no end

• nasıl oldu da bir kurttan pis bir köpeğe dönüştüm
  belki de burnum rüzgarın karanlık temasını yitirdi
  belki de artık ulumalarım gökyüne ulaşmıyordu
  şiddetli bir alev bile değil ufacık bir korku ensemde gürledi
  belki kimsenin artık bana bu tasmayı takmasına gerek kalmamıştı
  ve köpek gibi yalvarmak için yerlerde sürünmüştüm
  
  yerlerde sürünenleri bile seven
  ve bir solucanın soluk kanında bile onur yaratan tanrım
  sessiz bir haykırış için ağzımı açmama yardım et
  ve ağlasam bile özgürce yürümemi söyle bana
  
  mahkeme sahnesinin nihayetinde avukattan dinlediğimiz şiir.
• öyle bir film ki bu, ölüm nedir bilenler o gaz kokusunu duyabilir izlerken ve lanet edebilir ben neden o kadar cesur değilim diye. bir de işbirlikçilik nedir bilenler, mahkemedeki beraat sahnesinde, özgürlüğe kavuşmanın bazen utanç verdiğini tekrar görecekler, beraat kararından sonra boşalan salonda yapayalnız kalan sanığı, karardan sonra oturduğu sıradan kalkamayan o zavallıyı görünce...
• bir krzysztof kieslowski filmi (bkz: bez konca)
• 2022 iran yapımı olanını, sonunun tahmin edilebilir olmasına karşın oyunculukların doğallığı ve olayların gerçekçiliği açısından başarılı bulduğum film (ki yanlış anlamadıysam yönetmen özyaşam öyküsünden -veya çoğu yaşam öyküsünden esinlendiğini söylemişti).
  
  filmin başındaki zaman sıçrayışı, karikatürizeliğiyle, saf(salak)lığıyla gülümseten başrolün iç dökme tiradındaki dönüşümü güzel noktalardı ki yine yanlış anlamadıysam (çünkü söyleşide sesini çok iyi duyamadık) başrol oyuncusunun çok da profesyonel bir oyuncu olmadığını, ama kendi karakterinin de korkak olduğu için role adaptasyonda / bu açıdan yönlendirilmekte zorlanmadığını belirtmişti yönetmen nader saeivar.