bu toprağın sesi

• bu arada elimden geldiğince jenerik müziğini sizlere aktarmak isterim;
  
  dürülülü lüü lülüü lülüüü lülüüü lü lülü!
  lü! lü! lü! lüüüü lülüüü lülüüüü lülülüüüüü
  (! işaretlerinden sonra stakkato var, beste de cemal reşit rey sanırım)
• susam sokağı'ndan hemen sonra başlardı. havanın kararmaya başladığının ve kasvetli ödev saatlerinin geldiğinin işaretiydi. ancak son dersin son 15 dakikasında ödevler jet hızıyla bitirilmişse, alacakaranlık sokağımız ve kames 5 katlı topumla buluşma zamanının geldiğini hatırlatırdı. o zamanlar da şarkısı aynen bugünkü gibi hüzünlü gelirdi. eskiden o hüznün sebebi yoktu ama şu anda istemediğim kadar çoklar.
• evvel zaman içinde, tek kanallı dönem vaktinde, çizgifilmlerin olduğu çocuk kuşağından bir önce çıkan, ve bütün 80-85 doğumlu çocukların doğuştan çiftçilik konusunda bilgi sahibi olmalarını sağlayan program. tabii tek kanal mevcudiyetinden zap şansı da olmayan genç beyinler çizgi filmler başlayana kadar bu programı izler, bitiş jeneriğiyle beraber ekrana kilitlenirlerdi. bu yüzdendir ki şu anda bu program ile aklımda kalan en net imge, bitiş jeneriğinde batan güneşli arka planda orağını toprağa savuran bir ırgat silüetidir.
• bugün bir kanber, satılmış kelimesi duysam uçar giderim o günlere.
  hey gidi hey.bu toprağın sesi, jenerik müziğiyle içinde bulunan berbat parodimsi dizisiyle bir ekoldü.
  kanber ağa, satılmış hepsi kalbimde ayrı bir yere sahip idi.
  kanber ceberrut ama iyi niyetli toprak ağasıydı, satılmış kurnaz ama saftirik ırgattı.
  geçinir giderlerdi.
  satılmış bi denyoluk yapar, kanber ağanın başını derde sokardı.
  kaber ağa örtmen efendiye gider bucakta ki bilmemne odsasına başvurur çözerdi sorunu.hey hey hey
• beni eskilere götürebilen aklıma nedendir bilmem ara ara ama mutlaka gelen trt programı."ahanda ürpertici bir stanley kubrick filmi başlıyor" introsu vardı.
• (bkz: 80lerde cocuk olmak)
• 90'lı yılların başlarında, ilkokulda sabahçı olduğum yıllarda okuldan eve geldiğimde televizyonda karşıma çıkan programdı. jenerikteki parçayı da -ağıt diyelim- tarlada çalışan yaşlıca bir kadın söylerdi yanık sesiyle:
  "agoynumun yüzey-ye-eee, (burada bir es var) o-o-ağa-ağa yüzey-ye eee"
• bu programın jenerik müziği, sevgili yandim sevketten öğrendiğime göre ulvi cemal erkin'in köçekçesi imiş. sağolsun bana gönderdi de. nostaljik oldum çok fena.
  
  ha bir de, bir dönemin çocukluğunun kabusu olmuş jeneriğin kimse tarafından isim olarak bilinmemesi de enteresan.
  
  edit: yine yandim sevket'in dediğine göre, köçekçe anadoludan görünümün jeneriğiymiş. bu toprağın sesi konusunda hala karanlıktayız yani.
• (bkz: köyümüz köylümüz)
• cuma haric hafta ici her sabah, 06.10'da yayinlanan, halk muzigi,halk oyunlari ve genel kavram dahilinde tarimsal kesimde ikâmet eden vatandaslara yonelik bilgilere yer verilen, bir nev-i egitim programi. (bkz: turku turku türkiyem)