yusuf'u kaybettim *
-
zara'nin da yorumlamis oldugu, icli bir ezgiye sahip sarki
-
acının züleyha'sı,züleyha'nın acısı...(bkz: nazan bekiroğlu)
-
(ara: yusuf)
-
-
bitten bir yılda degisen zevkler ve gidilmeyen bir bar.
her ne kadar arka plana itilse de her fırsatta hortlayan cuma gecesi sendromları.
ve palyaçolara inancını yitirmiş küçük bir cocuk. -
yunus emrenin söylediği aslında, üçüncü dize "bu akl u fikr ile mevlâ bulunmaz", son dize ise "ölen hayvan imiş âşıklar ölmez" şeklindedir bildiğim kadarıyla.
-
bu şiirdeki yusuf vahdet'i*, kenan ili ise kesret'i* temsil eder tasavvufta.. birini bulunca diğeri kaybolur..
-
nedense anlayamadığım bir şeklide kenan ilinden bahsederken bunu insanların kenan imirzalioğluna ithaf sanması
yusuf miroğlu ile kenan imirzalioğlu arasında, bazılarınca ilinti kurulduna inanılan türkü
(bkz: aymazlığın son noktası) -
bu hikayenin, şiirin bir güzelliği de amaç/araç paradoksunu yaratmaktır.
yusuf'u bulmak kenan'ı kaybetmek gibi algılanabilir. daha açık ifadesi de şöyle olabilir. ulubatlı hasan 40 ok yemiş ölmemiştir. ancak sonra gelen tek bir kıytırık darbeyle yıkılmış. sebep?
ulubatlı kimseydi. ama hasan hasan'dı.
ulubatlı ölmedi. hasan öldü.
ölen hayvandı. aşık olan ulubatlıydı. -
bir olaydan çok korkulması halinde ağızdan fırlayan söz öbeği
(bkz: ortalığı yusuf kaplaması)
(bkz: yusuf yusuf olma hali)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap