hesabın var mı? giriş yap

  • istanbul'da kahvaltı servisi veren bir çok mekanda menüde köy kahvaltısı yazmış olmasına rağmen ürünlerin bir çoğu market malıdır.

    eski kaşar der ama bim'den alınan 3'lü peynirdir.
    köy yumurtası der ama muhtemelen o da bili bili
    verilen çay seylan

    gelen hesap gerçek köyün yarı ederi.

    şehir kahvaltısı yazamıyorlar tabi.

    debe editi: senin anıtkabirin olmayacak.. sen sadece öleceksin. yaşasın mustafa kemal atatürk ilke ve inkılapları!

  • opsec üzerine izlenimleri kaleme aldığım yazı buradan ulaşılabilir. blogun kapanma ihtimaline karşı yine sözlüğe yazmaktayım ki yedeği bulunsun. ayrıyeten daha kolay okunabilir olması açısından durmasında yarar var.

    --

    öncelikle opsec bir operasyon biçimi, yani sizin nasıl davrandığınızdır. opsec bir teknolojik araç veya yazılım değildir. ikinci olarak opsec beraberinde bazı dezavantajlar getirir. bu dezavantajların önemli bir kısmı ise efektif olamamaktır. bu yüzden opsec yavaştır. son olarak, güvenliğinizi ve bu tutumunuzu uzun zaman boyunca korumak çok streslidir ve bu, profesyonel olarak eğitim almış ajanlar için bile çok zordur.

    iyi bir opsec, güvenliğinizi en üst seviyede korumak için gerekli olan davranış değişkliklerini içselleştirmeyi gerektirir. operasyonel aktiviteler alışkanlıklara dönüşmeli zira en ufak bir ayrıntı bile önem arz etmektedir. bu ufak ayrıntıların biri yanlış yapıldığında güvenliğiniz tehlikeye girebilir. işleyen demir ışıldar. iyi bir opsec pratiği edinmenin tek yolu pratik yapmaktan geçer. yeni başlayanların yaptığı aptalca yanlışları başlarda yapın ki ilerleyen zamanlarda başınız yanmasın. bu konuda şu iki sözü hatırlayalım:

    - amatörler doğru yapana kadar pratik yapar, ancak profesyoneller yanlış yapamayana dek çalışır.
    - barış zamanında ne kadar yorulursanız, savaşta o kadar az kan kaybedersiniz.

    güvenliğiniz için gerekli alışkanlıkları edindiğinizde, opsec konusundaki ikinci en büyük zorluk ise sabırlı olmayı öğrenmektir. opsec ne kadar derin olursa, efektif olması o kadar zor olacaktır. bu durum özellikle haberleşme esnasında kendisini gösterir. riskleri azaltmak için kullanılan opsec mekanizması haberleşmeye gecikme ekler. sonuç olarak, haberleşme daha uzun sürer. en nihayetinde bu zaman kısıtlaması olan operasyonlarda düşünülmesi gereken bir durum. zaman kısıtlaması olmayan operasyonlarda ise pek sorun olmayacaktır.

    en büyük güvenlik riski ise operasyon içerisinde yer alan insanların birbiri ile haberleşmesi oluşturur. gizli operasyon yürüten cıa, mı6, dgse gibi örgütler, kendileri için çalışan insanların haberleşmelerinde barındırdıkları riskleri en aza indirmek için çalışırlar. en basitinden, bu riskleri azaltmak için operasyona başlamadan önce en az 2 veya 4 saat gözetim altında olup olmadıklarını kontrol ederler (gözetim kontrol yolu / surveillance detection route). bu rakamların en az olduğunu hatırlatalım. yüksek güvenlik gerektiren operasyonların planlanması haftalar/aylar alabilir ve gözetim kontrolü de 12 saate kadar çıkabilir.

    bilgi güvenliğini sağlayan araçlar ve teknolojiler (şifreleme gibi) önemli olsa da bu yeterli değildir. hatta opsec için başlangıç noktası bile sayılmazlar. yine de şifreleme yazılımlarını düzgün ve doğru bir biçimde kullanmayı öğrenin ancak gizli yapacağınız aktiviteleri hücreselleştirmek ve operasyonel ortamınızı olabilecek sızmalara karşı biçimlendirmek, herhangi bir yazılımı kullanmaktan çok daha önemlidir. hücreselleşmek konusunda fikir sahibi olmak için bir önceki yazıya bakabilirsiniz

    kaynaklar:
    [https://opsectr.wordpress.com/…-uzerine-izlenimler/ https://opsectr.wordpress.com/…-uzerine-izlenimler/]
    [https://grugq.github.io/…/21/observations-on-opsec/ https://grugq.github.io/…/21/observations-on-opsec/]

  • abimler üniversitedeyken:
    küçük abim: abi geçende sen ödedin bu sefer ben ödeyeyim
    büyük abim: olmaz koçum burada senin paran geçmez
    küçük abim: abi ölümü öp bu sefer ben ödeyeyim
    büyük abim: tamam neyse bu sefer sen öde haftaya ben öderim.

    diyalogu yaran diyalog yapan detay şu: ikisi de babamın kredi kartını kullanıyor.

  • garip bir kısır döngüyü barındıran süreç. kalksan kalkılmaz, yatmak istesen uyku yok, öyle yorganın içinde esir oluyor insan. ciddi manada sabır gerektirir.

