• steven wilson'ın to the bone albümünden bir şarkı. şarkı yayınlanınca burayı editleyeceğim.

    edit: electronic tarafı ağır basan bir şarkı. tears for fears esintili. klibi hiç iyi değil. steven wilson'ın drive home, routine, raven, harmony korine, perfect life gibi efsanevi kliplerini düşünce hele çok sönük.

    şarkıyı ilk dinleyişte sevmedim. diğer yayınlanan iki şarkı da daha iyiydi bence. bu tamamen benim progressive rock dinleyicisi olmamla alakalı bir durum.

    steven wilson electronic/pop ağırlıklı bir albüm yapmak istediğini söylemişti. bu şarkı onun örneği olmuş. her sene bize sağlam bir prog rock albumu veren steven wilson'a kendi istediği şeyi yapma fırsatını vermemiz gerekiyor. o yüzden eleştirmiyorum şarkıyı.
  • diğer iki şarkı nedeniyle to the bone ile ilgili kaybetmek üzere olduğum umudumu geri getiren şarkı. önceki albümleriyle ister istemez kıyaslayınca bayılmadım, ölüp bitmedim ama sevdim. albümün karanlık tarafını yansıttığını söylemiş steven facebook hesabında. karanlık her zaman daha mı güzel acaba sanat söz konusu olduğunda? başına dark gelen her şey daha güzel, daha estetik, daha derin oluyor. bana öyle geliyor. şarkı bariz depeche mode esintileri taşıyor. depeche mode albümünde duysam şaşırmazdım. benzetme yapma diyor bir yanım ama aklıma ilk getirdiği grup depeche mode oldu, ne yapayım? darkwave'e kaymış bu şarkıyla. böyle de kalsın. dark iyidir.

    edit: böyle de kalsın derken adam hep darkwave yapsın demek istemedim, diğer şarkılar bundan kötü olmasın, the same asylum as before'a benzemesin demek istedim.
  • yaylıların döktürdüğü şarkı. steven wilson'a şarkıda sophie hunger eşlik etmektedir.
hesabın var mı? giriş yap