• paolo genovese imzalı 2016 yılı david di donatello ödüllerinde 'en iyi film' ödülünü almış italyan filmi. neredeyse tek mekanda geçiyor, yani tiyatro oyunu olsa çok rahat uyarlanır. evli çiftler ve sevgilisini evde bırakmış bir adamdan oluşan bir arkadaş topluluğu bir evde yemek için toplanırlar. içlerinden birisinin muzurluğu ile bir oyuna başlarlar, buna göre masadaki herkes telefonunu ortaya koyacak ve mesaj, arama her ne gelirse oradakilerle paylaşacaktır. evlilik, orta yaş krizi, çocuk sahibi olma, cinsel kimlik ve daha birçok mevzu gündeme gelir ve hayatlar tepetaklar olur. ya da öyle midir acaba? aslında film kurnaz sonuyla seyirciye sağlam bir tokat atar ki filmin, orta sınıfın ikiyüzlülüğüne dair mesajı daha vurgulu bir şekilde kendini belli eder. isminden de anlaşılabileceği üzere* o masada bir araya gelen arkadaşlar ve eşler birbirlerine aslında tamamen yabancıdırlar.
  • ucakta izledigim filmleri genelde abartiyorum ama bu film gercekten yilin en iyi avrupa filmlerinden sanirim. herseyden once cok gercek. insan film boyunca acaba ben o masada oturan biri olsaydim ne olurdu diye dusunmeden edemiyor. oyunculardan siritan da yok. guzel bir noktaya parmak basip insani dusunduren bir hikaye. notum on uzerinden yedi nokta dokuz.
  • ince işlenmiş güzel bir konuya sahip film. neredeyse tek mekan filmi olmasına rağmen izleyiciyi boğmuyor, diyaloglar gayet sağlam ve güzel. italyanlar da böyle filmler yapabiliyormuş dedirtti.

    --- spoiler ---

    gerçekten de modern çağda bütün gizlerimizin ve çirkinliklerimizin zihnimizden çıkıp telefona girdiğini görebiliyoruz.

    --- spoiler ---
  • yönetmenliğini paolo genovese'nin yaptığı 2016 yılı yapımı italyan filmi. açık ara 2016 yılının en iyi filmlerinden biri olan filmimiz, çocukluk arkadaşı olan erkeklerle eşlerinin bir araya geldiği bir ev toplantısıyla başlıyor. yönetmen çok riskli bir tercih yaparak tüm filmi neredeyse tek mekanda ve tiyatro eseri kıvamında çekmiş. senaryosunun gücüne ve oyuncularına güvenen yönetmenimiz, sosyal medya üzerinden orta yaş üzeri insanların ikiyüzlü ve doyumsuz hallerini bir bir ortaya döktükten sonra, filmi müthiş bir finalle sonlandırarak bizleri dumura uğratmayı fazlasıyla başarmış.
    http://www.imdb.com/title/tt4901306/
  • tek mekan filmlerini sevenler için kesinlikle kaçırılmaması gereken bir film; bence enfes bir film. çok tanıdık olan ama yine de kendini defalarca seyrettirebilecek olan bir hikaye; kadınlar, erkekler, dostlar ve sırlar üzerine. bunun bir benzerini fransızlar da yaptılar mesela. onlar da çok güzel yaptılar. onun için de lütfen: (bkz: le prenom)

    ayrıca filmle aynı ismi taşıyan ve kapanışta çalan şarkı da bence gayet perfetti bir şarkıydı. onun için de lütfen: perfetti sconosciuti
  • yönetmeni paolo genovese'nin diğer filmlerini de izleme heyecanı uyandıran, 2016 model italyan filmi.

    sabit bir mekanda dost meclisinde geçen film teknoloji, evlilik, yabancılaşma, sırlar, ilişkiler, çocuk eğitimi, cinsel tercihler, arkadaşlık vb. bir çok konuda tarantino gevezeliği tadında beyin fırtınası yaptırıyor. film tarz olarak hemen akla the man from earth filmini getiriyor: tek mekan, bol konuşma, az bütçe ve sorgulatan meseleler...

    çocukluktan beri sıkı dost olan dört erkek, eşleriyle birlikte akşam yemeği için bir araya gelirler. erkeklerden biri yalnız gelmiştir. çok samimi ve teklifsiz bir ortamda yemekler yenirken kadınlardan birinin önerisiyle bir oyun oynanmaya karar verilir. buna göre bütün telefonlar masaya konacak ve gelen aramalar, mesajlar, mailler herkesin göreceği ve duyacağı şekilde karşılanacaktır. sohbet koyulaştıkça birer birer gelen aramalar ve mesajlar ciddi sorgulamaların ve hesaplaşmaların yaşanacağı, evliliklerin masaya yatırılacağı bir harp ortamının doğmasına neden olacaktır.