  • #105502449 no'lu entry'de yazar dalga geçiyor olmalı.

    onun kedisi değilmiş onunla yaşıyormuş, bireymiş kedi. aç kapıyı bırak o zaman kafasına esince gelsin-gitsin. birey ne de olsa hür iradesi var. önüne soya sütü ve canlı güvercin koysa hayvan büyük ihtimalle güvercini hunharca avlayacak farkında değil. tabi hayvanın bunun yapmaya mecali kaldıysa.

    hayvana zorla işkence ediyor farkında değil. hayvan haklarının kanunla korunduğu bir ülkede olsak yetkililer elinden alırdı ve kendisine ibretlik bir ceza verirdi. kedi her ne kadar evcil bir hayvan da olsa avcı bir etobur olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

    vegan kedi yoktur. sahiplerinin saplantıları sonucu aç bırakılan kedi vardır.

  • psikolojide, geçmişte istekle, zevkle yapılan şeylere karşı genel bir isteksizlik hali olarak geçer. bu şeylere karşı, ki bu şeyler hayatı oluşturduğundan, doğal olarak hayattan zevk almama olarak devam eder.*

  • istanbula üniversite kaydı için yola çıkmıştık.
    bir iki kişiydik, saf ve iyi yürekli baba kız.
    biz sandık ki istanbulun adı geçse metropol olur en dandik köy bile.
    gittik bilet aldık şimdi adını vermek istemediğim için takma isim olarak gerçek koyun adını vereceğim şirkertten.
    bende bir heyecan bir heyecan. babam da kızının üniversiteyi kazanmış olmasına bağlı olarak koltukları kabarmış bir vaziyette turgut özalımsı geziniyor.

    geldi bizim otobüs; ön camda dev bir çatlak!
    ama biz iki sevgi kuşu, biz iki polyanna sevdalısı -olsun- dedik, vardır bir bildikleri.
    camdan ölen olmamış ki?

    sonra yolcular gelmeye başladı.
    biz babamla şöför arkası ikinci sıradayız.
    tam vaktinden yirmi dakika sonra çalıştı otobüs.
    biz iki pıtırcık sevindik buna zira sabahın 6' sında ne yapacaktık istanbul' da. en azından 6.30 da ineriz dedik.

    yolculuğun 15. dakikası ön iki koltuktaki takribi 280 yaşındaki teyze ve amca ben-gal ya da öyle bir adı olan kokusu burun delen kremlerden şakır şakır sürmeye başladılar.
    insanın kolu kopsa bu kremi koklayacağıma acısını çekerim dedirtecek bir kremdi.
    ve bu olay istanbula varasıya kadar 15 dakika aralarla devam etti.

    olsun, biz iki neşe pınarı herşeyin başı sağlık diyenlerdendik.

    sonra arka ikilideki takribi 180 yaşlarındaki amca ve teyze kocaman bir çuvaldan haşlanmış mısır çıkardılar ve toplamda 7 dişle bunu yemeye başladılar.

    biz tabi ki emekçi ve emekçinin emekçiliğinden gurur duyan kızı olarak, ağız şapırdatmadan tiksinmezdik.
    her nekadar çıkan sesler istanbula kadar devam etse de..

    sonra en ön diğer ikili koltukta oturan 32 yaşındaki adam ayağa kalktı ve 65 yaşlarındaki annesine;

    - benim ercanla arkadaşlığıma karışma, ben seviyorum ercanı
    diye bağırmaya başladı.
    sonra höykürerek ağladı. tükürük ve sümükleri krem süren amcanın keline yapıştı.

    annesi adamı,pipisini çakmakla yakmakla tehdit etti.
    babam bana -sen bakma- dedi.

    sonra adam otobüsün vitesine saldırdı. şöför ani bir frenle otobüsü savurttu.

    adama eti cin verdiler 4 tane, sustu. -yarım saat kadar.
    sonra tekrar annesine bağırmaya başladı:

    -sana arabayı durdur dediim. altıma işettirdin beniiiiiii.

    otobüsü sağa çektik. valizden adama temiz don çıkarıp giydirdiler.

    ama artık otobüs çiş, mısır ve tarifsiz bir krem kokuyordu.

    olsundu ama, herkesin başına gelir ayıplamamak lazımdı.

    babam ki o bir gurur abidesi, kokudan kusacak gibi olunca muavine ; susurluk' a ne zaman varacağız dedi.

    muavin ise; -allah bilir beyamca- dedi.

    muavin 60 babam ise 45 yaşındaydı.
    ama olsun biz iki pempe gönüllü bunu olgunluğa dair bir iltifat olarak aldık.

    sonra mola yerinde bir çorbaya iki iskender parası verdik. ama anısı oldu, olsun.

    yolda ön cam patladı. zaten 6,30 da erken bir varış saati idi. bursa otogarına kadar biraz üşüdüm ve korktum ama tecrübe de böyle kazanılımış diye üzülmedik.

    yalova feribotunda, ercan seven ve altına işeyen adam kayboldu.

    tüm feribotun aranıp adamın buşlunması 1 saat sürdü. yine altına yapmıştı ve yedek kıyafeti kalmamıştı.
    artık valizden çıkardıkları annesine ait füzo ile oturmaktaydı.

    biz 11.00 sularında otogara indik. kaydımızı 14,00' de yaptırdık.
    kalacak yerimiz yoktu. taksimde gezip akşam otobüsü ile dönecektik.

    taksim çok güzeldi, inci profitrol nefisti.
    babam bana şampiyondan midye aldı.
    sonra yazıhanelere gidip bilet aramaya başladık, biz, iki sevgi kelebeği.

    maalesef bilet bulunamıyordu çünkü okul kayıtları başlamıştı.
    sadece gerçek koyun seyahatte arka dörtlü boştu.

    babam, bir beyaz mimoza, bir muzaffer komutan anıtı, dedi ki;

    -hay .mına koyyim böyle işin.....