hesabın var mı? giriş yap

  • eşinizin sana birsey söylecem sözü ile başlayıp ömür boyu süren kelimelerle tarifi olmayan olgu.
    anne ve babadan binlerce kere duyulmuş anne baba olunca anlarsın sözünün hakllığı karşısındaki boyun eğiş.

    hamilelikle beraber bütün ilgileri üzerine çeken eşin kıskanılır ama vereceği hediye karşısında nefret ettiğiniz kaprisler bile çekilir. çünkü ödül çok büyüktür. karnındaki varlığın hayal edilmesi, onun nasıl birsey olacağı, acaba doğru mu yaptık, daha erken değil miydi, bu boktan dünyaya bir canlı getirmek bana mı kaldı, ona bana sağlanamayan şeyleri sağlayabilecek miyim, bana mı benzeyecek annesine mi sorularıyla geçen dokuz koca ay. sezeryan tarihinin belli olduğundaki içinde kopmaya başlayan fırtınalar.
    ve büyük gün.
    ameliyathane önünde hastanede neden sigara içilmiyor lan şeklindeki küfrediş. anne babanızın olm tamam kendine gel telkinleri. doktorun hemşireye ufak dozda bir anti-depresan verelim emri. 15 dakikalık bir operasyonun yıllardır sürüyormuş hissi. elin ayağın birbirine dolaşması.
    veeeee
    hemşirenin kollarına bıraktığı minik şey. "şey" çünkü ne olduğuna karar vermek güç. "şey" çünkü dünyada onu anlatmak için bir kelime türetilmemiş. şey çünkü o aslında sen. şey çünkü ben ne büyük sevgiler yaşadım tezinin çürütüsü.
    hoşgeldin kızım bebeğiiimmmm
    kimsenin ağlatamaz dediği sen kollarındaki minik şeye bakarak hüngür hüngür ağlıyorsun. kollarındaki savunmasız canlının sıcaklığı bütün benliğini yakıyor. yaprak gibi titretiyor içini bedenini.
    kimselere vermek gelmiyor içinden. hemşire "almam lazım bazı kontroller yapacağım" dediğinde yavrusuna gelen saldırı karşında aslanlaşan kediyi şimdi çok daha iyi anlıyorsun.

    hastaneden eve gelişi, ağlaması uykusuz geceler, annesinin emzirdiği anlardaki olağanüstü büyü, doğallık. ben neden emziremiyorum neden tek vücut olamıyorum serzenişi.
    ilk sokağa çıkışı, ilk gülüşü, ilk ses çıkarışı, ilk dişi,ilk,ilk,ilk,ilk,ilk...................

    seni çok seviyorum
    hoş geldin kızım
    hoşgeldin şimalim
    baban

  • ks. meal, ready to eat. abd ordusunun, yiyecek hizmetlerinin sunulamadigi ortamlarda hareket halindeki askerlerin besin ihtiyaclarini kar$ilamak uzere geli$tirilmi$, 1980 ba$larinda hizmete girmi$ yenmeye hazir yemek paketleri.yirtilmaya dayanikli kalin naylon po$etler ve ozel kutulari icinde $u elemanlardan olu$ur:

    -ana yemek (cogunlukla soslarla zenginle$tirimi$, egzantrik isimleri olan tavuk, biftek, domuz eti ya da turevleri vb)
    -yan yemek (tereyagli $ehriye, bilmemneli fasulye, $u ya da bu usulde i$lenmi$ patates vb)
    -tatli (i$lenmi$ meyve ya da kek)
    -kahvalti ya da ati$tirma icin genellikle kalin ve doyurucu bir nevi kraker, ustune surmek icin ufak po$etlerde fistik ezmesi, recel ce$itleri
    -toz icecek po$etleri,po$et kahve, $eker, ciklet
    -plastik ka$ik, kagit mendiller, havlular vb

    ozel uretim teknikleri sayesinde bu paketlerin icerigi oda sicakliklarinda bile 3 seneden fazla, uygun ko$ullarda da 6-7 sene, lezzetlerinden ve besleyiciliklerinden bir $ey kaybetmeden saklanabilir.
    mre menuleri, uzerine su vb eklemeye, hatta zor durumlarda isitmaya gerek kalmadan yenebilir. menuler cok ce$itlidir, bazi mre menuleri ozellikle sevilmez ama genel olarak kotu olmasalar da can sikintisindan olsa gerek, bunlara "meals, rejected by ethiopians" gibi isimler takilmi$tir.acip isittiginizda, normal yemekten farki yoktur, yani ozel, tatsiz tuzsuz $eyler degillerdir.icerigi, yakla$ik 1300 kilokaloridir.mre paketleri konservelere gore daha hafiftir, ozel ambalajlari sayesinde zor ko$ullarda darbelere vb dayaniklidir ve bdu ceplerine sigacak boyutlardadir.

