musammat
-
bendlerden kurulu nazım biçimlerine verilen genel addır.
-
geleneksel türk edebiyatında iç kafiyesi olan şiirlere verilen ad.
(bkz: musammat koşma)
(bkz: musammat gazel) -
murabba,muhammes,müseddes,terkib-i bend ve terci-i bend vb gibi bentlerle kurulmuş divan edebiyatı nazım şekillerine verilen genel bir isimdir.sanılanın aksine divan edebiyatında bir nazım türü değildir.
bir diğer anlamı ise dört bölüme ayrılabilen beyitlerin her birinin kendi içerisinde kafiyeli olmasıdır.
dolsun yine peymâneler / olsun tehî humhâneler
raks eylesin mestâneler / mutribler gittikçe negam ( nef’î ) -
"sanma şahım (a1) herkesi sen (b1) sadıkane (c1) yar olur (d1)
herkesi sen (a2) dost mu sandın (b2) belki ol (c2) ağyar olur (d2)
sadıkane (a3) belki ol (b3) bu alemde (c3) dildar olur (d3)
yar olur (a4), ağyar olur (b4), dildar olur (c4), serdar olur (d4)"
yavuz sultan selim'in olduğu rivayet edilir.
normal bir şekilde okuyun. sonra da sırayla önce a'ları, sonra b'leri, sonra c'leri sonra d'leri okuyun. -
divan şiirinde beyit nazım biriminde iç uyaklamaya verilen ad.
edit: imla -
'beyitlerin her mısraı, iki cüz olur ve cüzler arasında da kafiye bulunursa, bu tarzda şiire musammat denir'
demiş gölpınarlı.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap