyun derinliği 2 metreye kadar düşünce park ortaya çıkıyor, yazın ise 12 metreye kadar yükselip ağaçları bile suyun altında bırakıyor. müthiş keyifli bir dalış alanı gibi görünüyor.
  
  1
  2
  3
  4
  5
  6
  ve daha nicesi..
  
  zaman geçsin diye tüm bunlara kafa yorunca, her şeyde olduğu gibi yine bir an önce olsun hissiyle sabırsızlanmaya başladım ve zaman hiç geçmez oldu, dışarı çıkma, doğa yürüyüşü yapma isteği de tepe noktaya ulaştı :( ama çıkmıyoruz tabii ki, evdeyiz.
  
  dilerim olabildiğince hafif ve sevdiklerimizle birlikte şu işin içinden çıkabiliriz. insan bazen düşünüyor işte, hayat ne kadar kısa, imkanlar ne kadar dar ve yapacak ne çok şey var..