some time in new york city ^*

• plastic ono band'in john lennon'ın yanında birçok konukla gerçekleştirdiği live jam'in 2 cdlik albümü. özellikle yoko ono'nun ve ikinci cd'de ortaya çıkan frank zappa'nın performansları dudak uçuklattırıcı. bu jam'deki konuk sanatçı listesi ise kalp krizine yol açabilir, lakin john lennon'ın yanında eric clapton ve george harisson da yer almaktadır. parça listesi:
  
  cd 1:
  woman is the nigger of the world^***
  sisters, o sisters^***
  attica state^***
  born in a prison ^***
  new york city^***
  sunday bloody sunday^***
  the luck of the irish - plastic ono band w, elephant's memory, invisible strings
  john sinclair^***
  angela^***
  we're all water^***
  
  cd 2:
  cold turkey^***
  don't worry, kyoko (mummy's only looking for her hand in the snow)^***
  well (baby please don't go)^*
  jamrag^*
  scumbag ^****
  au^*
• hiç değilse benim için, john lennon ve john lennon/yoko ono albümleri arasında en iyisidir.
  
  yoko ono'nun aslına ne kadar hakkı yenmiş bir kadın olduğunun da belgesi gibidir albüm. çünkü içinde yoko'nun bu kadar emeği olduğu için belki de bunca iyidir some time in new york city.
  
  aynı zamanda john lennon'un işin felsefe kısmından çıkıp, güncel aktüaliteye dair protest sözlerinin ağırlıkta yer aldığı ilk albümüdür. gerçi john lennon'un treni epeyce kaçırdığı bir dönemde, 1972'de yayınlandığı için, bu açıdan çok da şaşkınlık yaratmış bir albüm olmadığını da söylemek gerek. joan baezler'in, bob dylanlar'ın neredeyse 10 yıldır yaptıkları bir işti bu.
  
  onun dışında muhtemelen john lennon'un en iyi çalınmış albümü bu olsa gerek. konuk kadrosunun zenginliğinin de etkisiyle, bilhassa live jam kısmı muazzamdır. ve yine yoko ono'nun övgüye değer katkıları ile.
• artan yoko ono etkisi ve değişik sound arayışıyla pek de başarılı bulmadığım john lennon albümü. açıkçası john lennon'un felsefik yanını kullanmak yerine güncel konulara eğilince, o zaman güncel sound yaratayım demiş gibidir. ama bu albümde oluşan müzikal kimyanın müzisyenin kariyeri açısından başarılı sayamıyorum.
  
  hele bu albümün tarihsel olarak imagine ile mind games arasında yer alması, discography açısından daha da sırıtmasına neden oluyor. diğer yandan woman is the nigger of the world ile new york city ise, bence bu albümün en iyileri. zaten bunlar yoko ono'nun parmağı olmayan albümdeki arasındalar.