hesabın var mı? giriş yap

  • uzun süredir müzik öğretmenliği yapıyor diye biliyorum. yani devlete kapak attığı falan yok, müzik öğretmeni olarak yaşamını sürdürmeyi tercih etmiş.

  • konuşmalarda sürekli denk geliyorum, kimseye de bunu izah etmenin hoş olmayacağını düşündüğüm için açıklama yapmadım. eminim ki burada ilk defa görenler olacak, onlar için yazma gereği duydum.

    ses olarak birbirine çok yakın kelimelerdir. birbiriyle sıkça karıştırılır.

    kibar davranan birine, “ne kadar naif” denilir. hâlbuki “naif” tecrübesi olmayan, acemi, toy, deneyimsiz anlamına gelir.

    nahif ise ince, hassas, kibar anlamına gelir. yani bir insana sıfat olarak kibar demek için bunu kullanmamız gerekir.

    naif insan biraz daha fevridir, muhasebe yapmadan, aklına gelen ilk şeyi söyler; ancak nahif insan sık dokur, karşısındakini kırmaz.

    tdk'de nahif:
    “sıfat eskimiş arapça nahif”

    1. sıfat ince, duygulu, hassas

    2. zayıf, cılız, çelimsiz
    "elleri çok ince, lades kemiklerinden yapılmış gibi nahif parmaklar..." - peyâmi safa

    tdk'de naif:
    “sıfat fransızca naïf”

    1. sıfat saf, deneyimsiz
    "kıskanabileceği kadınların varlığını göğüsleyemeyecek kadar naif biri değildi." - r. mağden

    2. isim güzel sanatların özellikle resim alanında kendi kendini yetiştirmiş sanatçısı veya onun yapıtı

    3. isim kendi kendini yetiştirmiş, doğal bir plastik sanat yeteneğine sahip sanatçılar tarafından yaratılan resim sanatı

    4. acemice yapılan
    "bu özbeöz istanbul efendisi, makalelerini, romanlarını kendine özgü naif resimlerle süslerdi." - hâldun taner

  • mendeburlardır. hatta kadını ayrı, erkeği ayrı mendeburdur. en sevdikleri şey asansörden inerken asansör kapısında durup sohbete devam etmek. tam o sırada dünyayı kurtardığından, sizin düdük gibi kapı önünde sevgili plaza insanının keyfini beklemeniz gerekir.

    domuz ötesi olurlar. her gün yüzlerini gördüğünüz insanlarla nezaketen de olsa selamlaşırsınız, sevmediğiniz komşunuzla, kapıcınızla, sokağı süpüren çöpçüyle, nihayetinde en azından yüz aşinalığı olur. plazada iyi günler diyerek asansörden inerken arkanızdan kimse ses etmez zira kendini bir sikim sanan suratsız bir insan olmak plaza insanı olmanın ilk şartıdır. çalıştığım plazada dış kapıdaki güvenlikten, tuvaleti temizleyenlere kadar herkes ismimi biliyor, hatrımı soruyor. bi bok yaptığımdan değil, sadece "günaydın" ve "kolay gelsin" diyorum. plaza insanları her daim çevresindeki insanlara selam veremeyecek kadar yoğun ve ayak işi yapanlarla muhatap olmayacak kadar kıymetli olduklarından, kimsenin hizmetlileri umursadığı yok. o yüzden hatır sorana saygı duyuyorlar.

    ciddi bir kısmı sanılandan düşük maaşlıdır ama plazada çalıştığından çevrelerindeki gelir algısı yüksektir ve bu algıyı korumak için oradan buradan kısıp kıyafete, ıvır zıvıra gereksiz harcarlar. bütün dertleri sanıldıkları kadar iyi kazanıyormuş gibi görünmektir.

    plaza insanı kapı tutmak, yol vermek gibi nezaketen yapılan hareketler için teşekkür etmez zira sen nezaketten değil, yükümlülükten yapıyorsundur. bi de zaten dünyayı kurtarıyor ya, ondan. o kadar işi arasında seninle mi muhatap olsun.

    en belirgin ayrıntıları kemer askısına takılmış manyetik kart, elinde laptopla katlar arasında koşturmak(aynı firma bir kaç kata yayılmış olabiliyor.), aşırı topuklu giymek(erkeklerde sık rastlanmıyor), ortak alanlarda sahte kahkahalar, yemek getiren elemanlara bi sebepten çatmak felan.

    insanlıklarına dair güzelliklerini bile isteye solduruyorlar, mekanik, ruhsuz, materyalist garip canlılara dönüşüyorlar. ama günahlarını almayayım, bizim plazada çok iyi plaza insanları da var, yapı kredi plaza'nın önünde takılan kedileri besliyorlar, hatta öyle besliyorlar ki, ben yemek verdiğimde önceden doyduklarından kafayı çevirip bakmıyor şerefsiz kediler. yemeğe sırtını dönüp oturan kedi olur mu, burada oluyor.

    bu da böyle bir tespitimdir.

