utangaçlık ^*

• ilkokulda iken canımı çok sıkan bir hadisenin nedeni..
  efendim, öğretmen hanfendi (her okulda olduğu gibi) istiklal marşı'nı ezberlememizi istemişti. bizim de ezberleyene kadar canımız çıkmıştı. büyük sınıflardan yüzlerce çocuğunun önünde toplandığımızda, kimin 10 kıtayı ezberlediği sorulduğunda kimse yanaşmadı ben! demeye. ben de yanaşmadım, zira 9. kıtanın 3. mısrasından emin değildim. (bkz: fiskirir ruh-i mücerred gibi yerden na'sim)
  
  şimdi ben! desem, sonra o mısrada hata yapsam bana kıs kıs gülerler diye sindim.. ve cin fikirli bir kız atladı ve okudu. meğersem sadece 2 kıtayı ezberlemiş. evet (şu anda ne olduğunu hatırlayamadığım) ödülü aldı, ben de utangaçlığıma küfür ettim.. (bkz: bu da böyle bir anımdır) (bkz: simdiki aklim olsaydi)