paris ecekent

• e.b. nin şimdilik son kitabı. paris üstüne bir kent okuması.
• e.b'nin kitabı ile ilgisini bilemeyecegim ama paris ecekent, 10 yıl kadar sonra adi bir skandala karısacak olan fehmi insaatın^* paris yakınlarında kurmayı planladıgı bir uydukent projesinin ismidir de aynı zamanda. fehmi insaat bu proje sayesinde topladıgı paralarla "proje 'eceeee !' oldu diye ortadan kaybolmayı planlamaktaydı ki bouygues "burası bizim çöplügümüz" diye ise karısmıs, fehmi insaat'ın kötü niyetlerini ortaya çıkartmıstır. bunun üzerine fehmi insaat is alanlarını genisletmek zorunda kalmıs, uzay sektörüne al atmıstır.
• paris için başvurulabilir bir kılavuz kitap olmaktan ziyade, kendisine pek çok kitap veren bu şehre artık kitabını verme zamanının geldiğini düşünen enis batur’un, biz: şehirlerde kaybolmayı seçenler, sevenler için hazırladığı kişisel bir paris rehberi.
  
  tümüyle paris’de yazılmış bir paris güncesi ...
  
  derin bir soluk alıp “gece kurda aittir” tekrar okunmalı önce, girizgah niyetine.. sonra kaybolmalı sayfalarında bu alabildiğine özel sevda rehberinin... okuru uçağa atlayıp soluğu paris’de almak; o dış kapakta görünen şehrin tarihi kaldırımlarını arşınlamak, sokaklarında kaybolmak, puslu havasını soluyup yağmurlarında ıslanmak, kahvelerinde oturup gelen geçeni izlemek, masalara dökülen ıhlamur çiçeklerini koklamak, kurda ait olan gecesini yaşamak hissiyle dolduran; adresi belli olmayan ancak yazarının^* yalnızca kent^* sevgilisinin eline/gözüne ulaşacağını umduğu gözlemler...
• (bkz: #3683194)
• paris deyince anlatacak çok şeyi olan e.b nin ne tam bir edebiyat kitabı kadar derin ve manadar ne de tam olarak bir gezi kitabı kadar yüzeysel ve somut anlatım yoluna gittiği muazzam “melez" eseri olan kitap
  
  her ne kadar kitabın girişinde e.b nin kitabın “ebe” si olan selçuk altun a teşekkür ve ithafında da belirtildiği gibi ex-yky direktörü selçuk altun^* un ısrarları ve motivasyonu ile biraz prematüre bvir kitap olsa da iş e.b nin dünyada en iyi bildiği en sevdiği ve belki de en iyi anlattığı şeylerden biri olan “parisi” anlatmaya ve yazmaya gelince yine de zevke okunabilen (enis batur un kendi çektiği fotograflarla daha da güzelleşmiş) ve türkiye de yazılan en iyi paris kitabı denebilecek bir kitap çıkmış ortaya; ve sonuç olarak okunduktan sonra paris i az çok seven gören her kişiyi e.b nin kitapta anlattığı cafelere (deux magots, fleurs vb) tek tek gidip yagmurlu bir havada e.b nin ziyaret ettiği kitapçılrın tümünü ziyaret edip kitapların arasında kaybolma isteği ile dolduran bir kitap oluvermiş; kitabı ilginç ve güzel yapan özelliklerinden biri de paris i hayatının farklı dönemlerinde farklı ruh halleri ile yaşayan bir kişi olan e.b nin^* farklı zamanlarda kaleme aldığı yazılarında farklı zaman dilimlerine ve ruh hallerine ait bu halet i ruhiyenin yansımış ve güzellik katmış olması; velhasıl ı kelam: faydalı bir eser
• enis batur'un bu kitabında bana dokunan bir çok sayfa olmasına rağmen sayfa 94 ve 95 farklıdır.
  
  94. sayfada bir yer fotoğrafı. fotoğrafta 1884 yazısı.
  
  95. sayfa ise şöyledir: "rue de seine'in, bulvarın nehre uzak tarafındaki bir apartmanının kapı eşiği için pirince dökülmüş, dörtgen bir parçaya düşülmüş bu tarihin fotoğragını çekmeye çalışıyordum bir yaz günü; az ilerideki berber dükkânında çalışan genç bir kadınla bir eşcinsel çocuk yanıma geldiler; güneşin yarattığı gölgelerin işin içine karışmamasını sağlamak uğruna, elimde makinam, neredeyse cambazlık yapacak hale gelmem dikkatlerini çekmişti: "bağışlayın" dedi, saçını geri atarak, "nathalie'yle konuşuyorduk aramızda, böyle uğraşarak neyin fotoğrafını çektiğinizi merak ettik". parmağımla eşiğe gömülü levhayı gösterince şaşırdı: " aaa, 1884! kaç yıldır burada çalışırım, gözüme çarpmamıştı, sen bunu görmüş müydün nathalie?". hayır görmemişti; görmediği gibi, yüzündeki donuk ifadeye bakılırsa, bunda görülesi bir yan olduğu kanısında da değildi belli ki.
  yanlarından ayrılmadan "biliyorsunuz" dedim: "paris gizli işaretler şehri- 1884'de neler olduğunu anımsıyor musunuz?"
  yüzlerindeki açık soru işaretleri, karşı kaldırımın yolunu tuttum."
  
  evet ben bu levhayı gördüm, pek çok kere... ancak paris'te değil, istanbul ve izmir sokaklarında.
• enis batur'un pek hoş kitaplarından biri olan "paris, ecekent"in yeni basımı remzi kitabevinden çıkıyor. 20 liraya satılacakmış. eski kitapçılarda bile güç bulunan ilk iki yky basımının 40 - 60 lira arasında değişen paralara satıldığı düşünüldüğünde ilgilisinin hoşuna gidecektir bu durum.
  
  bana ne lan paris'ten! demeyin. herkesin kendinden birtakım şeyler bulabileceği bir yolculuk kitabıdır bu; genelde bütün sıkı kitaplarda, özelde de yolculuk kitaplarında olduğu gibi.
• paris gezisi öncesi yana yakıla aradığım....
  nisan 2012'de remzi'den çıkmış gibi bir his var içimde, ideefixe öyle diyor.
  (bkz: bir dilek tut)