• ablamın okul kitapları arasında görüp okumaya korktuğum ama kitap kapağını dün gibi hatılardığım ömer seyfettin hikayesidir. şekli şemali garip bir atın üzerinee kılıç sallayan bir adam olarak tasvir edilmişti. korkudan okuyamadığım için daha sonra da öyle kalmıştır kendisi, içeriğini o yüzden bilmesem de adı dolayısıyla bile pedagogları ilk öğretim müfredatına uyguluğu konusunda düşünmeye davet eder kendisi.
  • "memet!!! memet!!!... canını verdin, başını verme memet!!!" şeklindeki final repliğiyle bizi değişik açılardan düşünmeye iten, şehitlerin gerçekten ölmediğini ve onların allah katında gerçekten değerli olduklarını kanıksamamamıza yol açabilen, ayrıca şu anda üzerinde yaşadığımız toprakların ne gibi badireler neticesinde kazanıldığını ortaya koyan, ömer seyfettin'in nadide eserlerinden biridir.
  • ilkokul çocuklarını zombi kavramına oriyente etmek dışında ne faydası olabileceğini hayal edemediğim kitap.. hayır örnek alınacak gibi de değil ki? "ben örnek aldım" deyip de başarıyorsan ayrıca tebriğe şayansın demektir..
  • habibi neccar'dan esinlenilmiştir asıl bu hikayede.

    (bkz: vaktim yok yazamayacam)

    (bkz: isteyenler pm pls)
  • kocamustafapaşa saka sokak'ta kesikbaş türbesi vardır. rivayet odur ki kuşatma sırasında surların yıkılmasından sonra içeri giren osmanlı askerlerinden biri bir kılıç darbesiyle kaybettiği kafasını eline alıp rastgele yürümüş ve mezarın olduğu yerde düşmüş. türbenin surlara kuşuçuşu 500 metre kadar olduğu düşünülürse, hikaye gerçekse bile askerin kafasının öldürücü olmayan ancak kan kaybından götürecek bir yara alması mümkün. belki başka açıklamalar da vardır. o sokakta büyüyen çocukların kabusları için bu yeterli bir hikayeydi.
  • ömer seyfettin'in 1. dünya savaşı sırasında yazdığı hikayedir. hikayede zigetvar civarında bir kalenin savunması anlatılır. deli mehmet isimli karakterin savaş sırasında başı kesilir. o anda deli mehmet ayağa kalkar ve kopan başını geri alır ve ölür. burada anlatılmak istenen düşünce "türklerin zor şartlar altında imkansız şeyler başarması"dır.
  • yaklaşık çeyrek asır önce, bir sömestr tatili öğleden sonrasında okuduğum, ömer seyfettin'in unutulmaz hikayelerinden biri. vatanları, onurları için kanlarının son damlasına kadar mücadele eden isimsiz kahramanlara övgü ve ağıt. ülkeyi yabancılara satmaya kalkıp takiyye adına abd dalkavukluğu yapanlar, ultra dolandırıcılar, banka hortumcuları, vd.i arasında daha bir manidar gelir okuyana, hatırlayana.
  • icerigini nerdeyse hic hatirlamadigim ama kapagindan gayet korktugumu cok iyi hatirladigim hikaye. kisisel gorusum bu ulkenin cocuklarinin sehitligin ne demek oldugunu bu hikaye olamdan da cok iyi ogrendikleri ve bu gibi psikolojik travma olusturma potansiyeli yuksek hikayelere ihtiyac duymadiklari yonundedir.
  • (bkz: kafasını vermeyen öğrenci)
  • ömer seyfettin'in h p lovecraft'i kıskandırabilecek bir hayal gücüyle yazdığı romanı. necronomicon tarzı bir şey de uydurabilseydi belki de bugün dünya çapında konuşuluyor olabilirdi.
hesabın var mı? giriş yap