perfect days

• wim wenders'ın (paris texas) premiereini 76. cannes film festivali'nde yapacak yeni projesi.
• perfect days (mükemmel günler), bir wim wenders filmi.
  
  vizyon tarihi: belirsiz
  tür: dram, komedi
  yapım yılı: 2023
  süre: 123 dakika
  ülke: japonya, almanya
  
  filmin konusu:
  
  “hirayama, tokyo'daki umumi tuvaletlerin bakımını yaparak geçimini sağlar.
  
  sıradan bir yaşam süren hirayama'nın müziğe, kitaplara ve fotoğrafını çekmeyi sevdiği ağaçlara karşı bir tutkusu vardır.
  
  bununla birlikte, bir dizi beklenmedik karşılaşma, yavaş yavaş geçmişi hakkında daha fazla şey ortaya çıkarır ve günlük yaşamının sadeliğinin ona özlediği mutluluğu vermesinin nedenlerini ortaya çıkarır.”
  
  yönetmen: wim wenders
  oyuncular: kôji yakusho, min tanaka, arisa nakano, tokio emoto, yumi asô, tomokazu miura, aoi yamada, sayuri ishikawa
  senaryo: wim wenders, takayuki takuma
  
  vizyon tarihi: belirsiz
  
  filmin fragmanını buradan izlemek mümkün.
  
  filmin 2. fragmanını buradan izlemek mümkün.
• koji yokusha'ya cannes'da en iyi erkek oyuncu odulu kazandirmis film. ne zaman gosterime girer hicbir bilgi yok henuz
• yanlış duymadıysam 2023 filmekimi kapsamında gösterilecek wim wenders filmi.
• evrim kuran'dan duyduğum bir cümle;
  bir şeyi nasıl yaptığın her şeyi nasıl yaptığını gösterir.
  filmi bitince bu cümle belirdi kafamda.
  
  dünyanın en zor ve “kirli” işlerinden birini bu kadar özenerek yapmak...
  bu yoksulluğun içinde kendine böyle kaliteli bir yaşam kurmak…
  
  şu ana kadar filmekimi programında izlediğim 7 film içinde açık ara en iyi filmdi.
  cumartesi sabahı izlediğim andan beri bazen dinlediğim bir müzikte, bazen yolda gördüğüm bir insanda, bazen bomboş duvara bakarken aklıma düşüyor hirayama.
  minimum replikle olağanüstü bir oyunculuk sergilemiş koji yakusho içim titreyerek izledim.
  aldığı ödül için canı gönülden tebrik ediyorum kendisini.
  
  ayrıca onlar ne kadar güzel tuvaletlerdir öyle, hele o kapısı kilitlenince buzlanıp açılınca şeffaflaşan tuvalete bayıldım.
• bu yilki filmekimi kapsaminda izledigim ilk film oldu. oyunculugun ne demek oldugunu bir daha gordum, oyle aglayarak bagirarak cagirarak degil, boyle yapilir dedim. senaryo boyle olur, muzik secimi boyle olur, her anlamda 10/10 bir filmdi :)
  (bkz: koji yakusho) en iyi erkek oyuncu odulunu sonuna kadar hak etmis ben uzun zamandir bana boyle keyif veren, ayni zamanda boyle etkisi altina alan, bana hayattaki ufak detaylardan keyif almanin mutlulugunu, minik detaylardaki heyecanlari ve de huzunleri gosteren bir karakter daha hatirlamiyorum.
  ove ove bitiremeyecegim siz mutlaka izleyin, bana hak vereceginizi umuyorum. begenmeyenler de marvel/dc biraz azaltsin bence.
• usta yönetmen wim wenders'in 2023 yapımı filmi. filmekimi 2023 kapsamında türkiye'deki seyircileriyle de buluşmuştur.
  
  eleştirisi için; tık tık
• film ekimine izmir'den katılıyorsanız benim gibi ilk film wim wender'in perfect days i oldu iyi de oldu. pırıl pırıl bir zihnin japonya'nın eksantrik tuvaletlerini temizlerken rutinin, doğanın, zihnin denge halini tekrar anımsatıyor. her aynı sandığımız günün kıymetini, kendi olma halimizin önemini sorguluyorsun filmden çıktığınızda. müzikler şahane, halka açık japon tuvaletleri takdire şayan, oyunculuk nefis. mubi ye gelecektir en olmadı bir yerlerde karşınıza çıkacaktır, es geçmeyin derim. yeğeniyle uydurduğu 'şimdi şimdidir' hala kulaklarımda.
  bence hirayama da william faulkner i bitiremedi ayrıca.
• gözümüze bi şeyler sokma çabasından arınmış nahif bi film. 30 yaşında tek yaşayan bekar biri olarak oldukça içselleştirdim. muazzam oyunculuk, muazzam akış ve harika yerleştirilen şarkılar.
  öncesinde paris texas, şimdi de bu film. sen bu işi biliyon gibi wim..
• paris texas'ın yönetmeni yeni filmi buyurmuş, hoş bulmuş. perfect days incelememiz yayında: şehrin hafızası ve huzur üzerine
  