    turk ordusu icin de benzer uretim teknikleri ile menu cali$malari yapilmi$tir. (unifood firmasi tarafindan uretilen yemekler bir ara marketlerde de satiliyordu.belki hala satiliyordur)

  • güvenlik konusunda aşmış. kredi kartının üzerinde numara yazmıyor, online alışverişler için tek kullanımlık kart numarası üretiyor, harcamalarınızın kaydını apple kendi sistemlerinde tutmuyor, sadece telefonunuzda saklanıyor. tek handikapı kartın mecburen manyetik bant içeriyor olması, onun dışında pek güvenlik açığı bırakmamış görünüyor.

    arayüzler göründüğü kadarıyla süper.

    yıllık kart bedeli yok. (yüksek cashback oranlı kartlar 90 dolar civarı yıllık kart bedeli alıyorlar.)

    cashback amerika'da en yaygın kart türü, genelde akaryakıt, market ve diğer gibi bir kaç kategoriye ayırıp, bazı kategorilerde %2, diğerlerinde de genelde %1 cashback veriliyor. (sıradışı bir örnek: amazon prime card %5 cashback veriyor amazon.com harcamalarında.) yalnız bu %2'ye de yılda x dolardan fazla olmamak kaydıyla diyerek sınır koyuyorlar, apple card'da bu da yok.

    cashback kartlar aydan aya veya bazen yılda bir kez topluca biriken rakamı kullanıcıya veriyor, apple card ise anında kullanımına sunuyor, alışverişi yaptığınız an cashback cebinizde.

    bunlar açık ara en iyi cashback kredi kartı yapıyor sanırım apple card'ı, ancak bunlardan faydalanabilmek için apple pay ile ödeme yapmak lazım, apple pay kullanım alışkanlıklarını arttırmayı amaçlıyorlar ve ortam da müsait çünkü abd'de apple pay yaygınlığı şu an için %50. apple pay 4 senede her iki dükkandan birinde erişebilmiş. bunda square gibi çözümlerin payı da büyük.

    bu arada titanium kart da çok karizmatik. şu an burada prestijli kredi kartlarında metal kullanılıyor, amex platinum ve chase sapphire reserve gibi. hatta metal kredi kartları arasında sağlamlık testi bile yapılmış.

  • plaj yönetimini kutluyorum.

    haftaya işim olmazsa bir uğramak zorunluluk oldu benim için. içeride de yiyip, içip sağlam bir hesap bırakırım. böyle mekanların çoğalması için desteklemek gerekiyor.

    teşekkürler tirmata.

  • belki birilerine faydası olur diye yazıyorum, 41 yaşımda artık 40'ı geçtim bir doktor görsem iyi olur diye yaptırdığım yıllık check-upta total kolesterolüm 262 çıktı (ldl 180, hdl 61, trigliserit 100). çok yüksek değil ama yaşla beraber yükseldiğini bildiğim için ciddiye aldım ve kırmızı eti kestim, 5 ay sonra tekrar ölçüldüğünde 232 çıktı, 30 puan düşmüş.
    gördüm ki beslenme fark ediyor ama yeteri kadar değil, vegan olmaya karar verdim. ete düşkünlüğüm yoktur ama peynire, tereyağına bayılırım. yani çok kolay olmadı. 1 sene sonra total kolesterolüm 212'ye düştü. egzersiz yapıyorum, işlenmiş gıda ve tatlıyı çok nadir yerim, meyve sebze ve bakliyat odaklı vegan besleniyorum düşebildiği nokta yine 200'ün üzerinde. bunu da zeytinyağını fazla tüketmeme bağlıyorum ama zeytinyağından da vazgeçemiyorum maalesef. ha ileride 220'yi görürsem yağı da kısarım artık.

