• herhangi bir müziği orkestra ile çalınabilecek hale getirme işi.
  • edebi eserlerde özellikle şiirde kelimelerin eş ve birbirleri ile ilgili veya taklit oluşlarına dikkat edilerek cümle içinde sıralanmalarıdır.
  • orkestrasyon konusunda iki önemli örnek olarak;

    hector berlioz'dan symphonie fantastique ve igor stravinski'den bahar ayini sayılabilir. hatta mutlaka sayılmalıdır.

    stravinski'nin orkestrasyonu, eserin çapraşık, şaşırtıcı ve uyarıcı müziğini daha da uca çekerek, şoke edici tabiatı verir. (yine besteci tarafından yapılmış 4 el piyano versiyonuyla karşılaştırıldığında bu durum daha rahat anlaşılır).

    berlioz'un orkestrasyonu ise farklıdır. berlioz, ciddi müzik eğitimi almamış bir besteci olarak, bulduğu temaları sistematik olarak geliştirememekte ve bu, müziğini zayıflatan unsuru sıradışı orkestrasyon kararlarıyla ve çalgı guruplandırmalarıyla eksiden artıya çevirmektedir.

    zorlayıp soyutlarsak şöyle diyebiliriz: stravinski, eserinde amaçladığı çarpıcı çiğ etkiye oldukça sofistike bir orkestrasyon sayesinde ulaşırken, berlioz, eserinin yapısındaki çiğlikleri enteresan orkestrasyon kararlarıyla sofistike hale getirmiştir.

    orkestrasyon'un iki zıt noktadaki başarısı, müziğin oluşumundaki önemine de işaret ediyor olmalı.

    (seneler sonra edit: kötü imla ve anlatımın elden geçmesi gerekiyormuş.)
  • bir hükümetin, bir amaca ulaşmak için; devletin ilgili tüm kurumlarını, medyayı, kendi yörüngesindeki sivil toplum örgütlerini, kanaat önderlerini, sanatçıları, sporcuları, işadamlarını belli bir uyum içerisinde yönetmesi.
  • propagandanın beş temel kuralından sonuncusu. aynı mesajları farklı biçimlerde ve bileşimlerde defalarca yinelemek olarak tanımlanır.
  • bir yazılım mimarisinin tüm modüler yapısının tek bir process üzerinden deploy edilmesi.
  • farklı kurumları uyum içinde calıştırabilme yeteneği.
  • küçük çalgı grupları için yazılmış bir müziği örneğin solo bir çalgı için bestelenmiş bir sonat veya konçerto, oda müziği, düet, quartet veya alternatiflerini orkestralama tekniklerini kullanarak orkestraya uyarlamaktır.
    orkestraya yazılmış bir eseri de yeniden orkestralamak mümkündür. bazı çok iyi bestecilerin pek sevilen konçertolarının orkestral bölümlerinin başarısız olduğu da bilinir.
    en çok bilinenlerine f.chopin piyano konçertosu e minor olarak örnek gösterilebilir.

    orkestrasyon her çeşit müziğe ve her gruba yazılmış müziğe uygulanabilir ve orkestrasyonu öğrenen kişi başlangıçta uyarlanan müziğin dönemsel özelliğine dikkat ederek yansıtmalıdır yeni çalışmaya. ne demişler "önce kuralları öğren sonra onları yık."
    elbette müziği yeniden ele alan kişi özgün bir dille aktarmaya da çalışmalıdır fakat bütününden ve eserin asıl dokusundan çok da kopmamalı diye düşünmekteyim.

    ertuğrul sevsay hocanın bu konuyla ilgili almanca, ingilizce ve nihayetinde türkçe basılmış bir kitabı bulunmakta.
    türkçesi için basım durdurulmuş durumda sanıyorum, yine de ulaşılabilir.
hesabın var mı? giriş yap