  • yaklaşık 12 senelik apple serüvenimi iphone 12'den samsung s23'e geçerek sonlandırmış bulunmaktayım arkadaşlar. yaklaşık 10 günlük kullanım sonucunda 1gr dahi pişmanlık hissi oluşmadı.

    12 sene önce android telefonlar ile apple arasında inanılmaz fark vardı ancak günümüzde pek de bu farkın kalmadığını söyleyebilirim. android yazılımı da bu süreçte tıpkı ios'a benzemiş stabil bir hal almış. kullandığım s23 bataryası ve 120hz ekran resmen yağ gibi akıyor apple telefonlara bu iki konuda samsung fark atmış resmen. 120hz olayı geeeksiz ve abartılıyor sanıyordum kullanmadan önce ama gerçekten muhteşem bir olay. iphone 12 de 1 gün gitmeyen batarya s23'de 1,5 gün gidiyor. samsung switch uygulaması ile tüm mesajlar notlar whatsapp konuşmaları ios'tan androide kolaylıkla aktarılıyor. ülkemizde malum fiyatlara apple almak resmen enayilik arkadaşlar s23'e şans verin ne demek istediğimi anlayacaksınız. ilerde kasar mı şişer mi zaman gösterecek ama yedeklerden ötürü şuan telefonu 89 uygulama 7000 fotoğraf ve 300 video yüklü haliyle kullanıyor ve yorum yapıyorum.

    kamera konusunda iphone 12 yi bırak 13'ü ezip geçiyor. iş arkadaşımdaki iphone 13 ile mukayese ettik kendisi bile inanamadı. kamerasının iphone 14 ile denk olduğunu düşünüyorum.

    hah beğenmediğim yönü var mı var elbet. bunların başında ahize hoparlörü gelir. apple gerçekten bu konuda rakipsiz. face id, touch id de apple'da kesinlikle daha iyiydi. ancak aradaki fiyat farkını tolere edecek özellikler deği. iphone 14 128gb 45000tl'ye satılıyorken s23 256gb 28000 tl'yi satılyor. keriz olmayın arkadaşlar arada 17.000 lira fark var. bu arada iki ürün yurtdışında hemen hemen aynı fiyatlara satılıyor. bu aradaki fiyat farkı bizim ülkemize özgü ne yazık ki. marka fanatiği olmaya gerek yok arkadaşlar para kolay kazanılmıyor. söyleyeceklerim bu kadar.

  • normalde aklımızın ucundan geçmeyen; ama bir kere başlayıp da geçmek bilmeyince internette fellik fellik aradığımız çözümlerdir ki; ben de işlediğine birebir tanıklık ettiğim iki yöntemi anlatayım. mantıklarını sorgulamadan uygulayalım:
    1. hıçkırık sahibi, iki parmağı iki kulak deliğini hava almaz şekilde kapatırken ikinci bir kişi dolu bir bardak suyu kendisine hızlı bir şekilde içirir. son yudumu aldığında hıçkırık geçmiştir.
    2. iki elinizin işaret, orta ve yüzük parmaklarını kapatmış olduğunuz gözlerinizin üzerine, göz boşluğuna denk gelecek ve parmak uçlarında göz yuvarlaklarını hissedecek ve acıtmayacak kadar sert şekilde bastırarak 1-2 dakika bekleyin. (tam 2,5 saat süren bir hıçkırığı, internet araştırmalarından eriştiğimiz bu metodla geçirdik)

  • web sayfasinda "harem kalkis saati" ve "üsküdar kalkis saati" tablosu da var, ama saatler henüz konmamis. öyle tek basina yürümek yok yani, dag başi mi lan burasi!! 15-20 kisi toplanacak, saati geldiginde hep beraber yürünecek.

    (bkz: metrofoot)