ouroboros

• ovidius : ''ey agenor oğlu ... sen de yılan gibi görüneceksin günün birinde.''
  
  ben -ben -ben, heyhat yine ben! nefretimi de tüketmek istiyorum, sonsuzluğun devingenliğini de, -arzu çemberinden çıkıp; kozmogoniyi de içimde sarıp sarmalayıp, yokluğa gömmeyip, çıkışsız kapının eşinde her şeyi yutmak istiyorum...
  -
  mitolojinin gücü :
  ''campbell evet, ama sonunda bunun yılan olduğu ortaya çıkıyor. her iki hikayede de yılan geçmişi çıkarıp atan ve yaşamaya devam eden hayatın simgesi.
  moyers: neden?
  campbell: yaşamın gücü yılanın deri değiştirmesine neden oluyor, tıpkı ayın gölgesinin düşmesi gibi. ayın yeniden doğmak için gölgesine yaptığı gibi, yılan da yeniden doğmak için derisini değiştiriyor. bunlar birbirine denk semboller. bazen yılan kendi kuyruğunu yiyen bir çember olarak tasvir edilir. bu hayat imgesidir. hayat yeniden doğmak için birbiri ardına nesilleri değiştirir. yılan, zaman diyarında bulunan, sürekli olarak ölüm gömleğini üzerinden atan ve yeniden doğan ölümsüz enerjiyi ve bilinci temsil eder. yaşama bu açıdan baktığınızda gerçekten de dehşetli korkunç bir şeydir. yılan, bünyesinde hayatın hem sihrini hem de dehşetini taşır.''
  - mitolojinin gücü (içe yapılan yolculuk)
  –
  işte bu çarkta, ölüm-doğum -doğum ve ölümü izleyen kısır döngünün girdabıdır ouroboros! ölüm-doğumu izler ve yeniler hatta evreni de tüketir.