amele

• zor iş, zor zanaat.
  
  okumak artık orta gelirli aile çocukları için tek olası kurtuluş, bizimkiler de en güzelinden orta direk aile olduğundan oku da hayatın kurtulsun telkinleriyle büyüdüm. üstüne, ilköğretim okulundaki iyi notlarımın bizimkilerin acemiliği yüzünden yanlış yorumlanması ve birkaç işgüzar akrabanın yersiz yemlemesiyle kafası çalışan çocuk imajı yarattım. yalnız bende dikkat eksikliği var. ilköğretimde çok sıkıntı değil de, lisede problem. lise 2'nin ilk dönemi derslere olan ilgimi alakamı tümden kaybetmişim. artık kimse beni anlamıyor muymuş, hayat çok mu karanlıkmış bilmiyorum, okul mokul sikimde değil. tüm öğrencilik hayatımı geçirdiğim gibi yerim en arka pencere tarafı köşe. gözler miyop ama gözlük takmıyorum-yakışmıyor çünkü-. yanımdaki gavat deftere ne yazarsa onu yazıyorum deftere. hocalara laf koymaya çalışmalar, yersiz zevzek espriler filan; bildiğin sığır mod. tabii bana kalsa çok kuuğlum. acayip kuuğlum. kuuğlluğumdan ölücem. ergen diye boşuna demiyorlar.
  
  lan bu gevşek halet-i ruhiyenin akademik başarı anlamında tezahürü korkunç oldu. fen matematik öğrencisiyim, karne bir geldi aga, 4 tane zayıf. fizik, fizik uygulama, matematik, geometri. diğer bölüm dersleri de 2-3. ben tabii sınavlar kötü olduğu için bizimkilere veli toplantısını da söylemediğimden evdekilere tam bir süpriz oldu notlar. şu yaşımdayım, babamı o kadar sinirli gördüğümü hatırlamam. 3 saat filan acayip bir fırça yedim. babamın en son "zaten sen hep itlik serserilik peşindesin. okuyacağın da yok. ben sana ne yapacağımı biliyorum" dedi. bizimkinin klasik tehdidi, beni hesapta sanayiye verecek. ben de öyle rahatım, öyle sikimin keyfindeyim ki adamın beni oracıkta sikmemesine hala şaşıyorum.
  
  peder beni ertesi sabah bir inşaata amele olarak verdi. ben oto sanayide çırak olmayı bekliyordum ama adam süprizlerle dolu bir adam, çok şaşırmadım. zaten bana kalsa hava hoş, balyoz kullanıcam da kas yapıcam benim hesabıma göre. ilk birkaç gün güzeldi, var gücümle çalışıyorum, akşam yevmiye alıyorum. hoşuma da gidiyor ama 2 gün, 3 gün derken batım ki kazın ayağı hiç öyle değil, belamı sikiyorlar. bi de ekibin en genci benim. bizim oralarda evin küçüğü olacağına dağın eniği ol, daha az derdin olur derler. o hesap, lan her işe beni sürüyorlar vasıfsız iş gücü olarak. kum çek selçuk, çimento çek selçuk, tuğla çek selçuk. amınırzını sikeyim sürekli bi şeyler çekiyorum, inşaatın içinde neler yapılıyor görmüyorum bile. aga ara tatil boyunca, sadece 3 hafta o inşaatta her gün sabah 8 akşam 8 it gibi çalıştırdılar beni. çalışmak ama ne çalışmak, 2 dakika soluklanamıyorum. otururken yakalandım ya, kalfa bir fırçalıyor topuklarım götüme vura vura kum çekmeye kaçıyorum. lan ben kendimi bayağı köy çocuğu filan sanıyordum, ben hanım evladıymışım meğer. sıkıya gelemiyormuşum. baktım olacak gibi değil, okulların açılmasına 1 hafta kala babama gittim;
  
  -baba ben artık gitmeyeyim inşaata.
  +neden?
  -okullar açılacak, dinleneyim.
  +sana ne okullar açılacaksa?
  -ne demek sana ne?
  +oğlum senin okuyacağın yok, beni boşa uğraştırma. çalış da meslek sahibi ol.
  -ha?
  +ne ha, yok okul mokul. alıyorum seni okuldan. ekmeğini kazan, yaşın gelince de doğru askere.
  
  lan 1 hafta boyunca her gün inşaatta ırzım ruhum sikildi, akşam ağlaya ağlaya "babaağ, babaağ ben ettim sen etme babaağ. baba bokunu yiyim babaağ. babaağ, beni okula gönder babaağ" diye babama yalvardım. bizimkinin beni okuldan alacağı filan yok da, işte nerden bilicen o zaman. okulların açılmasından önceki pazar akşamı annemle pederi arena'ya şikayet etmekle tehdit ettim de sanırım çok korktuğundan almışındır dersini, git okuluna demişti peder. dünyalar benim olmuştu.
  
  süreç sıkıntılı olsa da sonuçlar muazzamdı. ikinci dönem onur belgesi aldım sevgili okur. takdir belgesi değil, onur belgesi. 3 hafta daha çalışsam amarika'da okurdum da işte, tadında bırakmak lazım. kaç saat yol sonuçta.
  
  ekleme: emcekare olmadi einstein olsun bari'nin katkılarıyla;
  
  fon müziği
• inşaat sahasında futbol oynarken birinin topa abanıp te fizana göndermesi sonucu şu şahane diyaloğa imza atan iki yurdum insanından her biri.
  
  -yavaş ulan, ne abanıyon! amele misin!
  -ameleyim tabi lan! sanki sen nesin?!
• düz lise öğrencilerinin, end. meslek lisesi öğrencilerine hitap biçimi.
• bedensel guc gerektiren islerde calisan kimse
• (bkz: drone) (bkz: scv) (bkz: probe)
• (bkz: bir mesleği hakaretine alet eden zihniyet)
• kahvehane argosunda okey oynayan kisi
• mülkiye'de çalışma ekonomisi bölümünde okuyanlara denir. (bkz: inek bayrami)
• tarihi ayıpları arasında ülkeyi hortumlamak, ağaçları villa yapmak için kesip atmak, insan kayırmak, haksızlıklara göz yummak gibi amellerin bulunmadığı bir grup çalışandır. sırtlandıkları yükün için de ne güzel ki insan vebali yoktur. yaptığı işlerde amele olanlara ne mutlu.
• (bkz: aml)