vladimir mayakovski

• (bkz: mayakovski)
• "hayatın en hüzünlü anı,
  mevsimine kapıldığın kişinin
  bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını
  anladığın andır…
  bırak, gitsin…
  ... bırak, git…"
• (bkz: vladimir vladimiroviç mayakovski)
• sizin,
  kirden muşambalaşmış sedirde bir uşak gibi semiren
  pelte beyniniz üstünde dalmş düşlere düşüncenizi, taciz edeceğim yüreğimin kanlı limeleriyle
  doyuncaya dek gülünçleyeceğim sizi küstah ve yakıcı.
  
  ruhumda benim yok tek ağarmış tel,
  ve ihtiyarca bir sevecenlik yok ruhumda!
  dünyayı sarsa sarsa sesimin kudretiyle,
  yürüyorum yakışıklı
  yirmi iki yaşımda.
• lili'ciğim
  yine duvarı seyrediyorum.
• evime dönmüyor muyum sana doğru koşarken?
• hiçbir şey silemez aşkı,
  ne tartışmalar
  ne ayrılık
  bir de bakarsın
  yeniden gözden geçirilmiş, ölçülüp biçilmiş,
  üstünde düşünülmüştür.
  ve şimdi düzyazı parmaklı
  sancağımı kaldırıyor,
  doğdum doğalı ve yürekten,
  sevdiğime,
  ölene dek de seveceğime
  yemin ediyorum.
• sevgilisine yazdığı mektupların sonuna minik resimler çizerek in takısı eklermiş. köpeğin... örnek vermek gerekirse... şimdiki sticker etiketlerin mucidi olabilir.
• şair işçidir
  
  bağırırlar şaire:
  “bir de torna tezgâhı başında göreydik seni.
  şiir de ne?
  boş iş.
  çalışmak, harcınız değil demek ki...”
  doğrusu
  bizler için de
  en yüce değerdir çalışmak.
  
  ve kendimi
  bir fabrika saymaktayım ben de.
  ve eğer
  bacam yoksa
  işim daha zor demektir bu.
  
  bilirim
  hoşlanmazsınız boş lâftan
  kütük yontarsınız kan ter içinde,
  fakat
  bizim işimiz farklı mı sanırsınız bundan:
  kütükten kafaları yontarız biz de.
  ve hiç kuşkusuz
  saygıdeğer bir iştir balık avlamak
  çekip çıkarmak ağı.
  ve doyum olmaz tadına
  balıkla doluysa hele.
  
  fakat
  daha da saygıdeğerdir şairin işi
  balık değil, canlı insan yakalamadayız çünkü.
  ve doğrusu
  işlerin en zorlusu
  yanıp kavrularak demir ocağının ağzında
  su vermektir kızgın demire.
  
  fakat kim
  aylak olduğumuzu söyleyerek
  sitem edebilir bize;
  beyinleri perdahlıyorsak eğer
  dilimizin eğesiyle...
  
  kim daha üstün, şair mi?
  yoksa insanlara
  pratik yarar sağlayan teknisyen mi?
  ikisi de.
  yürek de bir motordur çünkü
  ve ruh, onun çalıştırıcısı.
  
  eşitiz bizler
  şairler ve teknisyenler.
  vücut ve ruh emekçileriyiz
  aynı kavganın içinde
  ve ancak ortak emeğimizle
  bezeriz evreni
  marşlarımızı gümbürdeterek
  
  haydi!
  laf fırtınalarından
  ayıralım kendimizi
  bir dalgakıranla.
  
  iş başına!
  canlı ve yepyeni bir çalışmadır bu.
  ve ağzıkalabalık söylevci takımı
  değirmene yollansın dosdoğru!
  unculuğa!
  değirmen taşı döndürmeye laf suyuyla!
• lise yıllarımda sahaflar çarşısından aldığım ikinci el bir kitap sayesinde tanıştığım ve müptelası olduğum fütürizm savunucusu şairdir. kitabın sonunda el yazısı ile "lili,beni sev." yazması canımı acıtmıştı.