onegin

• tschaikowski'nin eugene onegin operasının asıl coçugunun soyadı...o bir bariton olmakla birlikte çok delikanlı bir çocuktur
• ralph fiennes ile liv tyler'ın başrolü paylaştığı film. liv tyler'ı görünce kilitlenip tüm filmi izlemiş bulundum. mesudum.
• (bkz: yevgeni onegin)
  (bkz: eugene onegin)
  (bkz: yevgeni onyegin)
• örneğin'in r'si yutulmuş hali. almanlar ve beyazvari kimseler bu şekilde telaffuz eder. gecenin bir vaktinde de örneğin diye okunması normal olan kelime.
• ralph fiennes ve liv tyler'ın güzelliklerinden ziyade oyunculuklarıyla da beğeni topladıkları film. özellikle yevgeni onegin rolündeki ralph fiennes'in zaman içerisindeki değişimi, hayta sosyete adamından imana gelmiş aşığa dönüşü ve liv tyler'la olan son sahnesi unutulacak gibi değil. velhasıl güzel film, güzel eser.
• söz konusu filmde liv tylerin mektup yazdığı bir sahne vardır.
  mürekkepli kalemle yazmaya çalışmaktadır mektubu ancak aşk-ı ilanını nasıl edeceğini bilemez.
  kağıtları atar, elleriyle şakaklarını ovar, elleri mürekkep içinde kalır, sinirleri bozulur, ama yazmaya devam eder.
  sanırım filmin en etkileyici sahnesiydi, o gün bugündür elime mürekkep bulaşsın isterim.
  sağolsun dolma kalem bu isteğim de oldu.
• söz konusu fimde onegin yıllar sonra tekrar karşılaştığında kuzeniyle evlenmiş bulduğu tatyanaya yazdığı tutku dolu mektupta şöyle der:özgürlük ve huzurun,mutluluk ve aşkın yerini tutabileceğini sanmıştım.^*üzerinde düşünülmesi gereken bir tercih.belki yaptığı tercih,çekip gidişi,özgürlük ve huzuru tercih edişi doğruydu ama aşk adamda kafa bırakmaz ki gider yıllar sonra göz yaşları içinde dizlerine kapanırsın bir zamanlar reddetmekten çekinmediğin kadının^***
• bir filmde konu, oyunculuk, kostüm, müzik ancak bu kadar mükemmel olur heralde.nolur bitmesin diye diye izlenir..hayran kalmamak elde degil..
• rusya st. petersburg´da icerisi televizyon yildizlari , ünlüler ve mafya olmasi muhtelmel siyah giysili adamlarla dolu ; taninmayan kimsenin alinmadigi cok lüks restoran club arasi mekan.
• göz alıcı sahne ve mekan geçişlerine sahip bir filmdir. nefistir. belki de ilk defa bir roman uyarlaması karakterlerinin iç dünyasını bu denli betimleyebilmiş, esinlendiği hikayenin derinliğini kaybetmemek adına kamera, ışık ve müziği oyuncuların gözlerinden kalplerine indirebilmiştir. enfestir.