vian köpüğü ^*

• tuna otenel'in bir albumunun adidir. sanilabileceginin aksine, boris vian okurken degil, kusadasina giderken dinlenmesi tavsiye edilir.
• (bkz: günlerin köpüğü)
• tuna ötenel - piyano, pierre michelot - kontrbas, philippe combelle - davul.
• album (bkz: aura productions) dan cikan ilk calismadir.
• (bkz: l'ecume de vian)
• caz müzik merakıyla üniversite yıllarında hunharca dinlediğim albüm. dinlediğim ilk caz albümü. hiç kolay değildi. neticede çocukluğunda trt'de pazar konseri başladığında 'televizyon dinlensin' denilerek televizyonun kapatıldığı bir aile ekolünden gelen birinden bahsediyoruz. merak ağır bastı yine de. 'bu adam, adamlar ne anlatmak istiyor yahu?' albümün ritmi, enerjisi sürüklemiş olmalı. çünkü müziğin sıkça anlaşılmaz geldiğini net hatırlıyorum.
  
  yirmi sene sonra tekrar dinliyorum. spotify sağolsun. yoksa kaset felan nasıl bulunacak, bulunsa bile nasıl dinlenecek... yirmi sene önce hissetmemin mümkün olmadığı bir uyumu var üçlünün. tuna ötenel'in besteleri hiç fena değil. şarklılıktan otomatikman ikinci sınıf cazcı kategorisine dahil olmasa kuşadası parçası caz standardı bile olur. michelot'nun bası melodik akıyor, belli ki şark ellerde zincirlerinden kurtulmuş, daha ferah daha cesur çalıyor. ama tuna'nın piyanoyu okşayışı yok mu... tadına doyulmaz bir nezaket, saygı ve hissiyatla çalıyor.
  
  albümden bir kaç sene sonra talihsiz bir şekilde kalp krizi geçirip müzikten uzaklaşmış bir iki yerde okuduğum kadarıyla. haberi olan yeşillendirse ne makbule geçer...