• bir düşünün.

    evlisiniz, canınız kadar sevdiğiniz bir karınız var, çocuk bekliyorsunuz ve doğumuna bir ay kala adamın biri yanında arkadaşlarıyla evinize girip karınızı zevk için defalarca bıçaklayarak öldürüyor.

    ve bu adamın sırf müzik yaptığı ve röportajlarında bir iki nihilist cümle sıçtığı için tüm dünyada daha sonra binlerce seveni oluyor.

    ne hissederdiniz?

    bu adamı bırakın seven, en ufak bir sempati besleyen bile hayatında hiçbir yakınının ölümünü tatmamış on iki yaşında bir geri zekalıdır gözümde.
  • ölümün yaşa saygısının olmadığının göstergesi. bu orospu çocuğunun 83 yıl yaşadığı hayatta benim dünyalar iyisi babam 40 yıl yaşadı.
  • ne kadar aşağılık ibnelersiniz siz.
    ananızı babanızı doğrayan herife burada "reis" "manipülasyon üstadı" "toplum bana uymuyorsa, ben de topluma uymam" diye övgüler dizilse ne hissedersiniz sayın amına koduğum?

    hamile kadını öldürten, bir çok kişinin cinayetinden sorumlu sefil bir orospu evladıdır.
    sizin gibi anti-sosyal amcık ağızlıların sevgisini kazanmış boş beleş cümlelerin de sahibidir. hiçbir felsefesi olmayan, zeka namına bir sikim barındırmayan katilin tekidir.
  • bu aralar hakkında çok okudum (başta onunla ilgili en son çıkan kitap olan the life and the times of charles manson adlı jeff guinn kitabı) ve çok izledim. şimdi aklıma gelenleri şöyle bir sözlüğe dökesim geldi.

    en baştan başlayalım. charles manson neden böyle oldu? zor bir çocukluk diyerek bundan kurtulmak istemiyorum. evet, babasız. annesi de manson daha çok küçükken hapishaneye düşüyor. lakin akrabaları ve anneannesi manson'ın hep yanında. tutucu bir yerde, tutucu sayılabilecek bir ailede yaşıyor ama eğer bunlar bir cani yaratacaksa amerika'nın en boktan eyaletlerinden çıkan herkesin cani olması lazım. bana genetik bir bozukluk gibi geliyor manson'ın tohumu. yaradılıştan bozuk. yoksa neden küçücük yaşında büyüklere saldırıp dayak yemek için uğraşsın ya da kuzenine saldırıp bile bile yalan söylesin? gerçekten manson'ı bu yola sürükleyecek bir neden arıyorum, bulamıyorum. çünkü manson, işine geldiği zaman mum gibi biri olmayı hayatı boyunca becerebilmiş biri. ama bunu sürdürmeyişinin sebebi tamamen kendisi.

    charles manson'ın çok zeki biri olduğu da tartışılır. eğer karşındakini beceriyle manipüle etmek zeka belirtisi ise evet, zeki. ama manson bunu da yapamıyor aslında. 1960 sonlarının özgür ortamında manson ile bir süre takılıp, manson'ın anlattıklarına "hadi oradan" çekebilen çok insan var ama belli başlı yaraları olan insanlar bu laflara kanıyor. çirkin olduğu için çevresinden dışlanan bir kıza iltifatlar edip ona kendine bağlamak zeka gerektirmeyen bir hareket. manson bu yöntem ile bir aile ortaya çıkarıyor. bu kurbanlar manson'ın başka kızları da aileye kattığını görünce önce bir üzülüyor ama sonra güzel olduklarını hissetmek için sadece manson'a muhtaç kaldıklarını bilince, dönemin "özgür aşk" temasına uygun olarak bu adamın cariyesi olmayı kabul ediyorlar.

    zaten manson ailesinin ilk ayları hippi ortamlarının entelektüel seviyesi daha düşük bir kopyası. ırkçılık ile, vietnam savaşıyla ile, nixon ile ilgili olmayan, tamamen uyuşturucudan, seksten ve felsefik gibi görünüp ama aslında hiçbir şey ifade etmeyen "derin" sözlerden ibaret bir zaman geçirme anı. manson herhangi bir gurudan isa'ya dönüşmeye karar verene kadar da yararsız ama aynı zamanda da zararsız bir şekilde işler devam ediyor.

