yerlilik

• ahmet turan alkanın cogitoda "fikir konformizmine son:yerliyim,yerlisin,yerli" adlı denemesinde ayrıntılarını anlattığı düşünce ufkumuzda yeni bir renk;bir mevzi...ahmet mithattan bugüne süregelen bir aydınlanma çabası belki de
• (bkz: ütopya) ama (bkz: kurtuluş)
• birikim ve cogito dergilerinin hakkında özel sayı çıkardıkları düşünce yeri.
• bir yere ait olmakla sınırlandırılan, ancak bir yere sahip olmaya dönüş(türül)mesi gerektiğini düşünüğüm düşünülesi kavram.
• bir yere ait olmak değil de ^*bir yere sahip olmak olarak anlaşılması durumunda kudüs'ün gerçek sahibi kim sorusuna yanıt olabilecek kavram.
• doğudan dergisinin son sayısının dosya konusudur.
  (bkz: türkiye'de yerli çözümün mümkün olması)
• şiirciniz geldi hanıııımmm...
  "yerlilik" benim 50'li yaşlarımın en önemli sorunsalı... kişisel olarak kendimi tanımlarken o kadar çok "yabancı" referansım var ki, bundan çok rahatsızım.
  türkiye'de benim durumumda milyonlar var. bizi tanımlayan roman yabancı; şiir yabancı; bilim insanları ve filozoflar yabancı. kendimizi yabancılarla tanımlıyoruz.
  yabancı referansları bol bir türk olarak 50'lerimi yerlileşmeye vermek istiyorum.
  yerlileşmek ne mi, mesela?
  yapılan binalara kitabe yazmak yerlileşmek; sokakta dertli insana şarkı yazmak, şiir yazmak, mani yazmak; yerlileşmek; mesela. ölmüş saygın bir insana mezar taşı yazmak; geceleri okunacak samimi bir dua yazmak, yerlileşmek. hatırlayın 1970'lerde sokaklarımızda şarkı sözleri satan, şiir yazıp satan insanlar vardı. şiir, halkın sevdiği bir kültürel ürün; herkesin aragon olmasını bekleyemeyiz. popüler şiir üretimi hiç durmamalıydı bu memlekette. ama durdu. çünkü kitabe yazmak, mezar taşı yazmak gibi küçümsendi.
  tüm bu uzun girizgahı neden yazdım? bir genç adam, new york sokaklarında parayla sokaktaki insanların şiirlerini yazıyormuş! bakın siz şu işe?!! ben "yabancılaşmadan" yakınıyorum; ama yerlileşmenin referansları bile new york'tan çıkıyor:
  http://www.ntv.com.tr/…irler,6md9n0gfk0ql9z1pnq5taq