• "afşin elbistan termik santrali" ile hayat bulan maraş* ilçesi...çarşamba günleri kurulan pazar nedeni ile tüm köylerden insanlara bu pazara akarlar...ancak ilçede "kaldırım" diye bir şey doğru düzgün yapılmamış olduğundan (olanlar da buz kaplı, yürünmüyor kış mevsiminde) araba kullanırken katil olmanın çok da zor olmadığı güzide ilçemiz...
  • bir bekir değil. bizim buralardan daha az bir nüfusa sahip ilçe. 85,000 nüfusa sahip.. neymiş afşin şöyle güzelmiş, afşin şöyle ciksmiş, yemyeşilmiş, süpermiş, bu dünyadan değilmiş ?!.. tarhanası şöyle lezizmiş, ozanları öyle mukaddesmiş... afşin de afşin. afşinleniyoruz mütemadiyen.. afşin candır, canandır, gitmesek de görmesek de orası bizim afşinimizdir. kuş vuralım istersen? afşinlilere selam ederim.
  • düğünlerinde bol bol silah atılır.
  • arkada üniversitemin ilk yılını bitirdikten sonra gitmek istediğim, gittiğim, planlanmış toplam elli üç günümün elli ikisini geçirdiğim memleketim kahramanmaraş'ın benim için önemli olan iki ilçesinden biri. babamın çocukluğunu geçirdiği; daha sonra diyarbakır, trabzon, balıkesir ve halihazırda hala bulunduğu ve polislik yaptığı kocaeli'ye gittikten sonra önemli günler ve yıllık izinler hariç gidemediği bir yer burası. benim için son yıllarda ailemin yanından ayrılamadığım için zorla gelinen bir yerdi burası, bu yıla kadar. üniversitede ilk yılımı tamamen farklı, hareketli bir yıl olarak geçirdikten sonra hem dinginleşebileceğim hem de akrabalarımı göreceğim bir yer oldu. en güzel tarafı da burada çok da hareketli zaman geçirmezken kafamdaki tüm sıkıntıları atmak ve öylesine, rahatlatıcı bir boşluk içinde bulunma fırsatını sunmuş olması. bir tek dün gece rahat uyuyamadım. aklıma burada kaldığım son gece olduğu; gerçek, karmaşık yaşantıma tekrar döneceğim geldi. üniversiteyi düşündüm. derslerimi düşündüm, gelecek kaygısı tekrar başladı. ileride nasıl bir insan olacağım, o günlere varıp varamayacağım kafamı karıştırdı. kafamı yastığa koyup huzur içinde bir kez daha uyuyamadım. bugün de benim için önemli iki ilçeden diğeri olan elbistan'a geldim afşin'den ve bu yazıyı bir internet cafe'den yazıyorum. beklendiği gibi anneanne evinde internet olmuyor ve mecbur buradan yazmak durumundayım. usb modemlerin olağanüstü yavaşlığına ve akıllı telefonlara dayanamamam da beni bu seçeneğe iten etkenlerden biri. arkada zeki müren çalmakta, bu saatte burada kalan iki elin parmaklarını geçmeyecek biri olarak yazının sonunun gelmesini bekliyorum. şimdi doğum yapmasına 3 hafta civarında bir süre kalmış kuzenimin yanına gidiyorum. onları en iyi ihtimalle seneye kadar son görüşüm olacak buradaki herkeste geçerli olduğu gibi. özlemeyeceğim dersem yalan olur. sonuçta burada kalıp sade, fazla sorumluluk altında olmadan sürebileceğim bir yaşantım da olabilirdi. yazıldıkça yazılıyor, en iyisi ben çıkıp hayallerimi kafamda daha rahat canlandırmamı sağlayan şarkılarımı dinlemek için kulaklığımı takıp sokaklarda biraz yürüyeyim son tanımımı da verip 5 liralık kullanımımı bitirmeden önce. 19 yaşındaki bedenime bir başka zeki müren şarkısıyla beraber 60 yaşındaki amca halimi, ruhumu sokmuş bir ilçe burası.
  • 3 yıl boyunca öğretmen olarak çalıştığım maraş ilçesi. çok garip bir yerdi. 85 bin nüfusu olmasına rağmen hiçbir gelişmişlik göremiyorsunuz. insanlar çoğunlukla eski kafalı ancak aralarından şaşırılacak derecede iyi ve özgürlükçü tipler de çıkıyor. en son bıraktığımda manolya cafe vardı bir tek dışarı çıkmak isteyen herkes oraya giderdi ya da a101 şok gezerdi. yakınlarda bir yerlere gitmek isteyen de elbistan'a giderdi.
  • abbasi hükümdarı halife mutasım’ın baş komutanı. (bkz: afşin haydar b. kavus)
  • maraş'ın bir ilçesi
  • (bkz: afşin bey)
  • iran'da da kullanılan erkek ismi.
  • (bkz: afşın)
hesabın var mı? giriş yap