odos oneirwn

• nana mouskourinin mia fonh albümünden bir şarkı, gayet güzel bir şarkıdır.
• sözleri ve müzigi manos hatzidakis'e ait, yorgos marinos tarafindan da seslendirilen süper sözlere sahip sarki. tipki hababam sinifinin müzigi gibi yavas ve hizli ritmle calinan versiyonlari vardir. ayni hüzün ve nese etkisini yaratir bu hiz farki. yunanca sözleri asagidaki gibidir.
  
  kathe kipos ehei
  mia folia gia ta poulia.
  kathe dromos ehei
  mia kardia gia ta paidia.
  
  mi kira mou esy,
  san ti na les me thn avgi
  kai koitas t'astaria
  pou olo peftoun sa brohi.
  
  dos mou ta mallia sou
  na ta kano prosevhi,
  gia na ksanarhiso
  to tragoudi ap'tin arhi.
  
  kathe spiti krivei
  ligi agapi sti siopi.
  ma ena agori ehei
  thn agapi gia dropi.
• türkçe meali yaklasik asagidaki gibi olan hatzidakis sarkisi.
  
  her bahçenin
  kuşlar için bir yuvası vardır.
  her yolun
  çoçuklar için bir kalbi.
  
  ama hanimefendi,
  sen safakla ayni konusur gibisin
  ve yildizlara bakarsin
  bir yagmur gibi yagmakta olan.
  
  ver saçlarını bana
  dua edeyim onlara,
  yeniden baslamak için
  sarkiya bastan.
  
  her ev
  sessizliginde biraz sevgi saklar.
  ama bir oglan çocugu
  sevgisini utançla yasar.
• 1962 tarihli bir manos hacidakis albümü. çağdaş yunancada "rüyalar/hayaller sokağı" anlamına gelmektedir.
  yukarıda sözleri verilmiş olan şarkı aslında aynı isimli albümünün bir (manos hacidakis'in açılış konuşmasından sonra gelen ilk) şarkısıdır (hatta bazı kaynaklarda yukarıdaki şarkının adı "oneiro paidion tis geitonias" (mahalle çocuklarının rüyası) diye geçer).
  söz konusu albümün tamamını şuradan dinleyebilirsiniz: https://www.youtube.com/watch?v=qxpqr2skmuo
  
  beni bu albümde en çok hüzünlendiren şarkı (müziği ile, sözleri ile, dimitris horn'un o müthiş sesi ile) to parti'dir.
  
  albümün açılışında manos hacidakis şöyle konuşur:
  "merhaba. size rüyalar sokağını göstermek için bizzat geldim. (bu sokak) göze batmıyor (farklı değil). atina'nın diğer tüm sokakları gibi bir sokak. yani başka bir deyişle yaşadığımız (ikamet ettiğimiz) sokak diyebiliriz (ona). küçük, önemsiz, hüzünlü, eziyet eden ama aynı anda sınırsızca (sonsuz) kibar (nazik). çok fazla toprağı, çok fazla çocuğu, çok fazla annesi ama çok fazla sessizliği de var. ve tüm bunlar yumuşak (hassas, kırılgan, seven) ama ayrıca dayanılmaz bir gökyüzü ile kaplı. burada bu sokakta o kadar çok çocuğun rüyaları (hayalleri) doğuyor ve ölüyor, ta ki nefesleri mezar taşının (hz. isa'nın mezarının/ağırtının) ilkbahar rüzgar(cığ)ı ile birleşecek ve kaybolacak (ölecekleri güne kadar). fakat geceleri gözlerine uyku girmiyor. ve rüya görmediklerinde (hayal etmediklerinde), şarkı söylüyorlar..."
  
  ve albümün sonunda besteci şöyle kapatır sunduğu müzikleri:
  "burada rüyalar (hayaller) sokağının müziği bitiyor. burada rüyalar (hayaller) bitiyor. (onlar ki) sizin bana farkında olmadan bir akşam ödünç verdiğiniz rüyalar. artık geç oldu. ve tüm arkadaşlarım uykuya daldı. ben iyileşemez (tedavi olamaz) derecede bu sokağa sadık (bir kişi) olarak, sizin doğuracağınız yeni rüyaları (hayalleri) toplamak için sabahlayacağım. onları korumak (saklamak) ve onları tekrar size müzik olarak geri vermek için (sabahlayacağım). iyi geceler..."
• mahalle cocuklarinin ruyasi (oneiro paidion tis geitonias) sarkisi yillar sona aniden butun gun kafanizin icinde calabilen bir hacidakis albumu. yasadiginiz anin soundtracki gibi bir etki yapabilmektedir.