• kısa bir örnek vermek gerekirse:

    - neden öldü?
    - kalpten öldü elbette.
    - kalbi mi vardı?
    - evet, kalbi olduğu için, oyunları çok ciddiye aldığı için öldü.
  • herhangi bir: sence nasil bir roman bu?
    set: kesinlikle tutunamayanlar'in golgesinde kalmi$, hemen her yonuyle muhte$em roman. sevgi'nin yazdiklari, piyesler ve hele o son yemek.
    herhangi iki: aptal. o kadarini biz de anladik.
  • (bkz: the game)
  • (bkz: bilgeyle sevgi sorunsali)
  • oğuz atay'ın eşsiz baş yapıtı.. hikmet benol'un iç sorguları şeklinde hüsamettin albay(ım) la diyologları ve monologları şeklinde seyirtir.
    -haa, haa!!! nidaları ve çevresindekileri ince alay roman boyunca devam eder...
    '' bu düzmece oyun sona ermeli... kendi benliğimizi bulmalıyız. yol verip, yakarmaktan vazgeçmeliyiz. rüyalarımızı gerçekleştirmeye çalışmamalıyız, gerçekleri rüya yapmalıyız. çelişiksiz, dikensiz ve düzgün rüyalarımızı yaşamalıyız. sözümüzün eri olmalıyız: kırılacak kafaları kırmalıyız. bize acınmadığı için acımamalıyız ''
    ayrıca muğlak bir muharrir olduğu söylenen mütercim arif'in durum tesbitleri de gayet hoştur. şöyle ki: '' başkalarını mühim bulmayanlar, bir gün kendilerini de mühim bulmayanlarla karşılaşacaklardır, fakat bu hakikat, oların mühim bulmamış olduklarının mühim olduğu manasına da gelmez...''
  • "bize camasira gelen bir fatma hanim vardi, radyoda okunan mevluda aglardi. sonra annemde katilirdi aglamaya. ben onlari paylardim, sen anlamazsin derlerdi. gercekten anlamiyordum nasil agliyorlardi hicbir sey anlamadiklari halde? simdi bende soylediklerimi anlamasalar bile bana aglamalarini istiyorum insanlari aglatmanin bu kadar guc oldugunu bilmezdim. aslinda kendimi de aglatamiyordum."
  • okurken insanin burnunu sizlatan ba$yapit. okurken aglamali mi kahkaha mi atmali bilinemiyor. cogu sahneler, diyaloglar, monologlar okuma sirasinda insanin beyninde canlaniveriyor. umarim filmi, oyunu filan yapilmaz bu kutsal eserlerin.
    tutunamayanlar in ustune master yapilirsa tadindan yenmez hal alir.
  • iletişim yayınlarında çıkan baskıda cevat çapan'nın bi önsözü yer alır ki bence sonsöz olmalı hikmet'in hikayesinin sonunu söylüyor direkt. kitabı ilk kez okuyacaklara nacizane önerim bu önsözü atlamaları olur.
  • (bkz: oyunlarla yaşayanlar)
  • ''ben ve benim gibi kabuslarından başka kaybedecek birşeyleri olmayan ruh proletaryası,bu dünyadaki yerini ancak büyük oyunun içinde bulabilir,,
hesabın var mı? giriş yap