hesabın var mı? giriş yap

  • uzun yıllar bir depresyon halinde yaşadım. hem de belki en güzel yaşlarda yirmilerimde. ve bunu ben dahil kimse farketmedi. benimle aynı evde yaşayan insanlar da.
    hiç saçımı taramıyordum mesela duş almak bile büyük bir meseleydi. ne giydiğimi önemsemiyordum hiç kıyafet almıyordum.
    yolda önüme bakarak ve çok hızlı yürürdüm. ne hiç kimseyi görmek isterdim ne de görünmek.
    şimdi 30 yaşındayım. yeniden doğmaya çalışıyorum bu dünyaya. yeniden yürümeye. en zoru da kendimi sevmeye çalışıyorum. umarım bu sefer başarırım.

  • ilanda gariplik görmüyorum diyenlere gelsin.

    - tüm istenilen özellikler dışında şu var:
    "yapılan çalışmaları mobile uygulayabilen, (ıos,android,windows)"

    bu üç platforma da aynı anda native uygulama geliştirebilen adamı siz türkiye'de nah bulursunuz.

    ilanı veren mal da en iyi ihtimalle istenilen özelliklerin birkaçında uzman(c#,sql,javascript vs gibi) diğerlerinde de basic seviyede bilgi sahibi adamı bulur , tabi en az 5k vermek koşulu ile.

    edit: ahahah birde seo sıkıştırmış araya.
    (bkz: salak yemin ederim gerizekalı bu çocuk ya)

  • bisküviyi çayın içerisinde haddinden fazla tutmak, akabinde kendisinin kopup çayın içine düşmesi. artık hiçbir şey eskisi gibi değildir.

  • amerika birlesik devletlerinin 9. baskani, en yasli baskan olmus ve en kisa sure baskan kalmis baskan olarak bilinir. tippecanoeda zafer kazanan komutandir, zaten secim kampanyasinda da o donem yogun olan kizilderili dusmanligini kullanmistir. secimi kazandigi gun kar yagarken tam iki saat konusma yapmis, akabinde dogal olarak zaturre olup ölmüştür.

  • "hindistan'a gidiyorum ben" diye yola cikan, ve amerika kitasina varacak kadar kazma oldugu icin ka$if olarak adlandirilan kaptan. genel rivayete gore, o gittigi yeri hindistan sanmaktayken tayfalar uyarmi$lar "abi burasi degil gibi sanki" diye.

  • kaza yapıp ölür umarım içindeki.
    böyle insanlara acımam ve tahammülüm sıfır artık, sıfır.. ölün hepiniz amk.

  • yanarak ölmek mi? yoksa 500 metreden çakılarak ölmek mi ?

    hayat koşullarının, sonu ölüm olan yolda insanı bu iki durum arasında tercih yapmaya zorlaması bana hep küstahça gelmiştir.olayın öznesi olan kişinin son dakikalarında kafasında ki psikolojik harbi o kadar merak ediyorum ki, son on senedir düzenli olarak, ölüm arefesinde olan bu kişiyi izleyerek empati yapıyorum.her seferinde dehşete düşüyorum.

    ölmekten korkmuyorum hayatın doğal akışında var olan hatta kanıksanan bir durum.fakat birazdan öleceğini bilmek ve bunun şekil itibari ile nasıl olacağına karar vermek oldukça ürkütücü.