hesabın var mı? giriş yap

  • gympie gympie, avustralya ve malezya'nın yağmur ormanlarında bulunan zehirli bir bitkidir. kalp şeklinde yaprakları ve dikenli bir gövdesi olan bu bitki, dokunan kişiyi tarif edilemez bir acının içine sokmaktadır. dokunan kişi şiddetli bir acı çekiyor ve acı içerisinde kusmaya başlıyormuş. bitkinin yakınında durmak bile sakıncalıymış aslında.

    bir söylentiye göre eskiden insanlar, bu bitkiyi şaka yapmak için arkadaşına tuvalet kağıdı görevini karşılaması için veriyormuş. tuvalet kağıdı olarak kullananlar inanılmaz bir acı çekiyorlamış ve bu acıya dayanamayıp kendilerini öldürüyorlarmış.

    bu bitkiyi araştıran dr. marina hurley, dokunanların şiddetli bir acı çektiğini söylüyor. hatta bir keresinde bu bitkiye dokunmuş, hapşırma nöbetine girmiş ve acı çektiği için hastaneye gitmek zorunda kalmış.

    gympie gympie'yi araştıran bilim insanları da oldukça zor şartlar altında çalışıyorlarmış, çünkü en ufak bir temas ile vücuda giren nörotoksik kimyasallar hapşırma, kusma ve burun kanaması gibi semptomlara yol açabiliyormuş. bu semptomların geçmesi ise günler hatta aylar sürebiliyormuş. bu bitkinin bir diğer ilginç özelliği ise ölü olanlarının bile aynı semptomlara neden olması.

    gympie gympie bitkileri, çok hızlı çoğalabilen bitkilerdir ancak iklim değişiklikleri nedeniyle bazı bölgelerde nesli tükenmekte olan türler arasında yer almaktadırlar. neden oldukları semptomlara bakınca belki de böyle olması daha iyidir...

  • $u ana kadar ya$amak istedigi hicbir guzelligi ya$ayamami$ ama ya$amayi cok fazla isteyen insanlardir.

    ilk el tutu$malar, ilk opucuk, ilk heyecan gibi $eylerin hicbirini yapamami$ olup ve her girdigi ortamda bunlari saklama cabasi icinde olurlar.

    ili$kiler hakkinda bir konu acildiginda, hayattan soguyan, hicbir soruya cevap vermeyen veya hemen konuyu degistiren insanlardir.

    ya$in gitgide ilerlediginin farkinda olup, 'acaba' sorusu kafalarindan hic silinmeyen insanlardir.
    "acaba benim hic sevgilim olmayacak mı?"
    sonra kendi kendilerine kızar bu tipler, sen caba gostermiyorsun ki, nasıl sevgilin olsun diye kendi kendilerini yiyip bitirirler. yine kısır dongu ba$lar.

    her$eyden cekinen, haftasonlari ben neden di$ari cikmiyom, neden benimde gezecek bir arkada$im yok, sevgilim yok diye kendine i$kence ederler.

    birde di$arda gordukleri sevgilileri ozenirler, niye beni bu kadar cok seven bir insan olmadi diye, ama yine bilgisayari ile tek ba$ina kalir, yalnizligi dinler ve depresif haller ba$lar.

  • (bkz: kan benim damar benim)

    debe edit: daha mantıklı bir entryle bu listeye girmeyi ben de isterdim tabii. siz yine de kadın bedenini kullanıp çağdaşlaşmayı yalnızca maddi boyut üzerinde gelir elde etmek olarak algılayan bir zihniyetin ürünü olan bu programları izlemeyin, izlettirmeyin efendim.

  • anneme ne fikirle gitsem, ki ufak çaplı bir mucittim küçükken, "amaaan max saçmalama" diyerek her seferinde beni terslemesiyle her söylediğimin saçma olduğu ve ciddiye alınacak bir insan olmadığım fikrini buna örnek verebilirim. bu yetişkinliğime de yansıdı ve hâlâ tam olarak aşamasam da büyük oranda ilerleme kaydetmek yıllarımı aldı.

    büyüyüp bu sorunu yüksek oranda aşınca konusunu anneme açtım. "napayım çalışıp işten gelmişim bir şey anlatmaya çalışıyorsun, vaktim yoktu seni dinlemeye" cevabını aldım.

    çok net arkadaşlar, zaman ayıramayacaksanız çocuk yapmayın.