    her şey takdir edilmek istenen manson'ın gencecik kızları kullanarak ilgi toplaması sonrası daha da fazla ilgi istemesi ile bozuluyor zaten. manson, belki de 4 tane cariye ile kendi kendine geçinip gidecekken, aileyi genişletmek istiyor. bir ütopya da distopyaya dönüyor tabii. daha fazla insan, onları doyurmak için daha fazla para, bir iş olmadığı için başlanan hırsızlıklar, daha fazla insanı kontrol altında tutacak uyuşturucuları almak için çetelerle irtibata geçmek, kalmak için daha büyük bir ev/arazi, daha iyi bir kontrol için ufak tefek şiddetlere başvurmak... bir de manson'ın beatles'tan daha iyi olma çabaları var tabii. çok tanıdık bir hikaye: senin küçük topluluğunda şarkıların güzel gelince kendini dünyanın en iyi şarkı yazarı sanıyorsun ama aslında var olanların arasında hiçbir şeysin. bütün kapılar üstüne kapanıyor ama bir topluluğun lideri olarak en ufak bir başarısızlığın seni normal bir insan yapar diye bunları "ailene" yansıtmamaya çalışıyorsun ve daha da sinirli oluyorsun.

    sonra da helter skelter var tabii. aslında manson'dan çok iyi bir politikacı olurmuş. insanlar artık senden kaçar gibi olduğunda var olmayan bir tehdit uyduruyorsun. haberlerde siyahların isyanlarını gören manson, şu teoriyi geliştiriyor: ülkede bir ırk savaşı çıkacak ve siyahlar bütün beyazları öldürecek. manson ailesi ise bir deliğin içinde savaşın bitmesini bekleyecek. siyahlar tek başlarına dünyayı yönetecek yeteneğe sahip olmadığı için de manson ailesi ortaya çıkıp yönetimi ele geçirecek. hayatı boyunca adam gibi sevgi görmemiş aile üyeleri de bu saygınlığı elde edeceklerine kendilerini inandırıyorlar.

    tabii ki manson, helter skelter çıkmadıkça isa'dan charles adında bir deliye dönüşecek. bu yüzden helter skelter'ı kendileri başlatmaya kalkıyorlar. olan masum insanlara oluyor tabii ki. hinman, tate katliamı ve labianca ailesi. bütün "aile" charles manson gibi düşünmediği için tam bir insan sarrafi olan charles manson bu işi yapabilecekleri dikkatle seçiyor. linda kasabian dışında seçimleri doğru, ki linda da ehliyetinden dolayı orada zaten. çoğu aile üyesi bu olayları sonradan öğreniyor. o da bu ailenin en sinir bozucu üyesi susan atkins'in kendi başarısını övme saplantısından dolayı. bu insanları katil yapmak manson için çok kolay. birincisi yeterince kokain, ikincisi ile saçma sapan öğretiler: "hayat ile ölüm aynı şeydir. bu nedenle birini öldürmek ile suçlu olmazsın. zaten insan hem suçludur hem masumdur" gibi.

    sonuç olarak charles manson hapishanelerde çürümeyi hak edecek kadar kötü bir adam. "sevgi"den konuşup kadınlarına şiddet uygulayan, "herkes bir" derken siyahlardan nefret eden, manipülator, büyük ihtimalle katil, müritlerini bir anda silip atabilecek ve "ben onlara öldür demedim. ben onların kendilerini bulmalarını sağladım. cinayet onların kendi kararları. benim alakam yok" diyebilecek kadar onursuz, birkaç idare eder şarkı dışında bu hayata hiçbir şey katmamış ve zavallı birkaç gence kısa süreli bir mutluluk ama hayatlarının sonuna dek çekecekleri bir vicdan azabı bırakmış biri. müritlerinin neredeyse hepsi manson'dan sonra muhafazakar bir hıristiyanlığa döndüler ama onları tanrıları affetse de abd mahkemeleri ilerlemiş yaşlarına rağmen affetmemekte ısrarlı. bir tek pat ya da leslie, kurbanlarını öldürürken bunu istemeye istemeye yaptığını farkedip "tanrım, bunu durdur" diye düşünmüş ve o günden itibaren inancını tamamen bırakmış. bu arada ilginçtir, charles manson hristiyanlığa karşı hiçbir zaman soğuk olmamış ve özellikle vahşet dolu betimlemelerin olduğu bir bölümü ısrarla aile üyelerine okutturmuştur. bu da dini insanların kafalarına göre nasıl yorumladıklarının çok güzel bir örneği.

