hesabın var mı? giriş yap

  • üşengeçlikten parfüme nasıl geldin amk

    edit : başlık sahibi şöyle bir msj attı ;

    - amk ifadesi hakaret içeriyor söylemek istedim, bu da suçtur biliyorsun. kaldır onu bitsin problem

    beyler avukat olan filan varsa ne olur taktik.

    edit 2 : eksik olmasınlar bir çok avukat arkadaş yazdı bilgilendirdi ve istişarelerde bulunduk. ortak kararımız gençliğimi yaktıgım yönünde oldu. uzun bir süre beni göremezseniz ne olur üzülmeyin. davası için savaştı dersiniz. dik durdu eğilmedi dersiniz.

    selam ve dua ile.

  • bizim hastalığımız bu işte!!

    hiç yaşamadığımız durumlar için yargıyı dağıtmak/eleştirmek/hüküm vermek!!!

  • türkiye'nin kuzey bölgelerinde dağlarda çam ormanlarında bulunabilen bir mantardır.
    daha önceki bilgilendirici girdilere ek olarak: yaş iken yenildiğinde çok fazla mide bulandırır bu yüzden toplandıktan sonra kurutulması ve kurutulmuş şekilde yenmesi mide bulantısını nispeten engeller. son yıllarda popüler olan ve gençleri amsterdam yollarına düşüren psilocybin içeren mantarlarla pek bir ilgisi yoktur yani "abi ben yemiştim amsterdam'da bunlardan bir şey olmaz, yiyelim !" düşüncesi ölümcül tehlikelidir.
    öncek igirdilerde 4-6 saat süren delilik yaratmasından bahsedilmiş ki "delilik" den kişinin ne anladığına göre bu durum değişir: mahabharata'daki kral yudhishthira'nın dharma sınavında delilik nedir sorusuna verdiği cevap "unutulmuş eski bir yoldur"
    bu mantar kişiyi psilocybinlerde olduğu gibi güçlü göz yanılsamaları, illüzyonlara değil direkt bir halusinojen evrenin içine sokar. karakterinize ve öncesindeki duygu durumunuza göre halüsinasyonlar değişir.

    (bkz: l'ours) filmindeki yavru ayı da bu mantardan yer ve epeyce eğlenir ama insnalar için hiç de eğlenceli değildir ki eğlenmek için güvenli sayısız yol varken mantarları tercih etmek gerçekten deliliktir yani bu mantar delirtmez zaten deli olanlar yer.

    not. bu mantarın kullanılması satışı vb. herşeyi suçtur, son derece tehlikeli olup kullanılması asla tavsiye edilmez.

  • olm baya bildiğin türkiye yarrağı yiyecek ben onu anlıyorum. ufukta savaş var gençler sığınacak ülke bakın.
    süper tıvik.

  • geleneksel bir adamım sanıyorum. çocukken evde pide veya lahmacun içi hazırlanırdı. babamla pideciye giderdik. babam sosyal becerisi yüksek biriydi ve pideci ustaların onu hemen tanımaları, sohbet etmeleri ve bana ilgi göstermeleri hoşuma giderdi. pidelerimizi alır, eve dönerdik ve evde ayranı, turşusu, salatası ile muhteşem bir sofra bizi beklerdi. dumanı tüten pideleri yerdik. o günler zihnimde baya yer etmiş. seneler sonra ben de bu geleneği devam ettiriyorum baba olarak. hemen hemen her pazar içimizi hazırlar, oğlumla pide yaptırmaya gideriz. ustalarla sohbet eder, hamurun açılışından pişmesine kadar tüm aşamaları oğluma yakından gösteririm. ikimiz için de anlamlı bir rutine dönüştü artık. evde de o yıllardaki gibi ayran, turşu ve salata bizi bekler. dediğim gibi geleneksel bir babayım ve çocukken iyi hissettiğim anlara dair aklımda ne kalmışsa oğluma da yaşatmaya çalışıyorum. çünkü bir çocuğa gelecekte iyi hatırlayacağı hoş anılar bırakmanın kıymetini en çok kendimden biliyorum.

  • 893 kişiye 1 cami olan ülkede hesaplanması saçma olan istatistiki bilgi. caminin maliyetiyle heykelinkini karşılaştırmaya hiç girmeyelim.

  • sosyal yardımı acun yapıyor, adaleti müge anlı sağlıyor. devlet de bizim gibi televizyondan izliyor galiba bunları..

  • (bkz: kutsal demlik)
    (bkz: bertrand russell)

    "eğer ben dünya ve mars arasında eliptik bir yörüngede güneşin etrafında dönen çin seramiği bir çaydanlık olduğunu öne sürseydim ve bu çaydanlığın en güçlü teleskoplarımızla bile tespit edilemeyecek kadar küçük olduğunu ekleyecek kadar da dikkatli olsaydım, kimse bu görüşümün tersini kanıtlayamazdı. ama devam edip de bu savımın yanlışlanamaz nitelikte oluşundan dolayı insan aklının ondan kuşku duymasının kabul edilemez bir küstahlık olacağını söyleseydim, herkes haklı olarak saçmaladığımı düşünürdü. ancak, eğer böyle bir çaydanlığın varlığı eski kitaplarca onaylansaydı, her pazar günü kilisede kutsal gerçeklik olarak öğretilseydi ve okullarda çocukların beynine kazınsaydı, onun varlığından kuşku duymak bir gariplik belirtisi olarak görülür ve o kuşkuyu duyan kişiye yakınçağda bir ruh doktoruyla ya da daha önceki çağlarda bir engizisyon yargıcıyla bir randevu alınırdı."