refik algan

• " yalnızlık çığlıkları insanları hep ürkütmüştür sanırım.
  aziz dostum, eğer çevrenizdekileri kaçırmak istiyorsanız, onlara yalnız olduğunuzu söyleyiniz;
  insanın aynayla yüzyüze gelmekten korkmasına benzeyebilir bu. iyisi mi elden geldiğince okşayınız güvercinleri ve uzak kalmayınız sıcak iklimlerin limonsu tadından.."
  
  refik algan
• bu yıl sait faik hikaye ödülünü alan yazar. resim ve tasavvufla da ilgilenmektedir. çok şirin ileride noel baba olmaya aday bir insandır kendisi.
• 1952 ankara doğumlu doktor ve edebiyat adamı. 15 yaşından sonra edebiyata merak salmıştır. yirmili yaşlarındayken yazıları dergilerde yayımlanmaya başlamıştır. resim ve tasavvuf uğraşlarının yanında iyi de bir satranç oyuncusudur. 2012 türkiye emektarlar satranç şampiyonasında(60 yaş üstü) 19 kişi arasından 12. olmuştur.
• saat kulesi ve umursamaz öykücü isimli kitapları güney amerika, şili’de ispanyolca olarak cuarto propio yayınevi tarafından basılan yazar. bu aralar yeni bir öykü kitabı yayımlandı alakarga sanat'tan. ismi dağın tepesindeki kız.
• yazar aynı zamanda amatör satranç oyuncusu olup istanbul genelinde düzenlenen satranç turnuvalarına katılmaktadır.
• bir yazar.
  
  refik algan ismini yaptığı çevirilerden biliyordum ancak yazdığı metinlere dair bir bilgim yoktu. hava sıcaktı, zor bela kütüphaneye atmıştım kendimi. otobüste, metrobüste okuyabileceğim, beni yormayacak bir kitap alıp istanbul'un varoşlarındaki evime dönmeyi arzuluyordum. işte o anda bu kitabı gördüm yani saat kulesi'ni. neden olmasın, dedim içimden. kitabı araladım, 2006 sait faik en iyi öykü kitabı ödülü aldığını gördüm. evet evet, bu kitabı okumak istiyordum artık.
  
  otobüse bindim, güzel bir yer bulduğuma şükrettim bir süre ve kitabı araladım. okudum, kısa yazıları görünce biraz garipsedim, yine de okudum. başlardaki kısa yazılar beni hiç açmadı. yazarın sıradan olaylara dair yazdığı basit yazılar nedense beni çekmedi. öyküleri ise çeşitli. noktalama işaretleri olmayan bir hikâye de var, daha gelenekçi bir dille yazılmış hikâye de var. doğrusu yazarın dilinde doğallığa fazla sığınmışlık gördüm. ama bu doğallık edebi bir lezzet yaratmadı bende. belki de sorun bendedir, kim bilir.
• "saat kulesi" ve "umursamaz uykucu" adlı kitaplarını okudum. refik algan'ın kısa öyküleri ve yazılarını beğeniyorum. bazen çok derin anlamlar içerebiliyor. çünkü hikaye bitmiyor gibi. sonuç yok sanki yazısında. belki de okuyucuya bırakıyordur sonunu. ya da aslında çoktan belli olup bunu belli etmiyordur.
  farklı hikayeleri var zaman geçirmek için okunabilir kitapları. bazen süslü bir anlatım yapıp bazen de çok sade bir anlatıma başvurabiliyor. biraz farklı geldi bu yönü ile bana.
  yine de okumanızı tavsiye ederim.
• hakikatli dostlardanmış:
  
  "beni hiç yalnız bırakmayan arkadaşlarım oldu. her perşembe, refik algan gelirdi anneme..."
  
  selim ileri, annem için, s.46