    manson, hapishanede deli rolü mü yapıyor yoksa gerçekten delirdi mi bilmiyorum. hikayesinin çok ilginç ve ibret alınması gereken bir hikaye olduğunun ise farkındayım. ama kendisine birilerinin hayranlık duymasını bırak, kendisinin herhangi bir açıklamasını bile ciddiye almasını bile anlamıyorum.
  • bir takım ergenlerce çok cool bulunan, katil orospu çocuğunun tekidir.

    burda ona buna laf atan magandalara duyar kasıp, abd'de savunmasız insanları zevk için katleden yavşaklara hayran olan özentiler var. tarikatı da varmış hem, gidin dahil olun, götünüze süpürge sapı sokup ayin yaparsınız..
  • charles manson u tabir-i caizse 'cool' görmenin, ona öykünmenin ya da övgü dolu şeyler söylemenin mantığını anlayamıyorum. rock'n'roll kökenli cinayetler işlemesinin, öldürdüğü kişilerin kanıyla buzdolaplarına helter skelter yazmanın hoş yanı ne bilemiyorum...

    göt göttür.

    (not: ayrıca white album den çıkardığı/çıkardığını savunduğu tüm mesajlar da kıçımın kırığıdır. hiç bir anlamı yoktur).
  • çok filozofik, çok müthiş bir seri katil. ah oturup 5 dakika vakit geçirsem de aynı şiddeti kendisine uygulayabilsem.

    hamile sharon tate'e yaptıkları (+18);

    http://crimeshots.com/sharon_tate_jay_sebring.jpg
    http://27.media.tumblr.com/…xs1gfj1qb2ssvo1_500.jpg
    http://www.documentingreality.com/…nsive_wounds.jpg

    çok filozof, etkileyici adam çok. ted bundy de mezarından çıkıp önce öldürüp sonra götünüzden sikse sizin keşke. olmayan beyninizi sikeyim.
  • birilerini öldürmek gibi eblehçe bir işle iştigal etmiş amerikalıların katillerini bile pazarlayabilmesi gibi bir ticari başarısına gizli özne olmuştur.
  • hayatımın büyük bi kısmı film izlemekle geçti.. şimdi bilgisayarım bozuk diye ve de yoğun hayat temposundan ötürü bi aydır filan ara verdim.. çok özledim film izlemeyi.. dandik lcd ekranımda beleşe izlediğim filmler de olsa, o karakterleri o hayatları çok özledim..

    romantik komedi, anime ve bağımsız başta olmak üzere, eski kült filmler, oscarlık filmler, gişe filmleri vs. her türü kısaca izlemeye çalışıyorum..

    gel gör ki korku filmi denen olayı hiç sevemedim.. korkak ve endişeli yalnız yaşayan bi insan olmamdan mıdır, gurbette paso korkmamdan mıdır bilmiyorum.. ama sevemedim korku filmlerini..

    hele insanlığın doğası aslında iğgggreeenççç bişi, hepimiz hayvanız böyk temalı filmleri hiç sevemedim.. çünkü insanlar rob zombie izlerken, maryln manson şarkılarıyla kuul olurken, rammstein konserlerindeki sapkınlıklar dergileri süslerken ben hep bu orospu çocuğu charles mansonı düşünüyodum..

