çıngışmak *
-
donma noktasına gelmiş ellerin ya da bedenin ( genel olarak ellerin ) sıcağı görünce uyuşması, karıncalanması. anadolu ağızlarında halen kullanılmaktadır. bazı yörelerde ürpermek, üpsemek manasında kullanılır. etimolojik olarak, ateş, kıvılcım manasına gelen çıngı sözcüğünden gelme ihtimali yüksektir.
-
ilginç bir hissin ismi. vücudun herhangi bir bölgesinde iğne batması gibi bir acının sanki o bölgenin birkaç santimetrekarelik çapına yayılarak ve o bölgenin böyle komple sökülmesi gibi ya da sıkılması gibi bir acayip hissiyat. daha iyi anlamak için egeye gitmek gerekir.
-
karıncalanmak, uyuşmak, ürpermek anlamında bedensel his. nişanyan'a göre temelini çın sayarsak ses yansımalı sözcüklerden sayılıyor. ama son sözünü söylememiştir; başka açıklama, veriler çıkabilir.
çıngırak daha doğrusu cıngırak ile çıngışmak ses ve anlam bakımından bana eşmiş, yakınmış gibi geldi. (bkz: çıngırak/@ibisile)
(bkz: yargınları çımgışmak), çımgışmak -
vücutta el, kol, ayak ve bacaklar başta olmak üzere bir bölgenin uyuşması sonucu ortaya çıkan hafif sancı.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap