almanya

• zaman buldukca yasam hakkinda bilgi vermeye calistigim ulkedir. gercekten bazi insanlar art niyetle bazilariysa cehaletlerinden yanlis bilgi veriyor. bunlarin icinde almanya'da yasami oven de var, yeren de var.
  
  ben geldim cok kotu seyler yasadim, almanya berbat gelmeyin veya ben geldim cok guzel seyler yasadim almanya cennet gelin. bu iki soylem de ciddiye alinmamasi gereken sacma sapan soylemlerdir. kendi yasadiklarini anlatabilirsin ki zaten onu anlatacaksin ama kendi yasadiklarindan hareketle bunu butun almanya zannederek tavsiye vermek son derece sacmadir. akliniz varsa bunlara dikkate almazsiniz bence yasanilanlari dikkate almak daha mantiklidir.
  
  ben munih'te yasiyorum ama yakinda daha ucuz ve daha yeni evler oldugu icin trenle 40 dakika suren augsburg'a tasinacagim. calistigim sirkette 9 ay once birim degisikligi yasadim. yeni birimin tamami madrid ofiste oldugu icin ofise gitsem de home ofis tadinda calistigimdan dolayi ofise gelmemi bekleyen kimse yok. ayda 1-2 kere canim sikilirsa gidiyordum onu da birakacagim sanirim yakinda.
  
  aylik yemek ve market harcamalari toplaminin ne olacagi gercekten kisinin aliskanliklarina ve tercihlerine gore degisiyor. ben tek yasiyorum. yemek genelde %50 disarida, %50 evde yapma seklinde oluyor. ben pek lidl ya da netto gibi yerlerden alisveris yapmiyorum. daha cok burada migros'un muadili olan edeka'dan alisveris yapiyorum. tum harcamalari kartla yaptigim icin gecen ayki toplam harcamam 204 euro imis. gecen ay disarida yemege de toplam 240 euro harcamisim. disarida daha cok yedigim diger aylarda da 300 euro'yu gecmemisim.
  
  lukse ya da gezmeye asiri duskun biri degilim. bunda sanirim gezmekten sikilmis olmamin da payi var. belcika'da master yapmistim 8 sene once o zaman da cok gezmiyordum ama ailem gezmeye cok merakli oldugu icin sanirim cok sikildim. bu zamana kadar turistik olarak gordugum ulkeleri toparlayacak olursam, misir, abd, sirbistan, almanya, bulgaristan, hollanda, isvicre, slovenya, ingiltere, ispanya, belcika diyebilirim sanirim. bu yuzden herhalde gezesim de cok yok. zaten sirket sag olsun, madrid, paris, hengelo, payerne elekci gibi gezdirip duruyor^*.
  
  ankara'da kaldigim zaman cok rahat bunun iki katini harciyorum, ki istanbul bundan da beterdir. su anki haliyle yasam maliyetleri cok sacma bir hale geldi. kira + faturalar + fitness uyeligi de 1350 euro tutuyor. kabaca ayda 1800 euro harciyorum. pasaportunu aldiktan sonra almanya'da ne kadar yasamak isterim kestiremedigim icin ev alma konusunda tereddutlerim var. turkiye'deki sacma kira kanunlari ve absurt kiracilar yuzunden evleri bos tutmak bir yandan evleri satip buradan ev alma konusunda dusundurtmuyor degil.
  
  ama ben herkes boyle yasar diye bir iddiada bulunacak da degilim. sadece genel anlamda daha cok gezip daha cok para harcayan bir profil olsaniz da ne ne kadar degisir bilmiyorum. blue card ile geldigim icin birkac ay sonra kalici oturuma da basvuracagim. ondan sonra bu ev alma ile ilgili planlari netlestirip artik bir karar verip uygulamam gerekecek.
  
  calisma kosullarini ise zaten turkiye ile kiyaslamak bile abesle istigal. full home ofis imkani, 6 hafta yillik izin, gevsek avrupai calisan profili derken bu surec sonunda bir gun turkiye'ye donsem o calisma kosullarina nasil adapte olabilirim bilmiyorum. turkiye'deki kosullarda calisacaksaniz bari abd ya da bae'ye falan gidin de hic olmazsa aldiginiz paraya degsin. turkiye'de almanya gibi maas alip abd'de gibi calismanin cok bir artisi yok.
  
  almanya'da en buyuk sikinti ise asiri yavas burokrasi ve genel anlamda zor bir sosyal hayat. irkcilik da olabilir bunun sebebi, almanlarin genel olarak asiri bireysel ve kapali olmalari da olabilir. 30'dan sonra hangi ulkeye gitseniz zaten sosyal hayat insa etmek zor olacak tabii bu da ayri bir konu. gerci ben turkiye'de de insanlarla sosyallesmekten kacinirdim cunku cok fazla kulturel fark olurdu. turkiye'de yasadigimiz sey sanirim sinifsizlasmanin getirdigi yalnizlik hissiydi.