    2008 senesindeki öğrenci evimizde, bi abdli vardı.. bob adlı bi orospu çocuğu.. amsterdama uyuşturucu almaya gider, ögretim üyesi ana babasının amerikalı öğrencilere attığı palavralarla kazandıkları paraları karıyla kızla yerdi.. karikatürize kötülük kadar saçma bulduğum bişi yoktur.. çok yüzeysel bi insanın baştan aşağı şeytan olabilme düşüncesi.. fakat bu adam harbiden salak ve o salaklığa rağmen çok imkana sahip ib ibneydi.. zannedersem en kötü kombinasyon bu.. salakların ve cahillerin güçlü olması..

    neyse, bu adam çok sıkı bi manson hayranıydı.. ben ise ondan önce sadece bi katil olarak bildiğim mansonı okuyodum bununla tartışmak için.. sadece netten okuduğum yorumlar, bir daha asla gece yarıları dışarı çıkmamama yetti..

    bunu ne de sade kitapları başarabilirdi, ne mavi sakal hikayeleri, ne üçüncü sayfa haberleri, ne natural born killers..

    bu adamın hayranları, atkins denen orospunun bi bebeğin gözlerini anne karnından çıkarıp oymaktan bahsetmesi, bi yanda içlerindeki modern zamanın boşluğunu ve değersizliğini ait olma ihtiyacıyla kapatmaya çalışan gencecik insanlar..

    gitgide korkutuyo bu dünya beni.. misal bi metal konserine çocuğumu asla yollamıcağımdan eminim.. asla kendi hayatını tam olarak yaşamasına izin vermemesinden.. nelerle karşılaşabileceğimiz, insanların ne kadar manyak olabilecekleri değil tek korku unsuru..

    manson başlı başına bi korku unsuru değil.. sıradan şizofren bi katil belki.. problem onu bile justify edip, üstüne bi mit haline getirenlerde.. delilerce para akıttığımız ünlü profilleri, onların siktiri boktan kokuşuk hayatları.. ve gençler..

    zamanında insan yemenin sadece korku filmlerinde olan bişi olduğunu sanardım, işkenceden ölümden tahrik olanların eyes wide shuttaki ultrazengin sapıtıkların olduğunu düşünürdüm.. ve bunlarla hiç işim olmayacak sanırdım.. onlar yaşayacaklar ben uzaktan bakıcam..

    oysa, münevver karabulut gösterdi ki mansonlar içimizde.. o adli tıp raporunu okuyup, sevgilisi var diye arıza çıkaran ebeveynlerine kızabilir misiniz?

    liberallik denen şey bana öcü gibi geliyo.. hayat aşırı korkutucu ve evimin içi tek güvenli yermiş gibi geliyo.. bu delirtici endişe keşke benim paranoyam olsaydı.. keşke benim patolojik ruh halim olsaydı.

    oysa hepsi gerçek.. gerçekten böyle insanlar var.. gerçekten seri katiller bile kendilerine delice bağlı fan kitlesi oluşturuyolar.. gerçekten insan eti yemekten ölümden ve kandan tahrik olanlar var.. gerçekten, bu adam manyak ya neden böyle şeyler çekiyo dediklerimiz manyak..

    ve, insan beyninin düşündüğü herşey, mutlaka ki gerçeklikten doğuyo..

    dine kendim inanmasam bile, şükrediyorum din denen şeylerin olmasına kurallara ve bazen çok tutucu kesime.. çünkü insan özünde gerçekten sapkın bi canlı.. modern zamanlarda, sapıtmamak mümkün değil..

    allahım insanları bıçakla katleden ve kanlarıyla oraya buraya şarkı sözü yazan bi orospu çocuğu, gencecik bi kızı canlıyken kafasını kesip sonra da üstüne boşalan bi pezevenk ?! ve hepsininin , hepsinin savunucuları var..

    insan denen canlıdan çok korkuyorum.. çok..
  • hayranlari olmasina mantikli bir bunyenin akil sir erdiremeyecegi, erdirmemesi gereken psikopat... 24 yasinda bunca manyakligi nasil yaparsin? kafan o kadar mi kokainle dolu olur? hamile bir kadinla birlikte bir suru insani defalarca, hunharca bicaklamak, parcalamak... hippi komunlerindekilerinin de beynini yikayip ailesine katmak... hapisten hic cikamamasi, tahliyesini bekleyen manyak fanlarinin da elleri cuklerinde kalmasi dilegiyle...
hesabın var mı? giriş yap