aysel

• baktım ki aysel yazdıklarımı ciddiye almıyor. ne gerek var böyle cümlelere, kısa kısa yazsan daha iyi anlaşılırsın dedi. aysel'in bana ehemmiyet vermediğinin farkındaydım; zaten ehemmiyetli bir insan da değilim, ona sonuna kadar hak veriyordum. bana epistemolojinin kanıtlanabilir soyut bilgilerinden bahseder misin aysel dedim. (konu buraya geldi, ben getirmedim) ne gerek var böyle şeylere sahaf dedi. biz neden buradayız, bu kelimeler neden gözlerini benden ayırmıyor dedi. sahaf git başımdan ben sana göre bir aysel değilim dedi. aysel beni ciddiye almamak için içindekilerle bir çıkar çatışmasına girmiş ve kendi kendine, her iki kişinin de kazanma güdüsünü başarıyla ifa etmişti. aysel haklıydı, üstelik kazanmasını da biliyordu. bir futbol maçında sahada bulunun iki takım da birbirini yenmişti. ender görünen bir doğa olayınının şeffaf camlarını silmek için siyah çerçeveli gözlüğünü kuru bir bezle silmiş ve soğuktan kızarmış kulaklarının üzerine bırakıvermişti. siyah beresinin ortasındaki küçük bir iplik örgü sığınağından kurtulmayı başarmış, aysel'in rüzgâra gidişini dört gözle bekliyordu. aysel haklıydı, ciddiye alınabilecek ve önemsenecek birisi değildim. düşüncelerimin ipliğine dizdiğim salkım salkım rüzgârı siyah berenin ortasındaki iplikçiğe doğru savurdum. kaldırımdaki parke taşlarının komşusu kurumuş yaprakları bile soğuttum kendimden. aysel haklıydı, aynı dilde konuşan insanlar değildik; ve ben ona göre değildim. küçücük bir ipliğin rüzgârında montumu arıyordum köşe bucak...
• derya alabora (bkz: mükemmel kadin) ın sasifelek cikmazi ^* nda canlandirdigi karakterin adi.
• müziği var bu kadının, şiiri yetmemiş gibi. buraya bırakıyorum.
• (bkz: aysel git basimdan)..
• (bkz: sonra aysel yine sorun çıkardı)
• "cunku hayalin benim icin gercek bir hatira."
  
  kadere not dusun, delirdim!
• gel masama dem koy
  saygilar (bkz: ozbi)
• 29 nisan 2018'de kaybettiğim annemin adı. sol frame'de görünce içimden bir şeyler kayıp gitti.
  
  elbet bir gün buluşacağız…
• "kadere not düşün delirdim!
  divanenin rengi koyu gri; montu deri; fareler kemirdi ruhunu ; demirdi bedeni.
  korktuğu yemindi paslanır diye her gece sarıp koynunda uyuttuğu.
  şu korkular!
  kırık bir kaç kalbin hatırası.
  umutları dolandıran bi müptelanın hasılatı sanki.
  bilinç altı gerçekleri pataklıyor, duyguların yaşadığıysa dudaklarının ihtirası.
  kaybettiğim irtifasın!
  bir kaç şiiri, biraz da alkol seninle irtibatım.
  belki de havada değilim battım, belki de abartıya boğulmuş halim şu alkolün iftirası…
  atilla ilhan verirken ilham, ismin aysel oldu kadehe doldu bu akşam.
  lakin gitme sakın başımda kal.
  çünkü hayalin benim için gerçek bir hatıra…
  
  'son' diyorsun ama- çalan çok ömürden dönen çok yeminden.
  aşk diyorsun ama bir yağmur yağarken bir damla darılmış göğe.
  yine yalanlar sever, bir gerçek çocukken kırılmış, dağılmış diye.
  eee bir gerçek dağılmış diye."
  
  sözleriyle ozbi & gülce duru düeti.
• ozbi'nin rakılı live 1. serisinin en güzel şarkısı eskimiyor aga. gülce duru farkının büyük etkisi de yok değil