• bütün fakirlerin hırsız olduğunu iddia eden tiplerin iddia ettiği burukluktur.
    alnının teriyle kazanıp burslu okuduğu okulda, annesinin helal parasıyla yediği yemek burukluk değil gurur kaynağı olabilir mi? hiç böyle düşünmüş müydün?

    yıllar sonra gelen edit: başlık sahibi umuyorum ki yazdıklarından utanmış ve kaçmış.
  • (bkz: enrty ve nick uyumu)

    bu kadar olur.

    edit: silmiş lavuk entry'sini böyle anlamsız kalmış.
  • (bkz: adile naşit sendromu) *
  • (bkz: tüm zenginler ekşide yazıyor)
  • neden burukluk olsun ki? ayrıca annelerin hepsi temizlikçidir, hepimizin arkasını yıllarca temizlemediler mi? tek fark bunu meslek olarak yapmaktır ki burulacak hiç bir şey yoktur ortada.
  • (bkz: adam troll beyler)

    yoksa başka izahı yok
  • öncelikle başlığı açan yazara laflar hazırladım ama içimden.. buram buram fake koksa da tam bir karaktersizlik
    timsali. başlıkla ilk entry'nin uyumsuzluğunu farkedenler ne demek istediğimi anlamışlardır.

    ergenlik döneminde birçok çocuk bunu saçma bir gurur meselesi yapabilir.. ama yaş ilerledikçe annelerinin kıymetini daha iyi anladıklarından üstüne bir de böyle fedakâr ve emektar anneleri olduğunu bilmenin verdiği bir onur, mutluluk yaşarlar. annelerini daha çok severler.. sevmeyen ve hala utananların da köküne kibrit suyu müdürüm.

    böyle bir arkadaşım vardı. aynı mahallede otururduk ama lisede ancak arkadaş olmuştuk, üniversiteyi bile beraber okuduk ( bir dönem ). annesi evlere temizliğe giderdi. çok sevdiğim bir teyzemdi, üstümde emeği de vardır sağolsun. lisedeyken hatırlarım arkadaşım bunu dile getirmek istemezdi. anlayışla karşılanması gereken bir durum, ergensin, etrafında bir sürü iyi durumda aile çocuğu arkadaşın var. sanki bilseler senden vazgeçecekler. öyle hissetmiş olmalı. malum gençken insan düşünmeden hareket ediyor. yoksa annesinin mesleğinden hiç utandığını duymadım. hatta bazen ona yardıma bile giderdi. o kadın kocasının az maaşının aileye yetmeyeceğini bildiğinden böyle yıllarca çalıştı. sonuç mu? 3 katlı bir müstakil evleri var şuan çengelköy'de.

    daha da yakın bir örnek teyzemdir. ben farkında değildim işinin, o zamanlar çok küçüktüm. teyzem uzun bir süre evlere temizlikçi olarak gitmiş. eniştem bir iş kazasında malülen emekli olunca bütün yük teyzemin sırtına binmişti. o da bir ev hanımının o günün şartlarında en kolay yapabileceği meslek olarak temizliğe yönelmişti. yıllar sonra oturup çok muhabbet ettik, birgün şikayet ettiğini duymadım, çocuklarının utandığını görmedim. tam tersine hepimiz teyzemle onur duyuyoruz. o hem çok çalışkandı hem de biraz şanslıydı, birkaç ev değiştirdikten sonra çok iyi bir aileye denk geldi ve beykoz'da bir yalının kahyası oldu bir zaman sonra. 20 yıla yakın ailenin çocuklarına baktı. koca yalıyı çevirdi resmen. ayrılmak istediğinde ailenin onu bırakmak istemeyişlerine kendi gözlerimle şahidim. hala da görüşürler. maksat teyzemi övmek değil, temizlikçi deyip küçük görmemek. teyzemin şuan büyük oğlu ile yıllarca kazandığı para ile yaptığı 5 katlı apartmanı var ümraniye'de. izmir'den kızını damadını getirtti orada yaşatıyor. azmin zaferi diyorum ben buna. ben hazıra konmuş bir ev sahibi olarak söyleyebilirim ki benim evimden daha lüks bir evi var. hani derler ya "temizlikçi kadın, gece kondu insanı" evet belki gecekonduda yaşamış olabilir, hala da yaşayabilir.. ama birçok insanın küçük gördüğü bu meslek grubundaki kadınlar hayatı çabuk öğrenirler, senden benden daha iyi gözlem yeteneği olur. yeterki akıllı olsun. işini iyi yapsın. helal kazansın. kim buruk hisseder böyle annesi olursa?

    bunun dışında komşumdan, arkadaşımdan çok örnek gördüm. kayınvalidemin evine temizliğe gelen kadın annemle işe giriştiğinde çocuğunu ben oynatıp sevdim. okul çağındaki başka bir çocuğuna ben ders çalıştırdım. hiç de buruk değillerdi arkadaşım. sen insana hakettiği değeri verirsen kimsenin burulmasına sebep olmazsın. asıl mesele sende. ama çok görmüyorum böyle insanlara, temizlikçi kadınları emrah'ın beyin yakan filmleriyle değerlendiren hiçbir mahlukat bunları anlayamaz. anlamasını beklemek bizim beyhudeliğimiz olur ancak.
  • kendisinin okumak ve annesinin çalışmak zorunda olmasıyla alakalı kişinin içinde yaşadığı ruh hali. ancak annesinin çalışmak zorunda olmasıyla alakalı bir burukluk olabilir. yoksa çalışmak ayıp değildir. sahi ya başlıkla entry pek bir alakasız olmuş.
  • (bkz: ben değil bir arkadaş)
    annesi kontes olsa bile yaşanılacak burukluktur. temelinde annenin mesleği değil kişinin aşağılık kompleksi vardır. boyu posu devrilesice anan hırsız mı uğursuz mu fahişe mi niye burukluk yaşıyorsun.
  • (bkz: ben sana trol olamazsın demedim)
hesabın var mı? giriş yap