pepe le moko
-
-
(bkz: cezayir batakhaneleri)
-
"bizden farklı olarak, roman, efsane ta da fıkra kişileri yaşın yıkıcı etkisine bağımlı olmayan bir maddeden yapılmışlardır. (...). ancak bu yaşlanmaları öyle bir tarzdadır ki karakter özellikleri değişmez ve bozulmaz, yalnızca yavaş yavaş silikleşir, silinir ve sonunda uzayın saydamlığıyla karışır. pepe le moko ile koleksiyoncu havel de, musa ile pallas athena da ya da aziz françois d'assise de ortadan böyle kaybolacaklardır. ama düşünün ki aziz françois omzuna konmuş küçük kuşlarla, bacağına sürünen geyik yavrularıyla ve ona gölge veren zeytin ağacıyla birlikte yavaş yavaş silinip gidecek." milan kundera - smesne lasky
-
pepe'yi (jean gabin) öldüren arzu değil, nostaljiydi. paris'e yani özgürlüğüne ve gençliğine duyduğu nostalji. görsel
-
pepe (i)le moko(ko) çağrışımı ile bastardize edilebilir klasik.
-
filmde yaşlı kadının şu sözleri çok ilginçtir:
"ne zaman moralim bozulsa ve kendimi kötü hissetsem duvardaki gençlik fotoğrafıma bakarım, onun bir ayna olduğunu farzederim ve kendi zihnimde geçmişe yolculuk yapmış olurum." -
piyasaya çıktıktan sadece 1 sene sonra amerikalılar tarafından algiers ismiyle yeniden çekilen 1937 yapımı fransız filmi.
gözyaşları içinde izlenesidir. filme puanım 7/10.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap