ağır abi

• hiç sevmediğim karma.
  
  insana bir sorumluluk yüklüyor. saçma, gereksiz bir şey yazacak oluyorum, oradaki ağır abi yazısı beni tutuyor, yakışmaz ağır abiye deyip yazmıyorum. sanki tüm sözlük cık cık layacakmış gibi geliyor.
  
  halbuki bir hippi olmak, bıçkın olmak ne güzel, istediğini yaz, kimse bir şey diyemez.
• anadolu çocukluğuyla başlayıp, önce battal gazi, sonra delikanlı olup gün itibariyle ulaştığım karmam. bu kadar maskülen sıfatla sözlük bana bir şey anlatmaya çalışıyor olabilir. gidip etek giysem fena olmayacak. ^*
• erkek egemenliği altındaki karma derecelerinin en babalarından biri olmakla birlikte, bir bağyana bile hunharca beliriveren ifade.
• mahallenin namusu,apartmanın emniyet kemeri,komşu kızlarının korkulu rüyasıdır.sadece komşu kızlarının değil teyze kızlarının hatta bekar teyzelerin de korkulu rüyası.... bir mahalle kavgasında gösterdiği karizma ve sertlik sayesinde artık bu işlerden elini eteğini çekmiş efsane ağır abiden eli devralmıştır .
  mahallede kurtarılmamış namus,dayak atılmamış galatasaraylı bırakılmadığı gibi annelere ördürülülen sarı lacivert atkılarla gidilen fb-gs maçlarındaki ağız dolusu tezahuratların mimarıdır....
  gün gelir gözü döner saksıları kırar,gün gelir camları indirir....işin garibi mahalleli de şikayet etmediği gibi sever bu ağır abilik durumlarını.
  mahalle herkesin birbirini tanıdığı tipik bir eski istanbul mahallesidir ve bir bakkal,bir manav,bir kasabın yanında ağır abimiz de hattında yaşamaktadır;aslında birazcık da esnaflık durumudur onun ki...
  bir de aşk durumları vardır;mahallenin namus bekçisi nasıl olur komşu kızı neclaya aşık olur ...aşk bu ya oluverir...gurur yapılır içe atılır ve sevdadan vazgeçilir...üstlendiği misyon aşkını itiraf etmeye,çam altı köşelerinde kulağa şarkı söylemeye izin vermez.o aşkını ismet babanın meyhanesinde yaşamayı yeğler...
  hiç buluşamayacağı ve belki de askerden döndüğünde çoktan mahalleden gitmiş bulacağı neclası için şerefe kaldırır ve ağır ses tonuyla plağa eşlik eder:gönlümde açmadan solan bir gülsün...
• isvicreli bilimadamlarinin calismalari sonucu, sinavlarda partial credit alabilmeniz icin artik iki gruba ayrilabilen abi turudur:
  
  1) oz be oz agir abiler
  2) sonradan olma agir abiler
  
  kanimca bu sonradan olma agir abiler kendilerini muthis bir psikolojik baski altina sokuyorlar. iclerinde firtinalar da kopsa gunluk kelime kotasini asmamaya ozen gosterirler, butun bedensel devinimlerini sakin ve kararli bir havada yapmak zorundadirlar, el hareketlerini stratejik birkac tanesiyle sinirlamaktadirlar [en onemlileri "gelen hesaba uzanan elleri nazikce etkisiz hale getirme" hareketi veya kafa egmesiyle beraber geleneyvallah bacim hareketi], ne denirse densin yuksek sesle gulmeden veya somurtmadan sadece dingin bir tebessumle karsilik vermek durumundadirlar. aslinda buna karsilik vermek de denemez, zira tecrubeli bir agir abiyi gozlemlediginiz zaman onun dus alirken de, uyurken de, asansorde zemin kata dogru hizla duserken de ayni tebessumu koruyacagi hissine kapilirsiniz. yani o tebessum onun guzelligidir, size verilmis bir tepki degil.
  
