levni

• şiir : atalar sözü destani
  levni
  
  tut atalar sözünü kalbi selim ol
  gönülden gönüle yol var demişler
  gider yavuzluğun tab´ı halim ol
  sert sirke küpüne zarar demişler
  
  her kara uzatma elin eteğin
  yelkovana döner ahır emeğin
  nitekim göllerde şaşkın ördeğin
  başın kor kıçından dalar demişler
  
  aldanma cihanın sakın varına
  düşmeyegör onun ah-ü zarına
  bugünkü işini koyma yarına
  yar yıkıldığı gün tozar demişler
  
  çoktur bu alemde boşa yelenler
  kande bilenler ile bilmeyenler
  eskiden adettir dağdan gelenler
  bağda olanları kovar demişler
  
  dediler bu pendi sordumsa kime
  tuz ekmek bilmeze müşkilin deme
  kül kömür ye namert lokmasın yeme
  gün olur başına kakar demişler
  
  arzeyle bu pendi kendi özüne
  dost addetme her güleni yüzüne
  incinme dostunun doğru sözüne
  doğru söz insana batar demişler
  
  bir mürşid-i kamil bulmayanlara
  pirler nasihatın almayanlara
  sözünün ispatı olmayanlara
  bir dipsiz kile boş anbar demişler
  
  yar ile ettiğin kavle ver karar
  kar etmezsen bari eyleme zarar
  aza kanaat et olma tamahkar
  ucuz satan tezcek satar demişler
  
  kanaat halkasın bırakma elden
  elinden çıkmasın der isen dümen
  deve ahu gibi boynuz isterken
  iki kulaktan da çıkar demişler
  
  güneş balçık ilen sıvanmaz ey dil
  bi-zeban da olsa bellidir kamil
  kendüden gayruyu beğenmez cahil
  kendi çalar kendi oynar demişler
  
  hileyi irtikap etme kıl hazer
  desinler sana bir er oğlu er
  sen elin kapısın çalarsan eğer
  el de senin kapın çalar demişler
  
  gerek şaki olsun gerekse said
  kerim kereminden eylemez teb´id
  böyledir mevla´dan sen kesme ümid
  gün doğmadan neler doğar demişler
  
  levni nasihatı pirlerin böyle
  durub-ı emsalden hazm ile söyle
  meydan-ı hünerde ağırlık eyle
  ağır bassa beğni ağar demişler
  levni