hesabın var mı? giriş yap

  • rezalet değilse de bal gibi de can sıkıcı olaydır. bir de aptal yerine koymuş kadına bak ya. aferin kardeşim, yedirme hakkını. ben de olsam aynı şeyi yapardım.

  • 1500 avro maaş alan fransızlar benzin fiyatlarının 1.5 avro olmasını protesto ediyor. 1600 tl maaş alıp benzine 6.2 tl veren yurdum çomarları da avrupa karışıyor diye seviniyorlar. önce oturup kendi halinize ağlayın.

    adamlar belli ki fransız devriminin ruhunu kaybetmemişler. hakkını arıyorlar. macron'u seçtik, 5 yıl istediği şekilde bizi yönetebilir demiyorlar. arada rot- balans ayarı yapıyorlar ki yolundan şaşmasın.

  • öğretmen: ...işte arkadaşlar, talas savaşı sonucunda matbaa müslümanların eline geçmiş, bu savaşla birlikte matbaa ilk defa çin'in dışına çıkmıştır.
    öğrenci: hocam bu çinliler salaklarmıymış da savaş alanına matbaa ile gelmişler.
    öğretmen: çık dışarı, çııık...

  • hayat tecrübelerimden bir örnekle açıklamak gerekirse:

    şimdi bizim burada cumartesi pazar kurulur, ben de bazen dedeme yardım ederim. alışverişi yaptık dönüyoruz, dedem pazar arabasının çok yüklendiğini düşündüğünde birlikte çekmemizi önerir. böylece eve daha hızlı ve benim de daha az yorularak gideceğimizi iddia eder. ben de bunu azalar verimler kanununa dayanarak açıklarım dedeme:

    -dede, eğer ikimiz arabayı çekersek eve daha hızlı gitmeyiz, çünkü ben senin hızına göre yürümüş olurum, ayrıca daha az da yorulmam boy farkımızdan dolayı, eğri büğrü yürümek zorunda kalırım ve daha çok yorulurum. yani arabayı iki kişi çekersek verimimiz düşer. yaaaaa! o yüzden bana bırak!

    işte böyle birşeydir azalan verimler kanunu. arabayı üç kişi çekmeye kalkarsanız zaten iyice boka sarar herşey. daha fazlası zaten olmaz. şöyle de düşünürseniz konu dışına çıkmış olursunuz:

    "yüz kişi toplanalım, sıraya dizilelim evin önüne kadar, herkes bir yanındakine arabayı versin, çok kişi oluruz ve verim artar"

    artmaz canım, niye, üretim fonksiyonu değişir o zaman, teknoloji değişmiş olur!

  • çoğu zaman ise yarar.

    işe yeni baslamisim, hepi topu iki ay filan olmuş. acemilik atlatilmis, hatun kişiler gözlenmektedir. şirkette çok az hoş hatun var bizim tipte ortalama yani işimiz zor.

    sonra ise yeni biri başladı, ilk görüşte etkilendim, ne kadar şirin, ne kadar kibar ama bizim birimler farklı ortak işimiz yok, ortak arkadaş yok, askerden yeni gelmişim topluma yeni yeni ayak uyduruyorum.

    bize kaldı kizi uzaktan izlemek, onunda pek arkadaşı yok benim de.

    birgün baktim yalnız başına şirketin kafeteryasinda mutsuz mutsuz oturuyor.

    hemen gaza gelip bodoslama sordum, yeni mi başladınız? evet dedi su birimde çalışıyorum dedi. ne güzel bende yeni başladım dedim yaklaşık on dakika havadan sudan okullardan ve şirketten bahsettik.

    birden sordum:

    -sevgilin var mi? 1 dakika boyunca yüzüme bakti
    -yok ki. dedi
    ardından öldürücü vurusu yaptim. en karizmatik bakisimla sordum:

    -ben olurum.

    ilk olarak gülümsedi sonra cevap vermeden masadan kalktı.

    bir hafta boyunca beni görmezden geldi. ben de depresyona girdim ben ne mal adamın diye..

    yemekhanede pilav üstü kuru yerken yanıma oturdu. ciddiysen seni tanımak isterim dedi.

    kalbim yerinden çıktı, afalladim, tabi dedim ve başladık.

    su an beraberiz ve çok mutluyuz.

    herkese bol şans.

    simdi durum ne diye merak edenler olmuş. nişanlıyız.

    vee mutlu son evlendik (:

    bir edit daha: evli, mutlu veee çocuklu.