son şarkı

• grup tını > öğrenci indirimi kimsecikler bilmez bu şarkıları, fd hayranı olanlar bile...
• her grubun/şarkıcının/hödönün bu son şarkımız arkadaşlar geldiğiniz için sağolua şeklinde belirtip sonrasında bis yaptığı şarkıdır son şarkı asla son olmayandır.
• hayalime acikli bir müzikle konumlanan, dinlemeyi heyecanla bekledigim^* ve artik dinlemeyi basardigim hayallerimle bagdasmayan sarki.` :müzigi itibariyle.yine de o:feridun düzagaç`nu duymak her zaman en güzel..
• anima albümdeki son şarkısıdır, sözleri şu şekildedir:
  
  bir pencere ve kadife perde ve
  saksıdaki çiçeklerinle rengarenktin
  ruhunu aldılar, ruhsuzlar dünyasından
  sesler ve renkler;bedenden mezara..
  tanrı
  dua
  din
  ah
  ağıt
  beyin
  yürek
  tin
  varken rüyaydın uykumda,
  yokken kabus mu oldun?
  bu nasıl bi denge ruhum!
  sesler ve renkler;bedenden mezara..
  
  şimdi ben duvardaki örümcek gibiyim;
  hep onarmaya çalışacağım bir dünya bıraktın ardında!..
• "şimdi ben duvardaki örümcek gibiyim; hep onarmaya çalışacağım bir dünya bıraktın ardında" sözleri ile beğenimi kazanmış anima şarkısı..
• ^*girişi opeth'in harlequin forest parçasının bir bölümüne benzeyen şarkı.
• animasal'ın en sağlam şarkılarından^*. bir de bazı şarkıları (mesela transacoustic) çağrıştırıyor ama yine de çok güzel.
• björk bacımızın takıntısı olan hadise.
  
  (bkz: dancer in the dark)
  (bkz: this isn't the last song)
• ilkay akkaya şarkısı.
  
  bulutlar geçer
  yavrum içindemisin
  ah bulutlar nereye gider
  yürürüm acı yürür
  geçerler üzerinden
  ayak altında şimdi ümitler
  
  dilleri yalan söyler
  aldılar veremezler
  taş kesilmiş sanki buz yürekler
  gidemem uzaklara
  gülüşün bu sokakta
  bu dert beni iflah etmez
  heder eder
  
  yemediğim
  yedirdiğim mavi kuşum gülenim
  mezarını bilmediğim
  
  kokusu çoktan uçtu
  giydiğim son gömleğin
  ah zaman ne çabuk geçer
  iz sürdüm peşin sıra
  gelemedim yanına
  ah zaman ne ağır geçer
  
  dilleri yalan söyler
  aldılar vermezler
  taş kesilmiş sanki buz yürekler
  gidemem uzaklara
  gülüşün bu sokakta
  bu dert beni iflah etmez
  heder eder
• bir nurullah genç şiiri.
  
  ey mona liza’nın kıskandığı el
  bu kaçıncı bekleyiş trenlerin ardında
  bin pâre olduğum kaçıncı bozgun
  bir gün bu esrârlı hikâye biter
  erzurum garında banklar üstünde
  kalem bana kızgın, kitaplar kızgın
  hasret katar katar uzayıp gider
  içimde bir figân her düdük sesi
  her vagon efkârlı bir uzun hava
  göçmen kuşlar hâlâ dönmedi geri
  kurumuş, evlerin karanfilleri
  ey mona liza’nın kıskandığı el
  sihrine bir defa dokunmak için
  hep aynı şarkıyı söyleyip durdum
  başımı umutsuz taşlara vurdum
  vermedin bir siyah fotoğrafını
  ya da bir hatıra parmaklarından
  beni bir kaygısız neron mu sandın
  hangi düşmanımın sözüne kandın
  götür, senin olsun bütün ihtişâm
  gece mahkûmuna kalır mı akşam
  
  erzurum garından ayrılıyorum
  banklar mütereddit bakıyor ardımsıra
  abdurrahman gazi yokuşlarında
  mecnun’la, kerem’le buluşacağız
  bu çâresiz derdi konuşacağız
  yollar kıvrım kıvrım, çetin ve uzun
  dağlar melânkoli, dereler hüzün
  takvimleri görmek istemiyorum
  karanlığa dönmek istemiyorum
  
  ey mona liza’nın kıskandığı el
  bu kar yığınları cehennemden mi
  bu sokaklar mahşerden mi geliyor
  gürcükapı ihtirazı bilmezdi
  altın kalpli zambakların
  filizlendiği taşmağazalar
  ilmek ilmek bileklerine
  geçirmezdi nefret urganlarını
  nerede dadaşın gür bıyıkları
  aziziye neden böyle derbeder
  solan renkler kimin, kaldırımlarda
  ya bu erzurum erzurum değil
  ya ben başkasıyım bu erzurum’da
  
  ey mona liza’nın kıskandığı el
  belki de o eski sinemalarda
  hâlâ bir çin filmi oynamaktadır
  çifteminareler mum ışığında
  sonsuzluğa geçit aramaktadır
  küskün çinileri yakutiye’nin
  yine sessiz sessiz ağlamaktadır
  ıssızlığa kurşun sıkan tabyalar
  başına karalar bağlamaktadır
  
  abdurrahman gazi yokuşlarında
  ne mecnun ve kerem, leyla ve aslı
  ne de çin filmlerinden kalan görüntü
  alevli bir köpük sadece dünya
  erzurum garına, banklar üstüne
  dönüyorum çıplak ayaklarımla
  yine kuşlar, yine rüzgâr ve yağmur
  zavallı gözlerim kırmızı, mahmur
  unutuyor sevda resimlerini
  ey mona liza’nın kıskandığı el
  o eşsiz, ebedî sılâdan mahrum
  şarkıları sana bırakıyorum