  • ılık ile serin arası bir bodrum akşamı. "haydi sünger pizza'ya gidelim" diyoruz arkadaşlarla. terasa çıkıyoruz, masamıza geçmek üzereyken köşe masadaki gruba gözümüz takılıyor. "özhan canaydın değil mi o ya" diyorum, "haydi yanına gidelim." arkadaşlarım "ya hu ayıp olur" falan diyor, "yok be" diyorum, "gidip bir merhaba deriz, bir de fotoğraf; o kadar."

    yanına geldiğimizi gören özhan canaydın, büyük bir nezaketle ve insanın tüylerini diken diken eden bir beyefendilikle ayağa kalkıyor, "bir saniye çocuklar" diyor ve ekliyor "müsaadenizle ceketimi giyeyim." ben arkadaşlarıma bakıyorum, onlar bana. kaldı mı gerçekten böyle insanlar diye birbirimize boş bakışlarla soruyor ve dumurdan dumura koşuyoruz.

    "ee çocuklar nasılsınız, neler yapıyorsunuz?" diyor başkan bize. ve bunu o kadar içten yapıyor ki sanırsınız karşımızda koca galatasaray başkanı değil de kankamız var. "sağolun başkanım" diyoruz; "siz de iyisinizdir inşallah." "sağolun" diyor ve gözü o zaman kız arkadaşım şimdi ise eşim olan canıma takılıyor. "siz nasılsınız küçük hanım" diye soruyor; ya hitaba, klasa bakar mısınız. kız arkadaşıma o kadar içten ve sıcak bakıyor ki gören torununa baktığını sanır.

    biraz sohbet ettikten sonra bana dönüp "aman kaçırma bu güzel kızımızı" diyor, "yok efendim kaçırmam" diyorum. efendim hitabını yaparken önce kendime sonra bu saygın bilge adama şaşıyorum. kendime şaşıyorum çünkü o güne değin kullandığım bir hitap şekli değil; özhan bey'e şaşıyorum çünkü bir insanın böylesine bir zarafet içinde olabilmesini aklım almıyor.

    "kusura bakmayın çocuklar, yerimiz olmadığı için sizi masaya buyur edemedim, bir içecek ısmarlayamadım" diyor, bunu derken neredeyse kırılacak kibarlıktan. o bunları söylerken biz adeta şoktan şoka giriyoruz. "estağfurullah başkanım, ne önemi var, sizin elinizi sıkıp gideceğiz zaten" diyoruz.

    biraz daha sohbet ettikten sonra "aman derslerinizden, işinizden geri kalmayın" nasihatlerini de dinliyoruz başkandan. o an aklıma sürekli benim iyiliğimi isteyen ve her konuda bana yol gösteren babaannem geliyor, istemsizce gözlerim doluyor ılık bir bodrum akşamında.

    elini öpüp yerimize geçiyoruz. arkadaşlarla muhabbete dalıyor ve saatlerin nasıl geçtiğinin dahi farkına varamıyoruz. derken bir ses duyuluyor: "haydi iyi geceler çocuklar, iyi eğlenceler." bir anda okulun en disiplinli ama en sevilen hocası sınıflarına dalmış haylaz öğrenciler gibi ayağa fırlıyoruz ve "sağolun başkanım" diyerek teşekkür ediyoruz.

    aradan yarım saat daha geçiyor, masanın en büyüğü olarak garsona "hesap lütfen" diyorum. garson masamıza geliyor ve kulağıma fısıldıyor: "hesabınız kapandı efendim, özhan bey halletti." biz bir kez daha şoke oluyoruz, gözlerimiz doluyor adeta. "ne adam be" diyoruz. ama ödediği hesap için değil, bize davranışlarından ötürü elbet.

    sonra aradan seneler geçiyor, o güzel adam çok ama çok uzaklara gidiyor ve uğruna gece gündüz çalıştığı stadın açılışında şu an galatasaray'ın başkanlık koltuğunu açıkça işgal eden adnan polat tarafından adı dahi anılmıyor. sonrasında konuşan erdoğan bayraktar adlı basit bir müteahhit tarafından "karşımda naif ve güçsüz duruyordu" denerek sözde küçültülmeye çalışılıyor.

    benimse aklımda o rüya gibi gece; şimdi yukarılardan bir yerden bizleri izleyen bu güzel adamı anıyor ve soruyorum: ulan siz kim, sizin adınızın böyle bir adamla aynı cümlede dahi geçebilmesi kim? adnan polat, erdoğan bayraktar kim, özhan canaydın kim?

    elimizde takımlar üstü olan bir tek süleyman seba kaldı; bari onu kırmayalım ve iyi bakalım.
    adettendir editi: beşiktaş'lıyım.

  • of. su cumleyi ben kullansam "kamil" derler. "komodo ejderi" derler. ama teoman deyince "oo super". kirildim lan.