zartlatmak

• azıtmak nam eylemin yirminci yüzyıl sonu genci tarafından kendi kendine bulduğunu zannettiği karşılığı. zartlatmakta aşağı yukarı özgün olan belli bir şablon var yalnız. bir şehir üst geçidi (tercihan istanbul'da) buluyorsun..
  
  kurtulmak istediğin kediyi yanında oraya götürüyorsun. kedi insanı çok uzak mesafelerden bulabilir, evini kolay kolay kaybetmez. dişi gibi, kadın gibi. mümkünse o üstgeçit altından geçen yol şehirlerarası yol olsun. o yolu kullanan bir nakliye kamyonu saydığın aracın üst geçit altından geçmesini bekleyip, malum araç geçerken üst geçit üzerinden kediyi/pet hayvanı yukardan kamyonun kasasına bırakıyorsun. vicdan gereği hayvanı tam arka boşluğa, kasaya bırakabilmen gerek.
  
  hayvan sağ salim anadolu'nun münasip bir köşesine yolculuk eyliyor; sen istanbul'da yalnız kalmayı başardığın fakirhanende mutlu ve mesut bir yaşam sürüyorsun. veya senin alıcı olduğun benzer bir evcil hayvan/ev hayvanı vak'asına kadar öyle oluyor.
  
  ses bakımından (bkz: zortlatmak), teke zortlatması