  simdi bunca kati kurallarla bezenmis bir etiketi olan agir abilik muessesesi, daha ziyade felsefesi, bu atesi icinde hissetmeyenler icin cok zorlayici olabilir. insanin dogasindan gelen bir takim taskinliklar, toplumun getirdigi bu kaliplara uymak icin surekli bastirilirsa, freudun da acikladigi baski mekanizmasiyla o bilincalti siser de siser, olur olmadik bir yerde patlar. zaten kendiyle surekli bir catisma icinde bulunan bu devsirmelerin, agir abilik performanslarinda da bir samimiyetsizlik, bir adamsendecilik sezilir.
  
  oysa ki dogal agir abiler boyle degildirler. aslinda onlar kulturumuzdeki agir abi imajina da harfiyen uymayabilirler; "agora tavsan seven kisa boylu celimsiz gobeksiz kose agir abiler dernegi" hic de sasirtici bir orgutlenme degildir. zaten onlar imajlariyla degil dogalariyla agir abiliklerini hissettirirler; pek konusmadan, mimik kombinezonlarina^* girmeden, sessiz ve derinden yasarlar.
  
  iste benim de yillardir merak ettigim bu dogalariydi, yani neler olup bitiyordu o vakur yuz ifadesinin ardinda, o vucudun icinde bilimin yasalari degisik mi isliyordu, bunlari sordum isvicreli bilimadamlarina. aldigim cevapsa onlara hic yakismadi: "wir mussen eigenvalue, geist"^*
  
  bunun uzerine en ileri labarotuvar kosullarinda kendi hijyenik teorimi gelistirdim: agir abi olarak nitelendirilen bu insanlar dunyayi daha seyrek araliklarla algiliyorlar. dikkat edin, kafalarinin islem hizi daha yavas degil, sadece dis dunyadan veriler daha seyrek geliyor. alinlarina konan sinegi kovarken bile agir davranabilmek icin mucadele etmeleri gereken, dayanilmaz bir tiksinti veya kasinti yok bu yuzden. sen sakrak muhabbet dolu bir geceyi 1-2 cumleyle kapamalari cok da inanilmaz degil, zaten topu topu 3-5 tam cumle duyuyorlar. bu gorus, esprilere veya hakaretlere de neden fevri tepkiler gostermediklerini acikliyor; zira ilk gruptaki abiler gibi mutemadiyen kendilerini tutsalar delirirlerdi; oysa cogu sagliklidir, huzurludur, puruzsuz ciltlere sahiptir. butun gun klasik muzik dinleyenleri bile vardir.
  
  evet, bundan sonra agir abi deyip gecmeyelim, genelleme yapip bu guzel insanlari incitmeyelim. ve onlara iltifat ederken tane tane, elestirirken hizla ve yuvarlayarak konusalim.
• bir süredir bu karmayı profilimde görüyorum. sonra götüm başım ayrı oynadığı zamanlarda bir ağır abi olduğumu kendime hatırlatıyorum, bi uzağa manasızca dalıp gitmeler, manava-bakkala alem göt olmuş demeler. ayna karşısında saçımdan bıyık yapmalar hoff. her yerde tespih görüyorum. topuğuna basılmış kösele ayakkabı görüyorum. ağır abi olmak ciddi bir sorumlulukmuş gerçekten. lüften biri kaldırsın bu karmayı profilimden. ciddiyim.
• "gençler yapmış uğraş vermiş ünlü yokmuş ne gerek var" şeklinde gaza gelinip gidilen ve sonunda insanı hüsran-ı boka saran yapıtımsı. lise talebelerinin uzun metrajlı film denemesi gibi bir şey. yazık zamana.
• eril bir karmadır.
  
  (bkz: bir kadına asla söylenmemesi gerekenler)
  
  hippiydim mutlu mesuttum derken ağır abi oluverdim.
  
  (bkz: hem mutsuzum hem kızgınım be sözlük)
• ayda o kadar da ağır olmayan abidir.
• kısa, öz cevaplar veren, sululuklarla şebekliklere gelmeyen, gelmesi hayal bile edilemeyen, kendini ağırdan satan erkek tiplemelerine verilen isim.