• (bkz: perde arkasi)
  • çocukluğumun melodisi hay allah dilimin ucunda nını nını nııı
    diye neydi bu yahu
    evet 15 yıl sonra ...
  • hayatımın kısacık 80 li yıllarına trt sayesinde damgasını vurmuş parçadır. ege sezen ve radyosu sayesinde tekrar kavuştuğum, izini yakaladığım ve bir daha asla bırakmayacağım ruhumun bir parçasıdır da aynı zamanda.

    bir nida, bir melodi bu kadar mı işler bir insanın içine? hani deseler ki insanlar devrim yapıyorlar müzikle, devrim müziklerini çocukluklarında özümsemiş olanlar geleceklerinde bundan vazgeçemiyorlar, inanmazdım. ama şu an bu şarkıyı dinlerken, artık adım gibi eminim.

    eski, ufacık yuvamdaki minicik halime döndürdü beni... işte kırmızı yeleğimin içinde turuncu beyaz çizgili penyem, ve onun içinde ben, 3 yaşında, 4 yaşında, 5 yaşında... işte annem, genç ve güzel. ve babam, eve erken dönmüş o gün, gün batmadan ve oynuyoruz beraber salonda yerde... ardından bu şarkı çalıyor... yine... ve yine beni alıyor, bugünlere getiriyor...
  • önceleri trt 1 in yavuklusu idi bu şarkı... daha sonra trt gap a geçti ve umut tarlalarının güneşi olmuştu... içimize ve benliğimize doğuyordu... nedense bana - belki de birlikte gösterilen görüntülerden - hep bir türk bestesi, türk toprağının ürünü gibi gelmişti...

    ayrıca bunun gibi, trt'nin bir yavuklusu daha vardı, "öğleden sonra" kuşağının jeneriğinde çalar, yanlış hatırlamıyorsam bakımlı bir hanım teyzemiz çıkar, biraz birşeyler söyledikten sonra çizgifilmlere geçilirdi. 80 lerin son yarısındaki hayatımın vazgeçilmeziydi o da. hala adını bilememekteyim... keşke onu da dinleyebilseydim şu an...
  • bir vangelis parçası. yıllardan sonra bir arkadaş ortamında tesadüf eseri karşılaştığımda beni yerlerde kıvranmaya zorlamış, karın ağrısı getirmiş, yıllar önce bilinçaltıma işlemiş beste**.
  • sözlüğe ifade edilmesi zor parça, başyapıt. vangelis 70lerin sonuna doru aynı isimli bir de single çıkarmıştır ve çeşitli dallarda müzik ödülleri kazanmıştır. perde arkası jeneriğine çok da güzel oturmuştur; demek istediğim acıklı ve dram olabilecek her fonda kullanılabilir.melody&dron müzik tekstürünün en iyi örneğidir; basit bi armonisi olmasına rağmen çok karmaşık ve derin duygular gözlemlenebilir dinleyen ve özümseyen insanlarda. hayatımın parçası demeyi hakeden bi şaheserdir bütün bunlarla birlikte...
  • her dinlediğimde engel olamadığım ve galiba da olamayacağım tarifsiz bir duyguyu yüklüyor ve yerime oturtuyor beni bu parça..
  • (bkz: ibret müzigi)
  • http://www.cybersaufen.de/rs_painter/mp3.html adresinden dinleyebileceğiniz, özellikle 80 kuşağının fon müziklerinden sayabileceğimiz bir new age şaheseri. bir de yine o dönem trt'de resimli manzara eşliğinde çalan bir mahur saz semaisi vardır; bu ikisi dönemin ekürileridir.
  • portraits albümündeki versionun girişi bir bammaşkadır, sinsi üstü örtülü bir gülme sesiyle başlar chordlar eder tüylerinizi diken diken, sonra noluyo lan bana dersiniz.(bkz: vay be)
hesabın var mı? giriş yap