  wenders sineması üzerine
  
  wim wenders artık 78 yaşında. onu yönettiği perfect days filmine getirene kadar 56 yılını verdi sinemaya. yarım asırdan fazla. paris, texas (1984), wings of desire (1987) gibi başyapıtlarla tanıyoruz alman sinemasının önde gelen isimlerinden olan wenders‘ı.
  
  yarattığı karakterlerin soğuk görünümü, bizi filmleri başlarken endişelendirse bile bağ kurdurmayı iyi bilir. zira o yüzlerden ve seslerden çok içerdeki duygulara odaklanır ve buna göre hikayeler yazar. harry dean stanton‘ın paris, texas‘taki karakterini hatırlayalım.
  
  kaybettiği şeylerin üzerine kendini kaybetmiş ve yollara düşmüş bir adam. artık soğuk, kaskatı kesilmiş. arıyor ve arıyor. içindeki çocuğu yaşatan kadını ve tek aşkını. işte wenders bize sineması boyunca neredeyse hep böyle karakterler izletti. bir de onun belgesellerdeki ustalığı ve şehirlere olan hakimiyeti vardır ki bu film özelinde yazıda genellikle bunlar üzerinden ilerleyeceğiz.
  
  --- spoiler ---
  
  koji yakusko ile huzur
  
  perfect days tokyo’da tuvalet temizleyicisi olarak sürdürdüğü basit hayatından son derece memnun görünen hirayama’nın beklenmedik karşılaşmalar ile yavaş yavaş geçmişine dair daha fazla detayın gün yüzüne çıkmasını anlatıyor.
  
  hikayeye giriş için uzun süre harcayan wenders, perfect days’i kısa film olarak tasarlasa çok daha etkileyici olabilirdi. film ancak 1. saatinden sonra hikayesini anlatmaya başlıyor. koji yakusko ise yılın belki de tek ve en huzur verici performanslarından birini sunuyor bizlere.
  
  hirayama tıpkı travis gibi geçmişinden uzaklaşmış, ondan kaçmış bir karakter. neredeyse hiç konuşmaz ve cevaplarını gözleriyle verir. bu durum ilk başlarda rahatsız edici gelse de sonunda cevapları bir bir alıyoruz. wenders yine iyi bir karakter yaratıyor lakin yakusko, hirayama’yı onun sinemasında daha farklı bir yere taşıyor.
  
  şehrin hafızası ve müziğin gücü
  
  çoğu filminin adında bile şehirlerin bulunduğu wenders, bizi perfect days ile bu sefer tokyo’da ağırlıyor. şehirlerin hafızalarını karakterlerinin omuzlarına yükleyen usta, yine bu işi başarıyla yapıyor. görüntü yönetmeni frans lustig de tokyo’ya yağan son yağmur damlasına ve iklim geçişlerine kadar her şeyi hissetirmeyi başarıyor.
  
  perfect days, şehrin hafızası ve görüntüler ile birlikte yakusko‘nun performansıyla öne çıkıyor. hikayesi tüm bunların yanında maalesef biraz yavan kalıyor. ki bunun sebebi de direkt karakterin kişilik özelliklerinden kaynaklanıyor. bu durum da film için maalesef bir paradoksa dönüşüyor.
  
  filmin başlangıcından sonuna kadar kullanılan müzikler ise perfect days‘in en güçlü olduğu başka bir detay. ıksv’ye şarkıların sözlerini de çevirip filmin arasına yerleştirdiği için de özellikle teşekkür etmeliyim. zira beni tüm bu olumlu ve olumsuz durumların yanında en çok müzikler keyiflendirdi. hirayama, minübüsünde her şarkı açtığında yanındaki koltukta olmak istedim.
  
  sözün özü
  
  wim wenders sinemasında yerini alan perfect days onun son dönemlerindeki başarısız filmlerine nazaran daha öne çıkıyor. filmografisinde şehir şehir dolaşmış, olağanüstü karakterler yaratmış bir yönetmen. wenders bu filmde daha önce deneyip başardığı her şeyi bir araya getirmiş. ve ortaya yine naif bir melodram çıkarmış.
  
  koji yakusko‘nun huzur verici karakter performansı, çalınan müzikler ve tokyo’nun eşsiz atmosferiyle perfect days kesinlikle görülmeye değer bir film.
  --- spoiler ---