    --- çok ağır spoiler ---

    en az içeriği kadar çarpıcı olan finalini anlamak için iki kez izlemem gerekti. ilk etapta ev sahibi çifte, diğerleri tarafından evliliklerini rayına oturtmak amaçlı bir oyun oynandı gibi algılansa da ikinci izlemede aslında ev sahibi kadın tarafından teklif edilen telefonları masalara koyma oyununun kabul edilmediğini ve izlediğimiz hadiselerin hiçbirinin gerçekleşmediğini anlıyoruz. yani yemek normal şekilde yenildi, muhabbetler edildi, laflar sokuldu ve dağılındı. herkesin sırrı ve özeli kaldığı yerden devam etti.
    bunu nereden anlıyoruz?
    ev sahibi adamın üzerine şarap dökülmüş ve mavi olan gömleğini değiştirip beyaz gömlek giymişti. fakat finalde herkes dağıldıktan sonra karısıyla akşamı değerlendirirken üzerinde mavi gömlek olduğunu görüyoruz. ayrıca kabul ettiğini gördüğümüz adamın karısı tarafından neden kabul etmedin diye sorgulanması, gizlediği birşey olmakla itham edilmesi bunu gösteriyor.
    diğer eşlerde de hiçbir şey olmamış havası bunu doğruluyor. biri arabaya bier binmez marika'sıyla şehvet dolu mesajlarına devam ederken, diğerinde kadın eve gider gitmez iç çamaşırını giyerken kocası yalnız kaldığı ilk anda sevgilisiyle mesajlara başlıyor vs.
    yani tüm izlediğimiz, hepimizin kara kutuları haline gelen ''telefonlar kamuya açık hale gelseydi ne olurdu?'' sorusunun cevabını kurgulamaktan ibaret. film boyunca sırların deşifresi, gerçekliğin ortaya dökülmesi, teknolojinin ardına saklanmış hayatların açığa çıkması durumunda neler olurdu? sorusunun cevabı irdeleniyor. tükenmiş ama ayaktaymış gibi gözüken evlilikler, sıkı dostmuş gibi gözüken riyakâr ilişkiler, ikincil yaşamlar tüm gerçekliğiyle orta yere seriliyor. fakat en sonunda tüm çiftler ironik bir şekilde birbirlerine sarılarak, paralel ilişkilerinin gizliliğinin verdiği güvenle mutlu mesut evlerine dağılıyor.
    --- spoiler ---
    merkezine ?evlilik müessesini alarak ilişkiler bağlamında pek çok konuyu tartışan, 2016'nın en sağlam filmlerinden olan böylesi bir filmin ekşide bu kadar az ilgi görmesinin şaşırtıcı olduğunu belirtmeden geçmeyelim.
  • kusursuz yabancılık, salt başkalarıyla ilişkilerimize değin değil, kendimize karşı dürüst olup olmadığımızı da sorgulatırken evlilik, alışkanlık, yabancılaşma, sırlar, ilişkiler, eğitim, cinsel tercihler, arkadaşlık, dürüstlük, empati gibi kavramlar üzerine de düşünmemizi sağlıyor...

    --- spoiler ---

    her şeye rağmen mutlu son (!), içlerindeki en dürüst insanın dirayetiyle, o telefon oyunu oynanmadığı içindir. bahse konu oyun oynansaydı ne olurduyu anlatıyor film. hiçbir yalan sonsuza dek gizli kalamaz oysa.
    kıssadan hissemiz: mutlu olabilmenin bir yolu da bazen üç maymunu oynayabilmek mi acaba?
    --- spoiler ---
  • konusu itibariyle tiyatro oyununa çok uygun coherence, the man from earth filmlerinde olduğu gibi diyalogların ön planda olduğu italyan yapımı film.

    --- spoiler ---

    çiftler arasındaki güven duygusunun günümüzde yerini şüpheye ve paranoyaklığa bırakmasında kuşkusuz cep telefonlarının rolü çok büyük. çünkü onlar bizim karakutumuz. işte film buradan vuruyor. izleyenlere kendi hayatlarını hatırlatıp "ulan acaba?" tedirginliğini yaşattıran o boğucu atmosfer filmin alternatif finaliyle yerini rahatlamaya bırakıyor. peki ya az bilmek mi mutlu eden? her şeyden bi haber olmak mı? "aldatıyorum ama (kendini inandırdığı bahanesi)" tesellilerine sığınarak devam eden belki de yığınla çift vardır.filmdeki karakterlerimiz de bir şekilde bu yola; sebeplerini bilmeden sonuçlarını da hiç düşünmeden girmişler ve devam etmişler. ta ki o hesaplaşma günü gelene kadar. işte o zaman akıllara tek soru gelir:
    oyun oynanmasaydı ve çiftler samimiyetsiz birlikteliklerine devam mı etseydi?

    --- spoiler ---
  • çok güzel olup neden bu kadar az dikkat çektiğini anlamadığım film.
  • mü-kem-mel bir film. sırf italyanca diye izlemeye başladım ama konu ve işleyiş o kadar iyi ki dili unuttum. gerçek olması/olma ihtimali yüzünden bu kadar etkileyici ve korkutucu sanırım.

    daha önce benzer arama ve mesajlar yüzünden güven duygusu sıfıra yakınsamış biri olarak izlemekle iyi mi ettim orası ayrı. neyse en azından haksız olmadığımı bir kez daha görmüş oldum*
hesabın var mı? giriş yap