• suleyman isminin bazi lehcelerde soylenis bicimi.
  • bana eski bir ilkokul anımı hatırlatan telaffuz şeklidir.

    mavi önlük giydiğimiz o günlerde öğretmenler, derste geçen konuyu ya da işlenen parçayı bir kere de sessizce içimizden okumamızı isterdi. bu anlarda sınıfta kimsenin çıtı çıkmazdı. tabi ki evde kitabını unutmuş olan elemanlar da hemen yanındaki arkadaşının yamacına gelirdi. tam da böyle bir senaryo işlemişti benim için. ama kitabını evde unutmuş öğrenci yerine yamacına gelinen öğrenciyi oynuyordum ben. işte bahsettiğim gibi arkadaş yanıma sokuldu, beraber ders kitabından ilgili bölümü okuyoruz. o sırada metinde "ılıman" kelimesi geçiyor. geçiyor ama henüz coğrafya ya da sosyal bilgiler derslerini görmediğimizden aşina olduğumuz bir kelime değildi. arkadaşım kitaptan bana bu kelimeyi gösterip "sülüman" dedi. aradaki kafiye tarzındaki uyum ve "sülüman" daki komik telaffuz biçiminden dolayı sessizce okuma yapılan o sınıfta bastım kahkahayı.
  • hürrem'in kanuni'ye hitap şekli.
    kalkın bre! nerde rtük, nerde alpotosunlar!
  • bunu diyen bunu da dedi (bkz: hürem)
  • süleymanın arapça yazılış şeklinde e (he) harfi olmadığından yeni okumaya başlayan birisi sülyman okuyabilir, normaldir. gül ahmet çeşmesindeki kitabenin kel ahmet de okunması gibi.
  • (bkz: suluman)
  • bir slav'dan "süleyman" demesi istendiginde soyleyecegi son kelime bu olur herhalde. en basta slav dillerinde ü harfi yok. slav'in uyduracagi olsa olsa "suleyman" (ü'süz) olur. senarist gercekligi zorlamis.
  • - sülümaaaan!
    + efendim
    - lehistan kralı gelmiş pipini göstersene
    + hah mına koyyım, sonunda olacağı buydu. o değil de lehistan neresiydi lan? polonya mıydı acaba?
  • - sülümaaaaaaaaaaaaan!
    + ne var hurim?
    - kapıda eflak boğdan diye bir bey var macar kralı yanoş'u soruyor
    + kafan mı karıştı senin güzelim? beynin mi sulandı yavrum. amerika'yı da fethedelim söz tatile ukrayna'ya gideceğiz
hesabın var mı? giriş yap