• sosyal psikolog muzaffer şerif tarafından kanıtlanan ve gruplararası çatışmanın ve düşmanlığın birbiriyle çatışan amaçlar ve kaynakların yetersizliği sonucu ortaya çıktığını ve iletişimle ya da başka birşeyle değil, birbirine düşmanlık besleyen grupların ortak bir amaçta birleştirilmesiyle çözülebileceğini savunan teori.
  • günümüzdeki pek çok olaya ışık tutabilecek bir sosyolojik teoridir. teoriye göre iki grubun çatışmasının sebebi ortak kaynakların yetersizliğidir.
    bir mahallede bir hristiyan grupla müslüman bir grubun bir arada yaşadığını düşünelim. iki grup da ibadet etmek istiyor. bu durumda biri cami inşa etmek isterken diğeri kilise isteyecek. ancak bu iki grup amaçlarına ulaşmak için ortak kaynaklardan (iş gücü, para, arsa vb.) yararlanmak zorundalar. bu kaynakların iki gruba birden yetmeyeceği durumlar bu iki grubun çatışması anlamına gelecektir. örneğin deneysel formu için (bkz: robbers cave deneyi)
    günümüzdeki olaylara baktığımızda ise avrupa'da aşırı sağın yükselmesinin, brexit gibi süreçlerin yaşanmasının, abd'de trump'ın seçilmesinin, 10 yıl önce pek umrumuzda olmayan suriyelilerden pek çok insanın nefret etmeye başlamamızın açıklamasının bu olduğu savunulabilir.
    teoriyle ilgili ilginç bir şey ise, eğer çıkar gruplarını, ırkları vs. yeterince izole edersek ırkçılık asla ortaya çıkmayabilir.
    muzaffer şerif'in bu çatışmanın sebebini keşfettikten sonra cevap aradığı soru ise bu çatışmaların nasıl ortadan kaldırılabileceği. kendi deneyinde ulaştığı sonuç iki grubun ancak iş birliği yaparak giderebilecekleri bir ihtiyaç yaratıldığında gruplar arasındaki çatışma kaybolacaktır. tabi bu çözümü 12 kişilik 2 gruba uygulamak mümkünken günümüzün geniş çaplı problemlerine çözüm üretmekte yetersiz kalıyor.
hesabın var mı? giriş yap